|Yanında mı uyuyayım?
"Madem bu evde sadece ikimiz yaşayacağız. Kurallarımı öğrenmen gerek."
"Evet bayım."
"Bana bayım deme. Rahatsız etmeye başladı" dedi ve başka yere bakan gözlerini çocuğa çevirdi. "Adım Kim Taehyung. Kendimi geçindirebilecek kadar bir maaş kazanıyorum. O bana yetiyor ama evdeki kişi sayısı ikiye çıktığı için tasarruflu olacağız."
"Peki, efendim." Diyerek onayladı.
"Boş konuşmayacaksın. En sevmediğim şeylerden biri ama... sen zaten öyle birisine benzemiyorsun." Dedi ve devam etti. "Koltukta yatacaksın, evde başka yatak odası yok. Benim yemek yememin düzeni olmadığı için bir şey yemek istersen bana sor."
"Tamam efendim."
"Sürekli dediğim şeyleri böyle onaylama. Başka şeyler söyle."
"İstediğiniz her şeyi yapmaya çalışacağım."
"Bunu kastetmemiştim ama..." diyerek gözlerini çocuktan kaçırdı.
"Bazen dışarı çıkarım ve geç saatlere kadar gelmem. O süre içinde odama girme, evi dağıtma. Ne yapıyorsan yap.""Asla yapmam."
"Şimdilik kurallar bu. Zamanla alışırsın olmayan düzenime." Derken koltuktan tam kalkacakken bir şey hatırlamıştı.
"Ha bu arada. Bazen eve arkadaşlarım falan gelir. Onlara görünmemen gerek. Bu yüzden onlar gidene kadar saklanacaksın.""Tamam. Nerede saklanacağım?"
"Bodrumda."
"E-efendim, bodrum olmaz l-lütfen." Diyerek kekelemeye başlamıştı. Her korktuğunda korkusu olan tikini tetikliyordu.
"B-başka bir yer ol-olur ama b-beni oraya kapatmayın. Ö-özür dilerim, size karşı çıkmak istemezdim.""Tamam, bodrumda kalmazsın." Diyerek kaşlarını eğmişti.
"Kaç gün o adamlarla birlikteydin sen?""Hatırlamıyorum. Uzun bir süre sadece."
"Tamam. Saat geç oldu. Artık uyu."
"Tamam efendim." Dedikten sonra Taehyung ayağa kalkıp ışığı söndürmek için adımladı. Tam kapatacakken arkadan gelen hapşırma sesi tırsmasına neden olmuştu. Arkasına döndüğünde çocuğun burnunu çekip öksürdüğünü görmüştü.
"Birde başıma hasta çocuk çıktı." Diyerek göz devirdi. Işıkları kapatmadan mutfağa girip dolapların kapaklarını açıp kapattı. Jeongguk merak edip ayağa kalktı ve mutfağa doğru ilerledi.
Genç adamın tezgahta bir şeyler yapıp karıştırdığını gördü.
Onu bir kaç dakika izledikten sonra Taehyung arkasını dönüp karşısındaki çocuğa denk geldi.
Elinde tuttu bardağı ona uzattı."Yeşil çay yaptım. İyi hissettirir." Diyerek çocuğa uzatmış ve bardağı almasını beklemişti.
Çocuk tekrar bardağı iki eliyle alıp tebessüm etti."Siz vicdansız değilsiniz." Demişti mutfaktan ayrılmadan önce. Taehyung yüzündeki hafif mutluluğu belli etmeden çocuktan önce davranıp mutfaktan çıkmış ve ışıkları kapatmıştı.
"E-efendim?"
Karanlığını cinde sadece pencereden ayın yansıması vuruyordu. Taehyung ise salonun içine bakıp belli belirsiz silüet ile karşılaştı.
"Ne var yine?"
Demişti tok bir sesle.
"B-burası fazla karanlık oldu.""Karanlıktan korktuğunu söyleme bana." Demişti derin bir nefes verirken.
"Karanlıktan korkmuyorum. Sadece karanlık olduğunda birilerinin bana dokunacağını hissediyorum. Bu yüzden geceleri uyuyamıyorum."
"Ne istiyorsun? Yanında mı uyuyayım yani?" Hala merdivenlerin basamaklarında duruyordu konuşurken
"Benimle uyumayın ama sadece üstümü örtecek bir şey verebilirsiniz... yani verir misiniz?"
Jeongguk sustuğunda sadece nefes alıp verme seslerini duymaya başlamıştı. En sonda da merdivenin gıcırtı seslerini duymuştu. Taehyung bir şey söylemeden yukarıya çıkmıştı. Çocuk koltuğa oturup camdan dışarıya baktı.
Elindeki çayı içip sıcaklığın içine yayılmasına izin verdi. Birkaç dakika içinde çayı bitirmişti. Koltuğa uzanacakken gelen gıcırtı sesleriyle merdivenin olduğu yere çevirdi başını.
Taehyung ışıkları açtığında elinde bir çarşaf görmüştü. Yanında geldiğinde elindekini ona uzattı."Bunu ört üstüne. Bu kadar şey yeter değil mi? Sana yeterince annelik yaptım bence."
Çocuk mahcupça başını öne eğip çarşafı elinden aldı.
"Evet... siz bana böyle davranırsanız ben kendimi köle gibi hissedemem efendim."
Taehyung birkaç saniye onu süzüp yanına oturdu.
"Sana nasıl davranıyorlardı?""Konuşmama izin vermiyorlardı. Konuştuğumda ceza veriyorlardı"
"Ne gibi bir ceza?"
"Şey..." sertçe yutkundu, konuşmak için kendini zorluyordu.
"S-sopa ile dövmek. Kömür ile tenimi yakmak gibi. Bazenleri soğuk mermerin üstünde yatırıyorlardı. Kendi kanımın içinde uyumaya çalışıyordum."
Taehyung'un gözü seğirmeye başlamıştı. Dudağının içini ısırmıştı. Çenesini kasıp hızlıca çocuğun kolunu tutup kolunu sıyırdı."N-ne yapıyorsunuz?!"
Çocuğun kolundaki izleri gördüğünde boğazının düğümlendiğini hissetmişti.
Hızla ayağa kalktı.
"Uyu artık."
Diyerek salondan ayrılmıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐕𝐈𝐁𝐄 '' TaeGguk ✓
Fanfiction"Evsizlere bakıcılık yapmıyorum, çocuk." 13.09.2020 • 22.07.2021 ~Murv Ocak 2022: 100 bin okunma