Eşyalarımızı bavullara sığdırmaya çalısırken fazlasıyla zorlamıyordum. Bunun asıl sebebiyse oğlumun tüm oyuncaklarını da götürmek istemesiydi. Elindeki kırmızı oyuncak arabasıyla birlikte paytak adımlarıyla yanıma geldi.
" Anyecim bunuda götüyelim noluy. "
Nerdeyse getirdiği 10. oyuncaktı bu.
" Ama bebegim bunların hepsini nasıl götüreceğiz ki. Hem şimdi bunları koyarsak teyzenin sana alacağı oyuncaklara yer kalmayacak. "
Elini saçlarına atıp kısa bir süre düşündü. Şuan o kadar tatlıydı ki içime sokasım geldi. Aklına bişey gelmiş olmalı ki bavulun yanına gidip içindeki oyuncakları çıkardı. Sadece yanından ayırmadığı ayıcıgı koydu. Şaskınca onu izlerken buldum kendimi
" Şimdi oydu anyecim aytık teyşem biyşüyü oyuncak ayabilir ."Kucağıma çekip öpücüklere boğdum minigimi. Yaşı küçük olmasına rağmen cok akıllıydı. Her dedigimi kendince biryerlere koyuyor ve anlıyordu.
" Birazdan Ahmet amcan burda olur bitanem o yüzden hemen hazırlanmamız gerekiyor. Kıyafetlerini degiştirelim şimdi."
" oley Ahmet amcam geliyoy ."
Kıyafetlerini hızlıca giydirdim ve Ahmeti beklemeye başladık. Eymen pencerenin önüne oturmuş heyecanla arabanın gelmesini bekliyordu.
Oğlum bir anda kalkıp kapıya doğru koştu. Buda Ahmetin geldiğinin göstergesiydi. Oğlum kapıyı açmaya çalışırken ona yardımcı oldum. Kapı açılır açılmaz merdivenlerde onu gördük. Eymen herzaman ki gibi koşup yanına gitti. Ahmette buna alışmış olmalı ki kollarını açıp kucağına aldı.
" Eymen bugün ne kadar da yakışıklı olmuşsun. Benden yakışıklı olma diye anlaşmıştık seninle. Şimdi annen senden gözlerini alamayacak. Dediklerimi unutmuşsun hemen"
" Hayıy amca uyutmadım ama beyimde yakışıkyı olmam yazım . Yoksa teyşem baya yakışıkyı demeş biydaha."
" Bak senn nelerde biliyor benim aslan parcam. Şimdiden bu çapkınlık ne oğlum."
Bana dönerek konuşmaya devam etti
" Hazırmısın Ahu çıkalım eğer hazırsan "" Hazırım ,ben bavulları alıp inerim aşağı "
Dedim biryandan da elimdeki bavulları çekiştirirken. Ahmete baktığında kaşlarını çattığını gördüm. Yavaşça eğilip Eymeni kucağından indirdi.
" Hadi bakalım aslan parçası annenin elini tutta aşağıya inin. Bende şu bavulları alıp geliyorum hemen arkanızdan.
" Hadi anyecim "
Diyerek elimden tutup çekiştirmeye başladı. Mecburen bavulu bırakıp kapıyı örttüm ve oğlumun elinden tutarak aşağı indim. Hemen ardımızda da ellerinde bavullarla inen Ahmet vardı.
O bavulları arabaya yerleştirirken bizde çoktan arabaya yerleşmiştik. Ben ön koltukta otururken Eymende kucağıma oturdu. Şimdilik sorun olmayacağından biraz benimle oturabilirdi.
Ahmetinde gelmesiyle yolculuğumuz başladı. Eymenin ve benim sevdigim şarkılarla birlikte eglenceli bir yolculuk yapıyorduk.
Birkaç saat sonra güzel bir restaurantta durduk ve güzelce karnımızı doyurduk. Bundan sonrasında ise Eymen uyumuştu. Sakin geçen yolculuğun ardından mahalleye girdik.5 yıldır ilk defa geldigim mahallem hiç degişmemişti. Burcuların evine geldiğimizde araba durdu. Ahmet inip Eymeni kucakladı. Bende indiğimde gözüm hemen ilerdeki evimize takıldı. Kimsesiz görüntüsü canımı yaksada uzun uzun baktım. Gidişimden sonra babanem ve dedem de burayı terk etmişlerdi.
