𝐕𝐈𝐁𝐄 '' TaeGguk ✓

'15' senin hatırın için...

İyi okumalar

|senin hatırın için...

-------

"Aptal mısın oğlum sen?!" Tiz sesi apartmanın içinde yankılanmıştı.
"Aklının yerinde olduğunu sanmıyorum. Her şeye tamam da, çocuğu bana mı satacaksın lan?!"

"Onu sevdiğini biliyorum. Görünüşe göre o da seni sevmişe benziyor. İkiniz de aynı evde anlaşırsınız işte. Benimle kalmasından iyidir." Ellerini şortun ceplerin sokmuş bir biçimde sakin sakin konuşurken Jimin onu boğmamak için zor duruyordu.
"Lan iş kariyeri olan bir insanım ben. Hayatımda her şeyi dengede tutmaya çalışırken evime bir çocuk alıp onu besleyerek hiçbir şeyimi mahvedemem."

"Onu beslemene gerek yok. Kendisi yemek yapmayı biliyor. Hatta sana bile yemek yapabilir. Bir ev arkadaşın olacak işte, sevinsene."

Derin bir nefes alıp, anlında ki saçlarını elleriyle geriye attı.
"Ah, tek sorun bu değil. Ev arkadaşı isteseydim illa çevremde ki bir arkadaşıma bunu teklif ederdim. Bunu fark etmiş olman gerekirdi. Neden sürekli yalnız takıldığımı düşünüyorsun?!"

"Kötü bir ev arkadaş olduğun için mi?"
Jimin sakin olamaya çalışırken derin bir nefes aldı.
"Ben istemiyorum, seni salak!"

"En azından birkaç gün kalsın, ne zararı var sana? Seni rahatsız etmemesi için uyarırım. Yokmuş gibi davranır. Varlığından bile bihaber olursun."

"Taehyung..." Jimin dudaklarını yalayıp bir adım yaklaştı önündeki adama.
"O bir insan, bir çocuk. Hayvan ya da bir eşya değil biliyorsun değil mi? Çocuk, sen de rahat ettiği gibi ben de rahat edemez. Onu anlamaya çalış."

"Dünyanın bütün yükü benim üstüme mi kaldı, Jimin?"
"Tae..." ellerini önündeki adamın siyah saçlarına geçirip dağıttı.
"Senin hatırın için... en fazla üç gün." Alınlarını bir kere tokuşturup geri çekildi Jimin.
Taehyung, bu hareketten ne kadar hoşnut kalmıyorsa, Jimin o kadar zevk alıyordu.
"Üç gün onunla vakit geçiririm. Sen de kendi vaktini iyi değerlendir. Üç gün sonra gelip alırsın çocuğu."

"Bana emir verme." Dedi sırıtmasını gizlemeye çalışırken.
"Akşam müsait olurum. Akşam gelirsiniz." dedi.
"Şimdi git hadi!" İşaret parmağıyla dış kapıyı gösterdi. Taehyung göz devirmesini eksiltmeden dış kapıdan çıkıp evin yolunu tuttu.

******

"Jimin hyung'ta mı kalacağım?"

"Gitmeye çok meraklısın bakıyorum."

"Hayır, onun için demedim..."

"Her neyse, birkaç gün kalacaksın sonra tekrar geleceksin buraya. Ben de biraz kafa dinlemiş olurum."
Yüzünde ki umursamaz tavırla koltuktan kalkıp mutfağa yöneldi.
Jeongguk, onu arkasından merakla izledi. 3 gün kendisi için uzun bir zamandı. Taehyung'un iyi ve güvenilir bir karar verdiğini düşünmüştü. Jiminle birkaç kere konuşup onu ısınmış olsa da kendisi için bir farklılık olur diye geçirdi aklından.
Mutfağa çıplak ayaklarıyla adımlayarak Taehyung'u kapının ardından izlemeye başladı.
"Şimdi mi gideceğim?"

"Akşam üstü bırakırım seni. Senin eşyaların yoktu değil mi?" Elinde ki su bardağını bırakıp tezgaha dayandı.
"Sadece eski üstüm var." Parmaklarıyla oynamaya başlamıştı tekrar.
"Sana yeni kıyafetler almalıyız. Onu da Jimin'e kitlerim herhalde." Diyerek sırtını tezgahtan ayırmış ve salona geçmişti.
"Gel hadi. Orada heykel gibi dikilme."

****

Taehyung, içten içe biliyordu. O çocuğa gün geçtikçe daha çok zarar verebilirdi. Belki bağlanabilirdi. Jimin  kendisinden daha iyi biri olduğunu biliyordu. Daha olgun ve ne yaptığını bilen birisiydi. Jeongguk'a en iyi bakabilecek kişi de onun olacağını düşünmüştü.

****

Okuduğunuz için teşekkür ederim.