|Sen Köle misin?
"Al, bu kıyafetleri giy."
Elinde tuttuğu kıyafetleri koltukta oturan çocuğa uzatıp almasını bekledi. Genç oğlan yine yavru köpek gibi başını kaldırıp önündeki adama bir göz atıp elindekileri usulca aldı.
"Yukarıda giyin."
Çocuk koltuktan kalkıp hala kurumamış olan çıplak ayaklarıyla yukarıya doğru çıktı. Tekrar tuvalete girdiğinde elindeki kıyafetleri tezgaha koyup bornozunu çıkardı. Onu da kenara koyduktan sonra önündeki aynadan kendine baktı. Kolundaki belli morlukları eliyle sıvazladı. Her dokunduğunda kötü bir ağrı hissediyordu. Tezgahta duran kıyafetleri giydikten sonra bol eşofman takımının kendisine fazla büyük geldiğini fark etmişti. Sanki içinde küçük bir çocuk gibi duruyordu.
Kendisine fazla bakmayıp aşağıya indi. Taehyung'un elindeki şişeyi fark etti. İçki şişesiydi ve sert bir şekilde kafasına dikip bir kaç yudum alıyordu. Onun o halini görünce içinde bir tedirginlik büyümüştü. Aklına eski anıları canlandığında adımlarını sert atması sonucu Taehyung onu duymuştu. Kafasını merdivenlere çevirdiğinde Jeongguk sertçe yutkunup yanına ilerledi.
Tekrar tekli koltuğa oturdu ve ellerini bacaklarının içine geçirip sıktı."Burada kalamazsın."
Esmer adamın dediği şey ile şaşkınlığa uğrayıp yalvarıcı gözlerle bakmaya başladı.
"Bayım, benim gidecek başka yerim yok. Sokakta kalamam. Kimsem yok."
Taehyung sinirle hava soludu. Çocuğa yaklaşarak gözlerini gözlerine bağladı.
"Kapımın üstünde sahipsiz çocuklara bakma derneği mi yazıyordu?"
Çocuk bu sözün üstüne afallamıştı. Bugün burada kalsa, bu adamın yarın bir gün kapının önüne koyacağı belliydi.
Susarak omuzlarının içine saklandı.
Taehyung çenesini kasıp elindeki içki şişesini tekrar kafasına dikti."O adamlar... bana dokunuyordu."
Taehyung duyduğu şey ile içtiği içkiyi ağzından püskürtmüş ve bir kaç kere öksürmüştü. Elinin tersiyle ağzını silip yanında oturan çocuğa baktı."Ben direndim. Kaç kere kaçmaya çalıştım. Dört ya da beş kişiydiler. Benim ayakta duracak gücüm kalmadı, bayım." Elini ağzına götürüp ağlamasını durdurdu.
Taehyung'un tüm kaslarını kasılmıştı. Çocuğu dikkatlice süzerken çıplak ayaklarında ufak kesikler görmüştü. Daha önce bu kadar dikkatli bakmamıştı. Duştan çıktığı zaman berrak teni ortaya çıkmıştı. Taehyung'un umursamaz halleri yüzünden çocuğa hiç bu açıdan bakmamıştı."Ayakların kesilmiş."
Ses tonunu bozmamaya çalışarak konuşmuştu.
Çocuk ayaklarına bakıp sonra önündeki adama baktı."Pansuman yapmak gerek." Deyip ayaktan hızla kalkıp yukarıya çıktı.
Çocuk ne olduğunu çözemeyerek arkasına bakakaldı.
Bir kaç dakika sonra adam hızlıca adımlarını hızlı atıp koltuğa oturdu. Elindeki pansuman yapmak için bir kaç malzeme vardı.
"Gel yanıma otur."
Çocuk şaşkınlıkla ayağa kalkıp yavaşça yanına oturdu.
"Ayağını uzat.""B-bayım, gerek yok-"
"Ayağını uzat Jeongguk."
Taehyung'un ne yapmaya çalıştığını pek anlamasa da ayağını kaldırıp ona uzatmıştı. Taehyung'da bacağından tutup kendi kucağına koydu.Ayağının iç kısmın da daha çok kesik gözüküyordu. Bu acıyla nasıl yolda koşabilmişti hayret ediyordu.
"Gerek yoktu...""Saçmalama. Yürüyemebilirsin."
"Neden ilgileniyorsunuz ki benimle?" Taehyung, yaptığı işi bırakıp duraksadı. Çocuğun yüzüne baktı.
"Oradan bakınca vicdansız biri gibi görünüyorum değil mi?"
Çocuk omuz silkip cevap vermemeyi tercih etti.
"Bak çocuk... yani Jeongguk. Benim belirli bir düzenim yok. Bu eve girip çıkan belli değil. Daha kendime bakamıyorum. Sana nasıl bakayım?"Çocuk kurumuş dudaklarını yalayıp önündeki adamla göz göze geldi.
"Bakmanızı istemiyorum ki. Sadece yaşayacak bir yerim olsun yeter. Eğer aç kalıyorsanız size yemek yapabilirim. Ev işlerinden anlarım." Diyerek hevesli bir ses tonu ile konuşmaya başlamıştı genç oğlan.
"Yani yetimhanedeydim bir süre, orada zorunlu öğrenmiştim. Sonra gidip o adamlara-""Tamam, anladım." Diyerek çocuğun sözünü böldü.
"Ben onlar gibi seni hizmetçi olarak kullanamam.""Siz... iyi birisiniz. Şu ana kadar öyle davrandınız bana. İstediğiniz yaparım. Borçluyum size."
"Hayır, değilsin Jeongguk. Bunu aklından çıkar." Demişti genç adam ayağa kalkarak.
"İstediğiniz her şeyi yaparım ama. Hiç kötü hissetmem. Sizi rahatsız etmem. Konuşmam, ayak bağı olmam."
Taehyung şaşkınlıktan şaşkınlığa girerken çocuğun dediği şeyler aklında dolanmaya başlamıştı."Kaç yaşındaydın sen?" Dedi gözlerini ona dikerek. "On dokuz. Sanırım."
Taehyung kaşlarını yukarı kaldırdı. Bu yaşa kadar iyi dayanmıştı."Sen köle misin Jeongguk?"
Bu kadar şeyin üstüne sadece bunu söylemek istemişti. Bu bahsettiği şeylerin kölelikten başka bir şey olmadığını düşünmüştü."İsterseniz olurum bayım."
Bu çocuk burada kalmak için bileklerini kesmeye bile razıymış gibi geliyordu.
Çocuğun bahsettiği şeyler akıl alır gibi değildi kendisi için. Kendisinin bile tahmin edemeyeceği şeyler yapmış olmalılardı çocuğa ama ne olursa olsun onu eve sokmak istemiyordu. Bunun çok nedenli sebepleri vardı.Burnundan gülerek, "sen iyi değilsin. Bunu yapmayacağım" demiş ve ayağa kalkmıştı. bu çocukla ne yapacağını merak ediyordu.
•
•
•
delirgenemete_ senin için gelsin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐕𝐈𝐁𝐄 '' TaeGguk ✓
Fanfiction"Evsizlere bakıcılık yapmıyorum, çocuk." 13.09.2020 • 22.07.2021 ~Murv Ocak 2022: 100 bin okunma