Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi.
Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi.
•🌿🤎•
"Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Bir eşi olmalı insanın. Rüzgâr onun kokusunu getirmeli, yağmur onun sesini. Akşam onu görecek diye, pırpır etmeli yüreği. Ayakları birbirine dolaşmalı heyecandan, eve dönerken. Her bir hücresinden aşkın fışkırdığı, çölde okyanusu yaşadığı bir eşi olmalı insanın!"
Can Yücel ••••
🪶
Sınıfa her zaman ki mutluluğuyla girdiğinde sırasının boş olduğunu görmesiyle yüzü düştü Dilem'in. Çok geç kalmadığı müddetçe her gün okula el ele giriyorlardı. İlk günden sonra alışkanlık haline gelmişti bu onlar için iki senedir de böyleydi. Dilem yine geç kaldığı için Hazar'ın öğretmenler tarafından sınıfa geçirildiğini sanmıştı ama Hazar yoktu. Hazar asla geç kalmazdı, bu saate kadar gelmediyse demek ki bugün okula gelemeyecekti.
Bu gerçekle daha da asıldı yüzü Dilem'in. O yokken okulun hiç tadı olmuyordu ki. Çantasını sıraya indirip oturdu. Tam bu sırada açıldı sınıfın kapısı. Hazar elindeki peçeteyle bir kez daha burnunu silip Dilem'in yanına oturdu. Gülümsüyordu ama halsizliğinigizleyemiyordu.
"Hazar hasta mı oldun sen?" Hazar'ı görmesiyle aydınlanan yüzü ne denli halsiz göründüğünü görmesiyle tekrar düştü Dilem'in.
"İyi..." hapşırık tuttuğu için cümlesini tamamlayamadı Hazar. Burnunu silip tebessüm ederek döndü Dilem'e doğru. "İyiyim biraz boğazım ağrıyor sadece."
"Gelmeseydin keşke okula annen çorba yapardı sana."
"Üzülürdün..." hapşırıp burnunu sildi ve tekrar konuşmaya başladı Hazar. "Geçen gün dedin ya sen gelmeyince ben çok üzülüyorum diye. O yüzden geldim, üzülme diye."
"Ama böyle de üzülüyorum. Çok hastasın iyileşemezsin ki okulda. Annenin bakması lazım sana. Ben hasta olunca hep annem iyileşirtirir."
Hazar'ın titreyerek montuna sarıldığını görünce telaşla elini Hazar'ın alnına koydu Dilem. Annesi ateşlenmenin çok kötü bir şey olduğunu söylemişti. Eğer ateşlenirse daha fazla acı çekerdi Hazar. Bu ihtimalle gözleri dolu dolu baktı Hazar'a.
