Anti-Romantic || Taegyu

WHY?

Platonik knklar

Beomgyu:

Yine hiç konuşmadı okulda

Göz göze geldik ve duygusuzca baktı

Ne zaman vaz geçecek bunu yapmaktan?

Changbin:

E ama kanka senden en olmaz kişiyi sevdin

Sunwoo:

Hıhı Changbin sil bebeğem mesajını

Changbin:

Neden? Haklıyım

Taehyun annesine bile anne dememiş insan

Annesine bile sarılmayan, gülümsemeyen bir insan

Hongjoong:

Felix'de domşanları sevmeyen bir insan?

Changbin:

Sabır!

Beomgyu:

Ama onu bu kadar duygusuz yapan ne?

Bang Chan:

İçinde yaşadığı şeyler olabilir

Belki ruhsal anlamda sıkıntısı olabilir

Travması olabilir

Beomgyu:

Bilemiyorum

Çok anlamsız geliyor

Hyunjin:

Bu kadar takma kafaya be kanka

Hyunjae:

Saniye başı Jeongin diye ağlayan kişi mi dedi bunu?

Hyunjin:

Saniye başı Juyeon diyen kişi mi karşı çıktı bana?

Jongho:

Belki de sadece

Bu gruptaki hiç kimse aşık olmamalıdır?

Aşık olmayı beceremedik biz

Hepsi ters çıkıyor

Yeonjun:

Homofobiğe aşık olmakta zor

Ama Yeosang nasıl homofobik olur?

Kardeşi gay onun ya

Jongho:

Kardeşini de pek sevmiyor ki

Sadece kardeşi diye daha normal davranıyor

Yoksa ona kolay kolay asla bir şey söylemez

Jisung:

Abi siz manyak mısınız?

Özellikle de Beomgyu, sen?

Nereden biliyorsun duygusuz olduğunu

Belki sadece insanlarla iletişim kurma konusunda başarısızdır?

Neden ön yargılı yaklaşıyorsun?

Hiç onunla konuşmayı bile denemedin

Ayrıca Jongho, Yeosnag'a açıl

Senin onu sevdiğini öğrenirse

Kendine yediremese bile gay olur belki?

Umutsuzca yaklaşmayın olaylara

Yunho:

Minho seni tam otuz altı kere reddetti

Senin hala umudun var mı?

Jisung:

Evet

Umut benim için su gibi önemli bir ihtiyaçtır

Aşk gibi

İkisi de yaşam için gerekli faktörler

(Beomgyu çevrimdışı)

-----

Hala emin değildi Beomgyu. Olaylara Jisung gibi yaklaşamıyordu. Olumlu? O kadar çok reddedilen kişi kendi olsa intihar bile edecek insandı Beomgyu.

Çok fazla düşünüyordu. En çokta neden diyordu. Bir insan neden anne babasına bile soğuk yaklaşırdı? Bir insan neden kimseye gülümsemezdi? Bir insan neden böylesine büyük güven sorunları yaşardı? Bir insan, neden aşktan nefret ederdi?...

-----

"Çocuklar, size vereceğim ödev için sizi ikili gruplara ayırdım. Bu ödevin en az üç ay vakti var. Herkesin takım arkadaşıyla iyi iş çıkarmasını istiyorum. Şimdi ikilileri açıklıyorum..." Öğretmeni dinlemek yerine geçen gün Taehyun'un yere düşürdüğü kolyeyi inceliyordu Beomgyu.. Bunu ona geri vermeliydi ama biraz incelemek istemişti. Biraz değişikti çünkü. Üzerindeki desenler falan... "Taehyun ile de Beomgyu takım olsun." Zil çaldı. "Görüşmek üzere çocuklar." Beomgyu hayatının şokunu yaşamıştı.

O Taehyun ile takım mı olmuştu? Yeonjun hemen koşarak yanına gelip. 'Çok güzel çok güzel. Ben Soobin ile sen Taehyun ile, çok güzel' deyip duruyordu ama Beomgyu pek umursamadı. 

Yavaşça bakışlarını Taehyun'a çevirdi. Sınıf listesine bakıyordu.

"Beomgyu kimdi?" Onu tanımıyordu bile. Aynı sınıftalardı ve kim diye sormuştu.

"B-benim." Taehyun ona döndü ve başını salladı.

"Çıkışta evime gidip ödeve başlayalım." Beomgyu kalbinin göğüs kafesine işkence ettiğini hissediyordu. Bir de onun evine mi gideceklerdi? Beomgyu en fazla beş saniye daha yaşamalıydı. Sonra ölmek sıkıntı değildi onun için.

-----

Olmamıştı. Son derse kadar yaşamıştı ve hala yaşıyordu. Herkes eşyalarını toplayıp okuldan çıkıyordu. O kadar gergindi ki herkes çıkarken o hala duruyordu. Taehyun yanına gelene kadar.

"Toplanmanı en fazla bir dakika bekleyebilirim." Başını sallayıp hızla toplandı. Nefesleri düzensizdi. Taehyun bunu fark etmiş olamalıydı. "Bir sorun mu var? İyi misin sen?" Taehyun bunu önemseyecek insan değildi, bunu herkes biliyordu. Ama yine de sormuştu. Kısaca başını salladı Beomgyu. "İyi, gidelim."

|||

Yeni Taegyu kitabım geldiiiiiii

Taegyu yazmak hoşuma gidiyor ama artık Minsung ve Taekook da yazmak istiyorum

Angst olmayacak bu sefer

Diğeri berbat ve angst olmuştu

Bu daha iyi olacak

Onu yazarken fazla acemiydim