Bölüm-11

99 14 1
                                    

Çocuklar uyanmadan Aras gitti bende biraz televizyon izledikten sonra teyzem geldi. Çocukların uyuduğunu görünce gözleri parladı. Kadın ne kadar yorulduysa yüzünden belli oluyordu. Gitmek için hazırlanırken telefonum titredi. Bir mesaj gelmişti tanımadığım bir numaradan.
"Evde seni bir sürpriz bekliyor iyi eğlen" kimdi bu şimdi. Evde sürpriz falan noluyoruz yaa eğer Aras böyle birşey yapıyosa kendi telefonundan mesaj atar. Off yine noluyo gizemli gizemli işler yaa. Hızlı şekilde merdivenlerden indim. Kapıdan çıkınca Aras'ı karşımda görmeyi açıkçası düşünmüyodum.

"Aras ne işin var burda ya senin bizim evde olman lazım"

"Irmak ne saçmalıyosun"
"Bak bak nasıl da anlamamazlıktan geliyo söyle söyle anladım artık ne sürpriz bekliyo beni evde"
"Irmak saçmalamayı kes sürpriz falan yok nerden çıkartıyosun bunları"
"A-aras sen ciddi misin? "
"Günaydın sevgilim"
"O zaman mesajı kim attı"
"Ne mesajı"

Mesajı gösterdiğimde hızla eve doğru gitmeye başladı. Ben de arkasından…

Kapının önüne geldiğimizde bir an duraksadı. Bana döndü.

Aras'ın ağzından:
"Herşeye hazırlıklı ol Irmak ne görebiliriz bilmiyoruz ve sakin ol tamam mı"
"Aras neler oluyo"
"Sadece kendini hazırla ben yanındayım tamam "
"Korkuyorum. "
"Ben burdayım bir adım arkanda"dedim ve yavaşça içeriye girdik. Salonda hiçbir sorun yoktu. Odaları dolaştık ve oralarda da bir sorun yoktu. Takii Irmak'ın odasına gelene kadar. Oda darmadağın olmuştu. Her yer birbirine girmişti. Aynada da bir yazı yazıyordu. "Aileni yavaş yavaş elinden alıcam ve bana mahkum olarak yaşayacaksın. Sen benimsin.
-Hakan-"

Irmak bu yazıyı görünce bembeyaz oldu. Eli ayağı titremeye başladı. Çenemin kasıldığını hissedebiliyordum. Irmak hemen odadan çıkıp yatak odasına girdi. Anında çığlık attı. Odaya girdiğimde gördüğümle şoka girdim. Bu kadarı da fazlaydı artık. Irmak'ın sayıklamaya başladığını duydum. Hemen onu odadan çıkartıp salona getirdim. Söyledikleri anlaşılmıyordu. Krizlerinden birini tekrarlamak üzere olduğunu gördüm. Emir'i aradım ve buraya gelmesini söyledim. Irmak'a su getirdim elini ve yüzünü ıslattım.  "Babam….onu…… da…… kaybettim…" odada gördüğümüz kişi Irmak'ın babasıydı. Ve kanlar içinde yerde yatıyordu. Bunu ben bile zor idrak ederken o buna nasıl alışacak bilmiyordum. Kapının açılma sesiyle kendime geldim. Emir ve Başak gelmişlerdi. Başak koşarak Irmak'ın yanına geldi. Bende olanları Emir'e anlattım. Polise haber verdikten sonra kızları Emir'in evine götürdük. Başak da olanları öğrenince Irmak'tan farklı değildi. Hayat onlara bu şekilde acı veriyordu. Kızlar uyuduktan sonra Emir 'le konuşmaya başladık.

"O pisliğe bunu ödeticem"
"Abi bu sefer çok ileriye gitti bizimkilere haber veriyim mi bitirsinler işini"
"Hayır söyleme onu kendi ellerimle acı çektirerek öldürücem Irmak'a yaşattıklarını tek tek ödeyecek"
"Karışmıyorum Aras sadece kızlar o evde kalmamalı istersen burda kalsınlar en azından yeni bir ev bulana kadar"
"Saol Emir merak etme yakın zamanda buluruz ev"
"Abi istersen dördümüz beraber yaşayalım önemi yok yeter ki güvende olsunlar. "
"Haklısın ama bunu kabul edeceklerini sanmam hele ki inatçılıkta zirve yapmış kişiler olarak. "
"Aynen öyle a sormaktan zarar gelmez. "
"Bu olayı atlatalım da bi sonrasına bakarız"dedim ve konuşmayı kestik. Akşam odalarımıza geçtiğimizde yan odadan hıçkırık sesleri geldiğini duydum. Irmak'tı bu.  Yanına gittiğimde sıkıca sarıldı.
"Şişşt geçti tamam burdayım ben"
"Yanımda kal gitme"
"Tamam gitmiyorum hadi yat"yatağa geçtiğimizde arada ufak sesler çıkartsa da daha sonra derin bir uykuya daldı. Bende bana sarılan küçük kollarla rahatça uykuya daldım.

Bölüm sonu arkadaşlar beğenmenizi umuyorum:))

Geçmişe Karşı (Tamamlandı✔)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin