• 5 •
GÜVEN BANA
~
"Yaşamak direnmektir,
sevmek güvenmektir.
Unutma, insan çoğu zaman dünyanın hakimi, bazen de
küçük bir kalbin esiridir."
Hz. Mevlana•••
🪶
Önündeki kağıda bir kez daha bakıp masanın üzerine ters çevirdi. Heyecandan küçük kalbi deli gibi atıyordu. Öğretmenleri dün ödev vermişti en sevdikleri şeyin ismini bakmadan yazıp onu çağrıştıran resim yapacak ve boyayıp getireceklerdi. Yanındaki boşluğun dolmasıyla gülümseyerek başını yana doğru çevirdi Hazar.
"Günaydın Dilem."
"Günaydın." diye karşılık verdi Dilem ama hoşnutsuzluğu sesinden bile anlaşılıyordu.
"Ne oldu?"
"Öğretmen en sevdiğiniz şeyi yazıp çizin diye ödev verdi ya..."
"Eeee" diye ses çıkardı Hazar sabırsızca, bekletilmekten nefret ediyordu.
"İşte deniz çizdim ben de. Nur'da deniz çizmiş."
"Çizsin ne olacak ki buna mı üzüldün bu kadar? Hem onunki senin denizin kadar güzel olmaz ki."
"Olmaz değil mi?" diye hevesle sordu Dilem. Resmi çıkarıp masaya açtı "Bak teknede çizdim içine kahverengi."
"En sevdiğin renk kahverengi mi?"
"Hı hı senin gözlerinin rengi. Sana böyle dikkatli bakınca," elini küçük kalbinin üzerine koyup tebessüm etti Dilem "Buram mutlu oluyor gülmek istiyorum hep."
Hazar'ın küçük kalbi heyecandan deli gibi atarken mutlulukla tebessüm etti. Öğretmenin gelmesiyle herkes sırasına geçip oturdu. Ödevlerini tahtaya çıkıp anlatacaklardı. Listenin başındaki ismi kaldıracakken parmak kaldırdı Hazar. Daha fazla beklemek istemiyordu. Önce çıkmak için izin aldı öğretmeninden. Öyle heyecanlı konuşuyordu ki kıramadı öğretmeni onu çağırdı tahtaya.
Elinde tuttuğu resmi yüzünden gülümsemesini silmeden açtı Hazar.
Dilem kağıdın üzerinde yazan ismini görmesiyle şaşkınlıkla gülmeye başladı. En sevdiği şey kendisi miydi yani? En sevdiği arkadaşı en sevdiği dostu en değer verdiği kişi kendisi miydi?
ŞİMDİ OKUDUĞUN
DİLEM
RomanceDilem hayat boyu mücadele etmek zorunda kalanların hikayesi. Dilem başı dik ve özgürlüğü yaşam felsefesi edinmişlerin hikayesi. •🌿🤎• "Biliyorum, biliyorum gerçek değilsin. Hayalsin sadece hayal. Biliyorum dokunsam gideceksin. Bir ömür böyle kalsa...