İyi okumalar...
| hayatını mahvettiğimi düşündüm
"Taehyung yeter artık" demişti arkasından Jimin.
Jimin ve yanındaki iki arkadaşı, Taehyung'un acımasızca vuruşları altında kıvranan adama bakarak yüzünü buruşturmuştu.Jimin, Taehyung'un sıkıca kolundan tutarak onu geriye çekmeye çalıştı. Onu öldürecekti. "Bırak..." demişti Taehyung. "Sikeceğim bu orospu çocuğunu!" Jimin'in gücü yetmemiş ve arkasında duran iki kişiye bakıp "yardım etsenize! Durmayın öyle!" Diye sesini yükseltmiş ve ikisi de afallayıp Taehyung'un kollarına sarılıp çekmeye başlamıştı.
Taehyung'un şu an tek hissettiği şey öfkeyken, başkalarına zarar vermek istemiyordu. Altında acı çeken adamın üstünde zar zor kaldırılmış fakat karnına sert bir tekme geçirmişti. "Siktir!" Kendisi debelenmeye başlamıştı. "Bırakın beni, öldüreceğim bu piçi!" Ardı arkası kesilmeyen tekmeleri ve bunun tam aksine adamın kesilen acı dolu inleyişleriyle Jimin bu sefer Taehyung'u sıkıca tutmuş ve "Yeter artık." demişti. "Bayıldı, yeter!"
"Öldüreceğim onu." diye tekrar bağırmıştı Taehyung. Jimin belinden sıkıca kavramış, onu zorlukla tutarken sürüklemeye başlamıştı. "Jimin, bırak!"
"Taehyung kes şunu artık. Zaten öldürdün." İkisi de nefes nefese kalmıştı. Taehyung'un göğsü şiddetle ve acıyla inip kalkarken Jimin hâlâ ne olur ne olmaz diye onu tutuyordu. Diğer ikisi de yanda bayılmış adama ve yerde korkudan iki elini başına koymuş çocuğu izliyorlardı. Yoongi, onun yanına geçip eğildi. Jeongguk, sanki transa girmiş gibi önünde yatan adama bakıyordu sadece. "Hey, iyisin değil mi?" Demişti fakat cevap alamamıştı. Kalbinin hızlı atışını yanından bile hissedebiliyordu. Bu yaşanandan sonra dilinin tutulması olanaklıydı.
Taehyung'un gözünün döndüğü apaçık belliydi. "Jimin..." demişti. Sesindeki saf öfkeyi, mutsuzluğu hissetmişti Jimin. Derin bir iç çekmişti. "Onu öldürmem gerek." demişti. "Buna niyet eden herkesi öldürmek istiyorum. " Jimin, kollarını arkadaşından çekerken tam karşısına geçmişti. Bu gece orada olan şeyi, Jeongguk'u görmüştü, Jimin. Taehyung'dan daha önce fark etmişti olayı ve o olaya müdahale etmek isterken Taehyung'un olanları görmesiyle Jimin'i bir sinirle itmiş ve yanlarına koşmuştu. Fakat Jimin'in orada gördüğü şey dövülen bir adamdan fazlası olmuştu. Adamı etkisiz hâle getirmek için öyle bir yumruk atmıştı ki onu yere sermişti.
"Taehyung..." demişti Jimin. Nasıl dile getireceğini bilmiyordu. Bu yüzden sadece basitçe söyleyecekti. "Kötü bir şey olmadı." demişti. "O iyi, tamam mı? Ona yetiştin."
Taehyung, yutkunmak için derin nefeslerini bırakıp sertçe yutkunurken gözü yerde oturan çocuğa kaydı. Öfkesi yavaş yavaş inmiş, bir iki adım atmıştı. Kolundan tutan Jimin her hâlükârda bırakmıyordu onu. Yanında duran Yoongi ne yapacağını, nasıl rahatlatacağını bilmiyor, sadece omzunu tutup sıvazlamakla yetinmişti. Taehyung yanına gelip yanına yavaşça eğildi. Tüm kanı, ruhu çekilmiş gibiydi. Üstü ve elleri tozlanmıştı. Taehyung kendi elini, yerde duran ele attığında çocuk korkuyla ürpermiş ve geri çekilmişti.
Taehyung'da afallamış ve ilk Yoongi'ye bakıp ardından Jeongguk'a bakmıştı.
"Jeongguk, iyi misin?""Ben sordum fakat cevap vermedi." Dedi Yoongi. Taehyung, tekrar elini ona uzattığında çocuk "geri çekil" demişti.
Kendisi şaşırmış ve hafiften onu süzmüştü. "Jeongguk, benim. Hadi eve gidelim. Orada güvendeyiz."
Jeongguk başını hayır anlamında sallamıştı. "G-güvenli değil. B-beni arıyorlar.""Kimse seni aramıyor, Jeongguk. Baksana, o bayılmışken buradan gidelim. Artık sana bir şey yapamaz."
Diyerek biraz daha yaklaşmış ve elini dizine koymuştu.
"O-onlar çok kişiler ama. B-beni alan kişiler, o adamlardı." Taehyung'un gözleri o zaman açılmış ve sanki içine bir kaya düşüyormuş gibi hissetmişti. Polisi aramak istemedi. Bu işi kendisinin çözeceğine inanıyordu. Yoongi garipseyerek önündeki çocuğa ve sırayla Taehyung'a sonra Jimin'e bakmıştı. "Taksi çağırıyorum" demiş ve ayağa kalkmıştı, Yoongi.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐕𝐈𝐁𝐄 '' TaeGguk ✓
Fanfiction"Evsizlere bakıcılık yapmıyorum, çocuk." 13.09.2020 • 22.07.2021 ~Murv Ocak 2022: 100 bin okunma