Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi.
Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi.
•🌿🤎•
"Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Anne.. Ben iyi değilim. Neyi tuttuysam elimde kaldı. Atladığım her öğün için üzülen sen, ruhumdan akan kanı görsen, nasıl dayanırsın bilmem..." Ali Lidar
•••
Aradan geçen aylar süresince zorda olsa yeni bir hayat kurmayı başarmıştı Dilem. İlk aylar her şey daha kolaydı. İki işte birden çalışıyor kenarda para bile biriktirebiliyordu. Fakat karnı büyümeye başladıkça hem hamile diye çoğu iş yeri onu çalıştırmak istemiyor, hem de kendisi yorulduğu için her işte çalışamıyordu. Ankara Hatay gibi değildi. Apartman dairesi mahalle hayatı gibi değildi. Kira, elektrik, su, mutfak ihtiyacı derken maaşı ay sonunu zor görüyordu. İyi ki Amina vardı da her şeyi ortaklı alıyorlardu. Yalnız olsa nasıl geçinirdi hiç bilmiyordu Dilem.
Agah ne kadar ısrar etse de kesin bir dille maddi yardım kabul etmediğini söylemişti Dilem. Fakat manevi olarak aylardır yanındaydı Agah. Ayda birkaç kez kaçıp kaçıp geliyordu Ankara'ya.
Şu anda bir mağazada satış elemanı olarak çalışıyordu Dilem. Hamileliği sebebiyle çalışırken çok zorlanıyordu ama yavruları için sabretmek zorundaydı. Henüz 4 haftalıkken gittiği kontrolde vermişti doktor müjdeyi, ikizleri olacaktı. Bugün çok ağrısı olmuştu zorda olsa patrondan izin alıp eve erken dönmüştü. Bugün Amina'nın da izin günüydü eve geldiğinde Amina öğle yemeği hazırlamıştı. "Hoşgeldin." dedi Amina mutfaktan çıkarken.
"Hoşbulduk niye beni beklemedin birlikte hazırlardık." dedi Dilem yolda arayıp erken geleceğini haber etmişti Amina'ya, kapıyı kapatıp terliğini giydi.
"Ne yorulması saçmalama hadi sen üzerini değiştir bende namazımı kılayım da soğumadan yemeğimizi yiyelim." dedi Amina.
Dilem üzerini değiştirmek için odasına geçti. Üzerini değiştirdikten sonra odasından çıkıyordu ki karnına saplanan sancıyla yatağına oturdu. Derin derin nefes alıp acısının geçmesini bekledi. Acısı biraz azalsa da hemen kalkmak istemedi. Telefonunu çıkarıp sosyal medyayı açtı annesini çok özlemişti. Annesi teknolojiden pek anlamazdı ama Ömer abisi birlikte çekildikleri birkaç fotoğrafı paylaşmıştı sayfasında Dilem'de sahte bir hesap kurup takip etmişti Ömer'i oradan açıp bakıyordu. Aylar geçmesine rağmen kimseyle iletişime geçmemişti. Çünkü biliyordu ki bir kez konuşsa duramaz her şeyi boşverir dönerdi Hatay'a. Öldü biliniyorsa bir ölü gibi yaşamaktan başka çaresi yoktu.
Resimlere bakıp çıkıyordu ki Ömer'in bir yeni paylaşım yaptığını görünce hemen açıp okumaya başladı. Çocuk parkında pamuk şeker satan bir satıcının resmini paylaşmış altına da not eklemişti, Ömer.
