a piece of love | seongjoong ✓

part 22ぃ

Elimdeki elmayı yavaşça doğrarken gözlerim arada bir yanımda duran bedene kayıyordu. Belimde hissettiğim kol bana yaşadığım en güzel hissiyatı yaşatıyordu. Bedenim onunkinin yanında küçücük kalmıştı. Kafam hafif göğsüne yaslıydı.

Hayal edemeyeceğim bir anı yaşıyordum şuan...

Soyduğum elmayı hafif doğrularak onun ağzına götürdüm. O da gözlerini televizyondan çekmiş uzattığım elmaya bakarken içtenlikle gülümsedi. İlk önce ona elmayı uzattığım elimi tuttu ve çok hafif bir öpücük bıraktı ardından elimi tuttuğu elini ağzıma yaklaştırdı ve elmadan bir ıssırık aldı.

Yaptığı her harekette kalbim milyonlarca kez tekliyordu.

Gözlerime bakan gözlerine tebessüm ettim. Bu sefer o elimi tekrardan yönlendirerek elmayı benim ağzıma götürdü.

Issırdığı yerden ıssırmamı istiyordu...

Bir an heyecandan hiçbir şey yapmamış öylece ağzıma getirilen elmaya bakmıştım. Sonrasında hemen kendime gelmiş ve ıssırdığı yerden kalan parçayı ıssırıp ağzımın içinde yavaş bit şekilde çiğnemeye başlamıştım.

O da tebessüm etmiş ve gözlerini tekrardan televizyona çevirmişti.

Bayılacakmışım gibi hissediyordum. Onun yanında o kadar huzurlu ve mutluydum ki bu anlarımızın hiç son bulmamasını istiyordum.

Küçüklüğümden beri hiç kimsenin yanında bu kadar güvenli ve sevgi dolu hissetmemiştim.
Annem ve babam olmadığı için yetimhanede büyümüştüm. Kimsesizdim ben, bu yüzden ne birinden sevgi görmüştüm ne de birinden beni olduğum yerde güvenli hissettirecek bir davranış.

Arkadaşlarım da olmuştu tabii ama sınırlı bir miktarda bana sevgi göstermişlerdi hep. Tabiki kimseden bana tüm sevgisini göstermesini, beni sevmesini bekleyemezdim.
Öyle biri değildim, hiçbir zaman kimseden de sevgi beklememiştim zaten.
Ama hep içimde bir yerlerde kalmıştı bu.

Seonghwa gibi ben de bir parçacık sevgiye muhtaç büyümüştüm.
Ve şimdi o sevgiyi ondan alıyordum...

Başımı göğsüne daha çok yaslarken kollarımı da sardım.
Burnuma gelen koku gözlerimin kapanmasına sebep olurken uzandığım yere bir öpücük bıraktım.

" Seni seviyorum Seonghwa."

Mırıldandığım şey karşısında ilk bir kaç saniye hiçbir şey söylemedi. Sonra saçlarımı okşayarak o da aynı ses tonunda mırıldandı.

" Ben seni daha çok seviyorum."

Yanaklarımı kavrayıp başımı kaldırdı ve ona bakmamı sağladı.

" Buraya geldiğimden beri seni seviyorum. Hep bana iyi davranmanı bekledim, biliyorum belki sana göre biri değilim. Sonuçta diğer insanlar gibi davranamıyorum.."

" Seonghwa. "

Ellerimi dudaklarına götürdüğümde sustu aniden.

" Sen diğerleri gibi değilsin, sen onlardan çok daha iyisin. "

" Hayır iyi değilim. "

" Öylesin aşkım. "

Söylediğim son sözcük ağzımdan o kadar sessiz çıktı ki ben bile duymakta zorlanmıştım. Ama artık duygularımı kontrol etmek istemiyordum. Onun yanında içimdeki sevgi ile istediğim gibi davranmak istiyordum.

Gözlerimi kapattım.
Çok fazla utanmıştım.

" B-bana aşkım mı dedin?"

Hayretle sorduğu şey karşısında kafamı boynunda saklayıp olumlu anlamda aşağı yukarı salladım.