Nerdeyse yarım saat aramıstık oturduğumuz yerleri. Ama sanki yer yarılmışta içine girmişti anahtar.
Yağızda artık aramayı kesip ağacın dibine çöktü. " Evde bırakmış olabilirmisin güzelim . Defalarca baktık aynı yerlere ama yok işte"
Olabilirdi evden aceleyle çıkmıştım. Asıl soru şimdi ne yapacaktım...
************ Burculara gitmek geçti aklımdan ama bu saatte gidemezdim oraya da. Resmen gece vakti ortada kalmıştım. Dokunsan ağlayacak gibiydim.
Offff ne yapacaktım şimdi . Odamın camına doğru baktım . Oradan girmenin de imkansız olduğunu anlamam saniyelerimi aldı. Ne kadar şanssızdım ben böyle. " Ahumm ben bişey düşündüm ama ne dersin bilmiyorum." Yüzüme tedirginlikle bakıyordu. Sanki bulduğu çözümü kabul etmeyeceğimi düşünür gibiydi. Sanki başka bir çözümüm vardı da kabul etmeyecektim. Devamını getirmesini istercesine baktım yüzüne.
" Gülüm şimdi annemler uyumuştur. Bize gidelim. Gece benim odamda kalırsın. Sabahta kimse uyanmadan çıkarırım seni evden. Ne dersin. Gece gece tek başına bırakamam seni."
Dedikleri beni fazlasıyla şaşırttı. Nasıl cesaret edecektik buna . Ya yakalanırsak ne olacaktı. Rezil olurduk herkese. Düşüncesi bile beni korkuturken gercek olursa ne yapardım ben. Yağıza baktığımda cevabımı beklercesine yüzüme baktığını gördüm. Aramızdaki sessizlik büyürken sessizliği bölen ben oldum. " Çok korkuyorum Yağız ya annenler görürse bizi. Hem diyelim ki gece seninle kaldım sabah nasıl evime girecegim?"
Biraz düşündü. Kendi dikkatsizliğim yüzünden onuda zor durumda bırakmıştım. Herzamanki gibi dedim aklımdan. Ben ve lanetim. Aklına birşey gelmiş olmalı ki konuşmaya başladı. " Buldum güzelim. Sabah ekmek almaya gitmişte anahtarı unutmuşsun gibi yaparsın. Elinde ekmek olunca da kimse bişey anlamaz. Ne dersin olur mu."
" Mükemmelsin "dedim boynuna sarılarak . O iyiki vardı ve iyiki benimdi.
" Beni hiç bırakmayacaksın degil mi sevgilim? " bu sorudan çok yalvarış gibi çıkmıştı dudaklarımdan. Cevabıysa beni gülümsetti. " Ömrüm yettikçe hep yanında olacağım. İyi yada kötü tüm günlerin benimle olacak sevgilim. Alışsan iyi edersin ." Dedi göz kırparak Gözlerimi kapatarak dua ettim içimden" Allahım onu da benden alma. Yoksa yaşayamam ben."
Büyük konuşmuştum. Ama cahildim bilememiştim işte.
" Hadi yavrum gidelim de az dinlen. Sabah erken kalkacaksın. " elinden tuttum. Sokaktaki evlere doğru baktım. Tüm ışıklar kapanmış. Mahalle sessizliğe bürünmüştü. Buda beni daha da cesaretlendirdi. Hızlı adımlarla Yağız'ın evine doğru yürümeye başladık. Sanki gerçekten evime gider gibi heyecanlandım. Onun odasında, onun kokusunda uyuyacaktım. Hayallerim gerçekleşiyordu sanki yavaş yavaş.
Kapının önüne geldiğimizde ellerini çekti elimden. O an üşüdüğümü hissettim. Bu bedenen birşey değildi. Onun varlığı benim ruhumu ısıtıyordu. Anahtarını çıkardı cebinden ve kapıyı açtı . Hareketleri yavaş ve sessizdi. Sonra bana doğru uzanıp tekrar elimi tuttu. Beni içeri doğru çekiştirdi. Koridorun sonundaki odaya doğru yürüdük yağız kapıyı açıp içeri doğru yönlendirdi beni.
Yabancısı olduğum ev o yanımdayken yuvam gibiydi. Hemen sonra odanın ışığını yaktı. Bense şaşkınca odayı inceliyordum . Odası benim odamın nerdeyse iki katıydı. Eşyalar yeni ve kaliteli olduğunu belli edercesine parlıyordu. Durumları iyiydi bunu zaten biliyordum. Beyaz duvarlar odayı aydınlatmıştı. Kocaman bir kıyafet dolabı vardı. Odası fazlasıyla sadeydi. Gözüm kocaman yatağına kaydı . Siyah nevresim takımı o kadar asil duruyordu ki büyülenmemek elde değildi. Hemen bas ucunda bir komodin vardı. Üstünde de bir aile fotografı. " Eee sevgilim odamı nasıl buldun?" Düşüncelerimi onun güzel ve tok sesi bozdu. Bana resmen gülümseyerek bakıyordu. Ne kadar da şanslıydım. Böyle bir sevgilim vardı sonuçta .
" Çok güzelmiş ."
"Hadi gel yatalım artık sevgilim " Elimden tutarak yatağa doğru çekti beni. Ne yapacagimi bilemeyerek uzandım yatağın en uç köşesine. Onunla aynı yatakta yatmak beni utandırıyordu . Sanki şey gibi kötü bişey yapıyormuşuz gibi hissettiriyordu. Düşüncelerim yanaklarımın yanmasına neden oldu. Dolabının kapağını açtı ve birkaç parça kıyafet çıkardı. Bana doğru dönerek " Güzelim ben üstümü değiştirip geliyorum. " Diyerek odanın içinde bulunan kapıdan içeri girdi. Sanırım girdiği yer banyoydu.
Birkaç dakika sonra kapı açıldı. Üzerine siyah bir tişört ve siyah bir şort giymişti.
Bakışlarımı üstünden çektim hemen. Yatağın diğer tarafı aşağı doğru çöktü. Arkam dönük olduğundan onu göremesem de yattığını biliyordum .
Beklemediğim birşey yaparak elini belime attı ve beni yanına çekti. " Benim küçük cadım benden mi kaçıyor. Dön bakalım sen bana . İnsan sevgilisinden kaçar mı." Dedi yalancı bir kızgınlıkla. Utanarak döndüm ona doğru. Dönerken burnum göğsüne sürtündü. Tamamen bitişik gibiydik. Kafamı kaldırıp yüzüne baktım. Ve onun gülümseyen güzel yüzüyle karşılaştım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Beni daha sıkı sardı kolları. Bende yuvamı bulmuş gibi sokuldum boynuna. Bu yaptığımız doğru değildi biliyordum ama ona herkesten çok güveniyordum. Onun yanı huzurdu bana .
Gözlerim kapanırken kafamın üzerine koyduğu öpücüğü hissettim. Ve bilincim kapanırken onun sesini duydum " Ahh be güzelim bu geceden sonra senden nasıl ayrı kalacağım ben. Kollarımda uyutmuşken seni nasıl ayrılacağım gül yüzünden . Kokunu kokuma katmışken her gece nasıl ayrı yatacağım senden. Yaktın beni küçük cadı
