Dilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi.
Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi.
•🌿🤎•
"Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsa...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
"Olmayacak insanlarla olmayacak hayaller kurduğum için, en çok da kendimden af diliyorum."
Albert Camus
•••
Kızının hamile olduğunu duymasıyla başından aşağı kaynar su dökülmüş gibi hissetti Abbas bey. Şimdiden kulağında yankılanmaya başlamıştı bile çıkan dedikodular. Abbas Karahanlı'nın kızıydı böyle bir namussuzluğu yapmazdı, yapamazdı. En iyi şekilde yetiştirmişti onu. Düşünceler beyninde çalkalanırken Abbas bey koltuktan öfkeyle kalkıp doktorun önünde dikilen karısını kenara doğru iteledi ve doktorun yakasına yapıştı.
"Bu kız Abbas Karahanlı'nın kızı. Kimin adamısın sen? Benim kızım bekar. Gebe olamaz. "
Doktor bakışlarını yatakta elini karnına koymuş öylece etrafına bakan Dilem'e çevirdi. Belli ki istenmeyen bir gebelikti. Yardımcı olmayı çok isterdi ama kendisinin de canı tehlikedeydi. "Ben kimsenin adamı falan değilim. Alın bakın sonuçlar burada." diye bağırdı doktor elindeki kağıdı Abbas beye doğru gösterip.
Abbas bey doktorun yakasını serbest bırakıp elindeki kağıdı aldı. Bakışlarını gezdirdi kağıtta fakat hiçbir şey anlayamadı. Daha sonra öfkeli bakışlarını kağıttan çekip kızına döndürdü elini karnına sarmış öylece yatakta oturuyordu. Kağıttan hiçbir şey anlamamıştı ama zaten belgeye de ihtiyaç yoktu kızının tavrı her şeyi açıklıyordu. Elindeki kağıdı hırsla buruşturup yere fırlattı.
"Canını seviyorsan bu olanlar bu odadan çıkmaz doktor." dedi bakışlarını bir an olsun doktorun gözlerinden çekmeden doktorun korkuyla kafasını tamam anlamında sallamasıyla bakışlarını karısına çevirdi Abbas bey.
"Zeliha kızını hazırla eve gidiyoruz." cümlesini bitirir bitirmez de odadan çıktı.
"Hemen polisi arayalım bu adamın size ne yapacağı belli olmaz." dedi doktor korkusu gözlerinden okunuyordu.
"Hayır doktor, sen bu işe karışma. Merak etme ben kızımı korurum. Hadi sen de çık kızımın üzerini giydireceğim."
Doktorun odadan çıkmasıyla bakışlarını annesine çevirdi ve dakikalardır süren sessizliğini bozdu Dilem. "Neden engel oldun doktora anne? Bebeğimi de beni de öldürür bilmiyor musun?"
"Engel olmasam ne değişecekti Dilem? Polisler ifade alıp serbest bırakacaktı. Sonra ne olacaktı? İki katı zarar verecekti sana. Şimdi belki biraz olsun sakinleştirebilirim kendisini. Baban o senin kızım kıyamaz ki sana." dedi Zeliha hanım sanki bu zamana kadar yaptıklarını unutmuş gibiydi.
