Geçmişe Karşı (Tamamlandı✔)

Bölüm-19

Başak'ın ağzından:
Gelenler Hakan'ın adamlarıydı. Adam öldü gitti hala peşimizi bırakmıyo bu ne kardeşim böyle
"Irmak ve Aras'la konuşmalıyız çekil"
"Emrin olur paşam çay kahve de alır mısınız? Sen kimin evinde kime emir veriyosun ?"
"Durum acil olmasa sana böylr davranmazdım güzelim şimdi çekil önümden"dedi ve beni iterek içeriye girdiler. Emir ve Aras ayaklanmış olup biteni merak eden bir şekilde bekliyorlardı içeri girdiğimizde.
"Ne işiniz var lan sizin burda"bunu söyleyen Emir'di. "Aras ve Irmak'la konuşmamız gereken bir konu var sen karışma"
"Ne konuşucaksan burda konuş"Irmak bunu söyledikten sonra bütün yüzler ona döndü.
"Önemli bir şeyi bunların yanında söyleyemem"
"Doğru konuş senin bunlar dediğin kişiler benim ailem. Her zaman yanımda olan kişiler şimdi ne söyleyeceksen söyle ve sonra defol git" Irmak bunları söyledikten hemen sonra kapı bir kez daha çaldı ve gelenler tahmin edin kim? Tabiki çakma aile. Emir'le bu adı onlara biz vermiştik. Her ne kadar gerçek olduğunu söyleselerde bizim gözümüzde bu gerçek değildi. Onlar içeri girdiklerinde Hakan'ın adamlarının yüzü birden değişti ve öncekinden daha ciddi bir hal aldı. Neler oluyordu böyle?
"Asya kim bunlar?" dedi yaşlı adam. Hey hadi ama sen de kimsin. "Bana Asya deme" Irmak'ın bu bağırışı hepimizi korkumuştu. Aras'ı bile. "Benden ne istediğinizi anlayabilmiş değilim ama artık yeter. Hayatımın bir yalan olduğunu söylediğinizden haberiniz var mı" Hakan'ın adamlarına bakarak" siz hele ki siz ne yüzle gelebiliyosunuz buraya hayatımı boka çeviren bi herifin daha neyini savunacaksınız. Hepiniz yordunuz beni. Benden ne istediniz anlamıyorum ama yoruldum. Neden ben ya neden? Siz adınız her neyse siz benim annemin yerini alamazsınız. Siz babamın yerini dolduramazsınız. Hiç biriniz benim hiç bir şeyim olamazsınız" ağlamaya başlamıştı bu kadarı fazlaydı artık. Hiç bir şey yapmadan duramazdım. Aras'a kaş göz işareti yaparak odaya gitmelerini söyledim. Onlar Irmak'la odaya gittiklerinde biz de Emir'le karşımızdaki rezilliğe bakıyorduk.
"Amacınız ne anlamış değiliz ama biz bile yorulduysak bu kızı da bir düşünün. Şimdi lütfen burayı terk edin yoksa polis çağırıp olayı büyütücem" dedikten sonra bana bakıp gülmeye başladılar. Komik bir şey söylemedim ben. Bu sefer Emir konuşmaya başladı. İlle de bir erkek konuşacak dinlemeleri için
"Ya şimdi siktir olup gidersiniz ya da Hakan'a yaptıklarımın aynısını tekrar üzerinizde denerim beyler. Size gelince bu kızı bu duruma getirip utanmadan buraya kadar gelebiliyor olmanız ne kadar karaktersiz olduğunuzu gösterir. Şimdi size eşlik edip kapının yolunu göstermemi isterseniz seve seve yaparım ama eminim ki siz yolu benden iyi biliyorsunuz" yok artık Emir napıyon sen ya.
"Tamam ama yine gelicez" dedi yaşlı adam.
"Bizim Irmak ve Aras'la konuşmamız gerek" dedi Hakan'ın adamlarından biri Emir'in kulağına fısıldayarak. Irmak'ın çakma ailesi gittikten sonra Emir adamlarla konuştu ve onları da yolladı. Irmak'a bakmak için kapının önüne geldiğimde Aras'ın yavaşça odadan çıktığını gördüm.
"İyi mi!"
"Uyudu şimdi iyi olacak"
"Gel burda konuşmayalım uyanmasın"
Salona doğru ilerledik. Mutfağa gidip kahve yaptım. Bu biraz daha iyi hissettirecekti. "Irmak nasıl düzelecek"
"Hiç bir fikrim yok" dedi Aras.
"Aslında benim aklıma bir şey geliyo ama kabul eder misiniz bilmiyorum"
"Neymiş o " dedik Aras'la aynı anda.
"Tatil. Biraz uzaklaşsak kafamızı dinlesek hem Irmak için de değişiklik olur. "
"Aslında fena fikir değil" dedi Aras. Ben güvenemiyordum. Ya bu durumdayken ne tatili derse?
"Sen ne diyosun Başak "
"Ben bilemiyorum ya bu durumdayken ne tatili derse"
"Nereye gidiyoruz?" bunu söyleyen Irmak'tı. Nasıl yani kabul etmiş miydi?
"Yani benim için iyi olur uzaklaşmak aslında bana söyleseydiniz Başak'ın söylediği gibi bi tepki verebilirdim ama böyle duyunca iyi olabilir diye düşündüm." diyip Aras'ın yanına oturdu. "O zaman gidiyoruz" dedi Emir. Hepimiz başımızı salladık. Bu herkes için iyi olacaktı.

*****
Irmak'ın ağzından:
Yorulmuştum artık. Her şeyden ve herkesten. Tatil fikri fena değildi. Ama beni orada da bulmaları düşüncesi canımı acıtıyordu. Yarın yola çıkacaktık. Emir her şeyi hazırlamıştı. Bugün ise mezarlığa gidecektik Başak'la. Annem ve babamla konuşmalıydım. Onlara ihtiyacım vardı. Hazırlanıp bir an önce gitmek istiyordum. Aras'ın sesiyle odadan çıktım. Yol boyu konuşmamıştık. Arabadan inip annemin yanına gittim. Özlemiştim onu. Kokusunu, şefkatle sarılışını, durduk yere bağırışını, bana kızışını... Neden ha neden?
"Anne" sadece bunu söyleyebiliyordum hıçkırıklarımın arasında. "Yoruldum anne. Çok yoruldum. Her şeyden herkesten. Yaşadıklarımdan... Seni çok özledim anne. Babamı çok özledim. Birileri geldi. Bana gerçek ailem olduğunu söyledi. Hayatım karardı anne. Bana her şeyin yalan olduğunu söylediler. Hayatımın yalan olduğunu söylediler. Yapamam anne ben sana babama ihanet edipte onlara güvenemem senden babamda vazgeçemem. Yapamam anne ben yapamam." sözlerimin sonuna doğru sesim kısılmıştı. Canım daha da acıyordu artık. Bitmiştim ben. Her şey bitmişti benim için. Başım dönmeye başlamıştı. Kalkmaya çalıştım ama yapmadım. Çökmüştüm. Eve dönmek uyumak ve 3 gün boyunca uyanmamak istiyordum. Elimi cebime götürüp telefonu mu çıkarttım. Aras'ı arayıp beni almasını isteyecektim.
"Bebeğim"
"Aras beni alır mısın iyi değilim?"
"Hemen geliyorum bitanem " sesi endişeye kapılmıştı. Korkmasına gerek yoktu. Aradan 5 dakika geçmeden yanıma gelmişti. Arkadan bir çift el belimi sarmıştı. Yüzüne doğru dönmemi sağladı ve beni göğsüne yasladı. Sımsıkı sarmıştı kollarını. Ondan ayrıldığımda elini omzuma attı ve arabaya doğru yürümeye başladık. Üşüyordum. Birden vuran üşüme hissini durduramıyordum. Titremeye başlamıştım. Aras arabayı ısıtmak için ne kadar uğraşsa da ben hala üşüyordum. Bir an Aras'a baktım. Terlemeye başlamıştı. Eve yaklaştığımızda aklıma Başak geldi.
"Aras Başak nerde?"
"Emir onu almıştı Irmak sen iyi misin?"
"İyiyim"
"Irmak sen yanıyosun"
"Aras iyiyim ben"
"Ateşin var hastaneye gidiyoruz"
"Aras hayır!" neden bağırdım bilmiyorum ama hastaneye gitmek istemiyordum .
"Başına kalmak istiyorum bana bakmanı istiyorum demiyo da" pis pis sırıttı bunu söylerken.
"Belki de " böyle bir şey söyleyebileceğimi tahmin etmediği için başta şaşırsa da sonra tekrar bıraktığı sırıtışını geri taktı suratına.
Eve girdiğimizde Başak ve Emir hemen bitiverdi. "Irmak bu ne hal hasta mısın neyin var bakıyım hiiii ateşin var sesin ya yürü hastaneye yürü nasıl becerdin hasta olmayı"
"Başak dur bir motorun soğusun be yenge"
"Yahu Aras aa bak kız yanıyo "
"Ben bakacam ona siz gidin odanıza hadi"
"Oooo"
"Ya kesin bi hadi gidin odanıza gel bitanem sen"
"Bak bak görüyo musun Başak bunlar işi hobaa"
"Lan bi git"
"Sinirlenme aslanım"
"Aras iyi değilim ben çok kötüyüm."
"Emir yeter tamam bak Irmak iyi değil"
"Tamam tamam hadi dinlenin yarın yola çıkıcaz."
"Aras ben..."

"Irmaaak...."

Yorumlarınızı bekliyorum canlar