a piece of love | seongjoong ✓

part 9ぃ

Çok yoğun geçmeyen bir gündü.
Yeosang ile birlikte eczanedeydik.
Çok fazla yoğun olmadığımız için arada bir dinlenip sohbet falan ediyorduk. O da olmasa, bu dört duvar arasından zamanı nasıl geçirirdim hiç bilmiyorum.
Yemek için bir şeyler söylemiştik. Yemeği beklerken de sohbet ediyorduk.

" Hyung Seonghwa ile dışarı çıkıyor musunuz?"

" Hayır."

" Ne? Çocuk tüm gününü evde mi geçiriyor diyorsun yani?"

" Evet, ne var bunda?"

" Hyung o da insan. Dört duvar arasında yapayalnız oyuncakları ile vakit geçirmeye çalışıyor ama tüm gün boyunca da oyuncak oynamaktan sıkılır ki. "

" Ne yapayım yeosang? İşteyim gördüğün gibi, onu nasıl dışarı çıkarabilirim? "

" Mesela bir günlüğüne onu yanında getirebilirsin, en azından hava almış olur ve değişik insan yüzü görmüş olur. "

" Benden sıkıldı mı diyorsun yani? "

" Onunla nasıl vakit geçirdiğini bile bilmiyorum ama tüm gün evde sıkılmıştır bence. "

" Onu buraya getirmemin ne kadar tehlikeli olduğunu biliyor musun peki? Bir an dalgınlığıma gelir, başına bir şey gelirse de bu benim suçum olur. "

" Burada başına ne gelebilir ki hyung? "

" Ne bileyim Yeosang, her türlü şey geliyor insanın aklına. "

Birden durdu ve bakışlarını bana çevirdi. Sırıtıyordu.

" Sen az önce onun için endişelendin mi? "

" Yok artık ne alakası var? "

Ona inanamaz bir şekilde bakarken o hala sırıtmaya devam ediyordu.

" Hyung neden bu kadar inatçısın bazen gerçekten anlamıyorum."

" İnatçı falan değilim."

" Hayır öylesin. Bir inadını kıramadın bu zavallı çocuğa karşı. Yazık gerçekten üzülüyorum onun için. Hayır çocuk sana ne yaptı ki?"

" O da tüm çocuklar gibi biraz ilgi istiyor sadece. İnat etmeyip çocuğa bir şans versen, ne kadar iyi biri olduğunu görürsün ama buna izin vermiyorsun. Eminim ona vakit bile ayırmıyorsundur. "

" Onu benden daha iyi tanıyormuş gibi konuşuyorsun. "

" Hayır hyung, ben sadece bir çocuğun sevebileceği şeyleri biliyorum. Bunu sen de biliyorsun ama yapmamakta o kadar kararlısın ki. "

Yeosang'ın söylediklerinden sonra biraz durgunlaşmıştım.
Aslında bazı kısımlarda haklıydı. Seonghwa da bir bir çocuk sayılırdı ve biraz ilgiye ihtiyacı vardı. Ama ben ona bunu neredeyse hiç göstermemiştim. Ama o, buna rağmen hala benimle arkadaş olmak istiyordu.

Belkide çok sert davranıyordum ona?
Belkide Yeosang'ın dediği gibi bir şans tanımalıydım?

" Sence ben kötü biri miyim?"

" Hayır tabiki hyung, asla öyle değilsin. Sadece bazı kişilere karşı fazla umursamazsın, bu kişi de Seonghwa oluyor."

" Sence beni seviyor mudur?"

" Buna görmeden bir şey diyemem ama bunca zaman boyunca gıkını çıkarmadıysa, o da hala senden bir şans beklediği içindir. "

Gerçekten böyle olabilir miydi?
Seonghwa benden şans bekliyor olabilir miydi?
Aslında bunu daha önce hiç fark etmemiştim ama şimdi...