Geçmişe Karşı (Tamamlandı✔)

Bölüm-1

"Zaman mı zamansızdı yoksa kalan mı yetersiz"

Ailem, arkadaşlarım, ve canımdan çok sevdiğim dostum... Hepsi benim için buradalar fakat sadece o yok. Gelmedi. Beni görmeye gelmedi. Halbuki ben geleceğini düşünmüştüm. Ahh pardon kendimi size tanıtmadım. Ben Irmak. 17yaşındayım. Lise 3.sınıftayım ve şuan hastanedeyim neden mi? Çünkü bir gaspa uğradım ve bıçaklandım. Çünkü o sırada onu düşünüyordum. Aras. Umrunda değilim belki ama son zamanlarda bana ilgi göstermesinin nedenini düşünüyordum ve sonuç hastane. Herkes başımda dikilmiş bir şeyler konuşuyor ve bu da başımın çatlamasına neden oluyordu. Tam bu sırada doktor içeri girdi ve yardımıma koştu.

"Hastamız uyanmış fakat bu kadar gürültü onu rahatsız edebilir. Bu nedenle hepinizi dışarı almak ve hastanın son durumunu kontrol etmek istiyorum. " dedi ve beni bu işkenceden kurtardı. Bana dönerek
"Ne kadar sıkılmış olduğunuzu gördüm. Umarım kızmazsınız ama dinlenmeniz gerekiyor."

"Aslında bir teşekkürü hakettiniz. Imdadıma koştunuz diyebilirim teşekkürler" diyerek konuşmamı sonlandırdım. Doktor sadece gülümsedi ve odadan çıktı. Aslında biraz uyusam iyi olacak. Gözlerimi kapatmamla ağzımın bir elle kapatıldığını hissetim ve gözlerimi açtım. Işte o gelmişti benim için gelmişti yavaşca elini çekti ve aramızdaki yakınlığa biraz daha yakınlık katarak eğildi. "Iyi misin?"

Sorusuna karşılık başımı salladım. Yanıma doğru gelip kaymam için işaret ettiğinde başta anlamadım. "Bu kadarcık yere sığabilir miyim sence kay?! Emir vermese daha iyiydi ama neyse. Yanıma uzandı ve elini karnımın üstüne koydu. Dikiş yerime dikkat etmeye çalışsa da yaranın çevresi de baya acıyordu. Yüzümü ekşittiğim sırada duyduğum şeyle olduğum yerde buz kestim.
"Beni düşünmeyip önüne baksaydın şu an o acıyı çekmiyor olurdun. "

Neee!! Aras ne diyordu böyle. Yaa nasıl anlayabili-

"Içinden ne geçirdiğini tahmin edebiliyorum. Bıçaklandıktan sonra yanına geldiğimde 'aras' diye sayıklıyordun. Anladığım kadarıyla küçük hanımın hayallerini süslüyorum. "

Haa inanmıyorum. Beni takip ettiğine mi şaşırsam yoksa beni önemseyip ne yaptığımı merak ettiğine mi sevinsem ya da şu an bana söylediği sözlere mi kızsam bilemedim. Aras'la ilk tanıştığımız gün parti günü Aras'ı ilk gördüğümde sadece her kız gibi hoşlanmıştım. Kumral ve bir o kadar da mavinin en derin tonunu barındıran gözleriyle kaslı görünümüyle hem çekici hem de tehlikeli bir havası vardı. Yaklaşık 2 aydır tanışıyoruz ve ilk defa bu kadar yakındık. Ama bana az önce söyledikleriyle ne anlatmak istedi anlamadım. Aras kolay çözülecek biri değil. Ama ben onu çözeceğim. Ben bunları düşünürken Aras bana
"Merak etme seni takip falan etmiyorum sadece biraz işim vardı ve tesadüfen seni gördüm. " dedi. Ben ondan açıklama beklemiyordum fakat bu beni sevindirmedi değil.
"Akıl okuma gibi bir yeteneğin olduğunu bilmiyordum." dedim. Uzan zamandan sonra daha doğrusu ilk defa konuştum.
"Öyle bir yeteneğim yok sadece seni kendini tanıdığından daha iyi tanıyorum. " göz kırptı ve devam etti. "Bu bir ilk"dedi
"Ney o ilk olan"diye yanıtladım.
"Konuşmama rekoru kırdın" dedi ve benim sinirlerimi oynatmayı yine başardı. Cevap vermedim ve biraz sağa döndüm. Gözlerimi kapattım. Bir el beni sardığında kıpırdamadım ve uyumaya çalıştım. Ama olmadı. Biraz daha direndim ve uykum tam anlamıyla geldiğinde tam uyuyacakken arkamdan bir fısıltı geldi. Duymadığımı sandı belki ama ben duydum.
"Iyi geceler prenses"

Bölüm sonuuu. Merhaba arkadaşlar ilk bölüm bitti. Beğenmenizi umuyorum.