'13' Bende evsizim, efendim

10.3K 809 166
                                    

|Bende evsizim, efendim.

Bütün bir gece uyuyamamış ve salonda öylece oturup üçüncü sigara paketini bitirmişti. Ev tamamen sessiz, Jeongguk üst katta uyuyordu.

Bir kara delikten içeriye süzülüyormuş gibiydi. Kalbinde bir ağrı, karnında sanki hiçbir organı yokmuş gibi bomboş hissettiriyordu.
Yıkılmış, dağılmış ve parçalanmış her bir duysunu ele geçiriyordu. Aklında sadece tek bir soru dönüyordu "onunla ne yapacağım ben?" İçine zehirli dumanı derince çekip bitmiş olan sigarayı küllüğe bastı.
Merdivenlerden gelen gıcırtı ve adım seslerini işitip başını yana çevirdi.
İlk bacaklarını, sonra bedeni ile yüzünün tamamını görebilmişti.
Konuşmaya korkuyormuş gibi bir hali vardı. Aslında doğru, gerçekten korkuyordu.
Bir kaç saniye göz göze gelmişlerdi. Jeongguk gözlerini kaçırarak başını eğdi.

"Acıktım. Kahvaltı hazırla hadi." dedi Taehyung, enerjik bir ses tonuyla. Jeongguk, dediği şeyle afallamış, ciddi olup olmadığını anlayamamıştı. Sanki dün akşam hiçbir şey olmamış gibi konuşuyordu.
"Hadisene, bu sefer bir yere gitmeyeceğim." Diyerek tebessüm etmişti.
Jeongguk, tedirginlikle adımlarını mutfağa yönlendirip geçen sefer ki gibi masayı kuracaktı.
Taehyung'un yapmak isteyeceği tek şey, ona karşı hiçbir duygusunu belli etmemekti. O sadece bir çocuktu.

*******

Kahvaltı boyunca hiç konuşmamışlardı. Jeongguk'un gözü arada önünde ki adama kayıyordu fakat Taehyung halinden memnun gibi gözüküyordu.
Salonda çalan telefonunu duyup ayağa kalkmış ve salona girmişti.
Masanın üzerinde ki telefonu alıp kimin aradığına bakmadan aramayı yanıtladı.

"Efendim?"

"Taehyung, nasılsın bugün?"

"İyiyim, Jimin. Bugün daha iyi hissediyorum." Kapının ardında duran Jeongguk'a göz atmış ve kocaman sahte bir gülümseme sunup yüzünü eski haline çevirmişti hemen.
"Bak, dün fazla sarhoştun ve tatsız bir kavga yaşamıştık." Bir kaç saniyenin ardından devam etti. "Şu an Yoongi, seninle konuştuğumu öğrense fazla kızardı ama umurumda değil. Sadece sana yardım etmek istiyorum. Jeongguk'u birlikte bulabiliriz."

"Buna gerek yok, Jimin. Jeongguk şu an benimle."

"N-ne?! Nasıl buldun? Neredeymiş? Ne zaman buldun?! Söylesene!" Sesini yüksettiğinde Taehyung telefonu kulağından çekmişti.
"Bağırma." Dedi yüzünü buruşturarak. "Dün akşam kendisi geldi eve. Bir şey olmamış. İyi."

"Nerede olduğunu söyledi mi? Ya da dur, ben oraya geleceğim. Benim içim rahat etmez böyle. Görüşürüz." Diyerekten hızla telefonu kapattı.
Taehyung omuz silkip telefonunu masaya koydu.
Tekrar arkasına döndüğünde Jeongguk aynı yerde durup kapının önünde duruyordu.
"Jimin hyung geliyor. Seni merak etmiş." Dedi gülümseyerek. "Sevinsene hadi." Taehyung'un yapmacılığı Jeongguk'un aşırı derecede tuhafına gitmiş ve rahatsız olmuştu. Öncekilerden daha neşeli ve sakin gözüküyordu. Gözükmeye çalışıyordu.
Taehyung kanepeye oturup Jeongguk'un da yanına gelmesi için bir iki kere kanepenin oturma yerine hafifçe vurmuştu. Jeongguk yanına yavaşça yaklaşıp gösterdiği yere oturdu. Ellerini bacaklarının arasına alıp o şekilde oturmayı tercih etti.

"Dün bana nereye gittiğini söyleyecektin. Umarım unutmamışsındır." Dedi yüzündeki gülümsemeyle.
Jeongguk başını salladı.
"Bir adamın yanındaydım." Bugün ilk söylediği cümle bu olmuştu Jeongguk'un.
Taehyung çenesini kastı.
"Hangi adamın?"

"Sokakta, içinde ateş yanan bir varille ısınan yaşlı bir adam vardı. "

"Bir evsizin yanındaydın öyle mi?" Sesini sona doğru yükselttiğinde kanepenin yastığını eliyle sıkarak kendisini sakinleştirmeye çalışmıştı.
"Hiç düşünmedin mi, sana bir şey yapsaydı? Seni öldürmeye kalksaydı, ne olacaktı ha?"

"Bende evsizim, efendim."

"Jeongguk, sen burada yaşıyorsun artık. Evsiz falan değilsin."

"Bir zamanlar öyleydim ama. O adam gibi benim de kalacak bir yerim yoktu. O adam evsiz, fakat bana bir şey yapmadı. Bende evsizdim ama siz beni evinize aldınız, ya ben size bir şey yapsaydım?"
Her şeyi bir solukta söylediğinde üstünde ki şortun paçalarını sımsıkı sıkıyordu. Gözlerinin dolmasını umursamayarak gözlerini kapatıp açarken bir iki damla yaş dökülüverdi.
Taehyung'un içinde ki öfke bir anda sönmüştü. Çatılan kaşlarını serbest bıraktı. Bu çocuk haklıydı, kesinlikle haklıydı.

"Aynı şey değil, Jeongguk. Sen..." aklına gelen şeyi söylemekte tereddüt etmiş ve son anda vazgeçmişti.
Ve tam zamanında kapı çalmıştı.

********

Kaos yaratmak istiyorum.




Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ben bu gifi çok seviyorum

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ben bu gifi çok seviyorum. Neden bilmiyorum ama çok errrrkeksi duruyor bdjdbdjjdj

Çift kişilikli çocuk jxzjdb

𝐕𝐈𝐁𝐄  '' TaeGguk ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin