Diğer Yarım

306 270 224
                                    

scarletmarryy 'e ithafen.
Kalbi güzel insan desteğini benden esirgemeyip destek olduğun için teşekkür ederim :)

~

Senin bana nasip olman, şahsi hayatımın en paha biçilmez talihidir.

Gözlerimi araladığımda saat 9'a geliyordu. Gece Toprak'la konuştuğum için geç uyumuştum.

Yatağımdan kalkıp üzerimi değiştirdim.
Mutfağa gittiğimde babamın gazatesini okuduğunu gördüm.
Annem ise henüz uyanmamıştı.

"Günaydın baba."

Gözlerini gazeteden alıp bana bakarken gülümsedi.

"Günaydın Yağmur."

Kahvaltıyı hazırlamak için dolaba döndüğümde yüzümde istemsiz oluşan bir sırıtış vardı.

Kahvaltılıkları masaya dizerken yaptığım çayı da koydum.
Babam annemi uyandırmaya gitmişti.

En sonunda ailecek kahvaltı yapabilecektik.

Annemler mutfağa girdiklerinde çayları doldurup yerime geçtim.

Sessiz başlayan kahvaltımız annemin konuşması ile devam etti.

"Yağmur nasılsın annecim? Nasıl gidiyor bakalım?"

"Güzel gidiyor anne. İyiyim de sen nasılsın?"

Gözleri yavaşça gülümseyen dudaklarıma indi. Sesim de neşeli çıkıyordu.

"İyiyim bende kızım. Bu neşenin bir kaynağı var mı?"

Ahh biliyordum bunu soracağını.
Bakışlarım babama dönerken o da yemeyi bırakmış bana bakıyordu.

"Var anne. Bunu sizden saklamak istemiyorum."

İkisinin bakışları birbirlerini bulurken ben utanıp kafamı tabağıma indirmiştim.

"Neyi bizden saklamak istemiyorsun?"

Babamın sorusu ile kafamı hafifçe kaldırdım.

"Şey belki kızacaksınız ama benim sevgilim var."

Kısık çıkan sesim, utançtan kızaran yanaklarım ile nasıl göründüğümü merak ediyordum.

"Biliyordum ya. Bugün baya neşelisin.
Kimmiş bu çocuk? Ben tanıyor muyum? Çok takılıyor musunuz?
Okulunu aksatmıyorsun değil mi kızım?"

Babam sorularını peşpeşe sorarken ben bu haline gülmeye başladım.

Ailem beni asla zorlamazdı.
Tabii Toprak'ı tanımak isteyeceklerdi ve eminim baya sevecekler.

"Toprak baba. Sana  anlatmıştım ya.
Anneme de anlatmıştım. Çok takılmıyoruz  ve bende o da derslerimizi aksatmıyoruz. Hem şey daha dün sevgili olduk."

Son cümle beni daha da utandırırken anneme döndüm.

"Kızım umarım okulunu aksatmazsın bu senen çok önemli unutma. Toprak'ı  da en yakın zamanda getir tanışalım olur mu?"

"Merak etme anne aksatmayacağım.
Getiririm."

Yüzümde ki gülümseme daha da yayılırken ağzıma bir şeyler sokuşturdum.

Beraber kahvaltımızı yaptıktan sonra masayı toplayıp odama geçtim.

Çalışma masama ilerleyip kitaplarımı önüme alırken son kaldığım yerden çalışmaya başladım.

B'A'L Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin