a piece of love | seongjoong ✓

part 10ぃ

Yine normal bir hafta içiydi.
Her zamanki saatte kalkmış işe gitmek için hazırlanıyordum.
Ama bazı düşünceler aklımı kurcalıyordu.

Dün Seonghwa'nın birden oyunu oynamamak istemesi hala kafama takılsa da düşünmemeye çalışıyordum. Sonuçta bana neydi, değil mi?

Ama birden öyle davranması nedense bende bir burukluk bırakmıştı.
Beni kafasında nasıl bir karakter olarak tasarlamıştı anlayamıyordum ama ona kötü davrandığımı düşündüğü aşikardi.
Aslında kötü davranmıyordum, sadece ona vakit ayırmıyordum.
Belkide bu yüzden onun gözünde böyle biriydim...

Daha fazla düşünüp kafa yormak istemediğim için aklımı toparladım ve hızlıca üstümü değiştirdim.
Ardından gitmek için eşyalarımın tam olduğuna emin olduğumda ona bakmak için salona girdim.

O çoktan uyanmış gözüküyordu.
Dudaklarını büzmüş, oyuncaklarını sessiz sessiz konuşturuyordu beni rahatsız etmemek için.
İçeriye girdim.

" Günaydın."

" Günaydın Hongjoong abi."

" Ben çıkıyorum."

" Tamam."

Bana sadece bir kez bakmıştı ve hemen geri oyuncaklarına dönmüştü.
Aldırış etmeyerek odadan çıktım ve ayakkabılarımı dolaptan çıkardım.
Tam gidecektim ki aklıma gelen şeyle durdum.
Ona kahvaltı hazırlamamıştım!

Geri ayakkabılarımı yere koydum ve salona gittim.
Şimdi yemek için bir şeyler hazırlarsam yetişemeyecektim.
Hızlı düşünmem gerekiyordu.

" Seonghwa, ben sana yiyecek bir şeyler hazırlamayı unuttum."

Dedim utançla.
Ne yapacağımı bilmiyordum bu yüzden ona söylemiştim.

" Sorun değil, ben çok acıkmam zaten. Akşamı bekleyebilirim."

" Akşama kadar aç mı kalacaksın?"

Kafasını salladığında içimde bir yerlerin acıdığını hissettim.
Bu böyle olmayacaktı, buna izin veremezdim.

" Benimle birlikte gelmek ister misin?"

" İşe mi? "

" Evet. Bir eczanede çalışıyorum. Genelde orada kahvaltı yaparım, gel birlikte yapalım istersen?"

Şaşkınca yüzüme baktı bir süre.

" Gerçekten gelebilir miyim?"

" Evet Seonghwa gelebilirsin. Burada aç kalmana izin veremem. "

Ani verdiğim kararla cevabını beklerken birden bire yüzünde oluşan gülümseme tüm dikkatimi orada toplamamı sağlamıştı.

" Teşekkür ederim Hongjoong abi."

Yanına bir tane oyuncağını alıp yanıma gelmişti.
İstemsizce gülümsedim. Çok tatlı duruyordu şuan.

" Umarım orada sıkılmazsın."

" Bence sıkılmam."

Kıkırdadı.
Bu kadar sevinecek ne vardı bilmiyorum ama çok düşünmedim.
Zaten sabah kalkınca üstünü değiştirmiş olması bana avantaj sağlamıştı.
Birlikte arabaya bindik.

O çok mutlu görünüyordu.

•

Seonghwa ile eczanenin küçük mutfağında bir şeyler atıştırıyorduk.
Yeosang arayıp geç geleceğini önemli bir işi olduğunu söylediğinde anlayışla karşılamıştım.
Ama yanımda Seonghwa'yı getirdiğimi duyunca üzülmüştü. Onu görmek istediğini hep söylüyordu çünkü. Ayrıca onu buraya getirme fikrini de ondan almıştım.
Ama o yoktu, her neyse.