Lavanta Esintisi

3. BÖLÜM

Okul eteğimi düzeltip sınıf kapısını çaldım. Okul nöbetçisi olmak kadar zor bir durum yoktu. Kendimi aşırı geriyordum ve bu istemsiz oluşan birşeydi.

Hocanın izniyle birlikte öğrencilere bakmadan sınıfa girdim. Elimdeki defteri öğretmenler masasına bırakıp hocanın imzalamasını bekledim.

En yakın arkadaşım yoktu. Herkesle iyi anlaşırdım. Arkadaş dediğim kişilerle voleybol, ders ve bir takım etkinlikler hakkında konuşuyordum. Onun dışında tektim. Tenefüslerde ders çalışır veya müzik dinloyordum. İnsanlarla çok fazla yakın olmaya gerek yoktu.

Neden acaba?

Off yine başlama.

Ne o? Doğruları söylemem gücüne mi gidiyor?

Yoo. Sadece insanlardan uzak durmak benim seçimim.

Haaa. Yani baban sırf okul içerisinde ne yaptığını net öğrenebilmek için para yolu ile yanına postaladığı kişiler yüzünden değil.

Yüzüme vurunca rahatladın mı?

Çok...

Hoca imzaladıktan sonra müdür yardımcısına defteri teslim ettim.
Yerime oturunca bu bir hafta yapacaklarımı tekrar gözden geçirdim. Bir ay sonra doğum günüm vardı. O zamana kadar gerçek ailemi bulup beni neden terkettiklerini öğrenmem gerekiyordu.

Bir plan yapmıştım ama bu yapacaklarım ne kadar mantıklıydı? Orası ayrı bir mevzu.

"Alya."

Bana seslenen Müdür yardımcısına baktım.

"Buyrun hocam?"

"Eğer dosyadaki kağıtları sınıflara göre ayırdıysan toparlanabilirsin. Beş dakikaya zil çalar."

"Peki. Ben dosyayı masanıza bırakarım."

Hoca gidince bende toparlanıp dosyayı masaya bıraktım. Zil çalınca okul binasından çıkıp beni bekleyen arabaya bindim. Bugün gerçek ailemi bulmak için ilk adımı atacaktım. Umarım bu işte çuvallamazdım.

Eve gelince normal davranmaya çalışarak odama çıktım. Bu sabah kahvaltıda duyduğuma göre babam birileri ile görüşücekmiş. Babama bakılırsa konuştuğu kişilerden baya çekiniyor gibiydi.

Üzerime eşofman takımını giydim. Çalışma odasındaki kamerayı bir şekilde etkisiz hale getirmeliydim. Ama nasıl?

Şşt iç ses!

Ne var gerizekalı?

Akıl verirken iyiydi demi? Hadi şimdi bunada bir çözüm bul.

Bazen senin iç sesin olduğumdan dolayı kendimden iğreniyorum...
Kameralar elektrik ile çalışmıyor mu? Ve eğer elektrik kesilirse kameralar otomatik kapanmaz mı?

Mantıklı. Peki ya şarteller neredeydi?

Eyvah!

Eyvah!

Bodrum katında...

Girebilirim.

Evet o güç sende var.

Akşam olasıya kadar ders çalıştım. Tabi bu gerginlikle ne kadar olabilirse. Yemeği yedikten sonra babam bazı işleri olduğunu söyleyip gitti. Sanırım sabah konuştuğu kişilerle buluşmaya gitmişti.

Bir süre geçtikten sonra artık zaman benim için gelmişti. Evde çalışan iki çalışan vardı. İkiside mutfaktaydı ve bazı şeyler dışında oradan ayrılmaları yasaktı. Kısacası rahatça bodrum katına inebilirdim.