hissiz' ✓

1

"...Karışmış, öyle mi? Karışmış! Siz bizimle dalga mı geçiyorsunuz?! Çoğu kişinin hayatı nasıl etkilendi biliyor musunuz?" Kızın söyledikleri doğruydu, hayatımızın içine etmişlerdi resmen. Ama tepki verememiştim çünkü ne tepki vermem gerektiğini bilmiyordum.

Hissiz'dim ben.

Dünyanın en garip ismine sahip kişi olabilirdim, His. Yine de seviyordum farklı bir havası vardı.

"Sen de bir şey desene! Bu durumdan bir tek ben mi memnun değilim? Niye susuyorsunuz?!" Konuşmak istesem de yapamazdım. Babam olarak bildiğim adam bunu yıllar önce elimden almıştı. Hayır, konuşma engelim yoktu veya ortada fiziksel şiddet de yoktu ama psikolojik şiddetin belki en ağırı vardı. Bir ölünün vicdan yükü ile sınanmıştım. Halamın ölümünün sebebi gibi görülmüştüm.

11 Haziran 2017

"Hala, bak bu oyuncağa da binelim! Buna da binelim, şuna daa! Hepsine binelim mi?"

Nevra küçük yeğeninin isteklerini asla ama asla geri çeviremezdi. O küçüğünün gülmesini çok severdi. 

"Olur küçüğüm, hepsine binelim!"

Yaklaşık iki saatin sonunda lunaparktaki neredeyse bütün oyuncaklara binmişlerdi. Kız en son olarak atlı karıncaya binmek için biletini oyuncak sorumlusuna uzatmıştı. 

Oyuncak dönerken halasını gördüğünde gülümseyerek el sallamıştı, bir dahaki turunda bu sefer deminki yerinde göremeyince yerinde rahatsızca kıpırdanıp gözleriyle etrafı taramıştı ama umduğunu bulamamıştı. 

Nevra'yı bir daha gören olmamıştı.

Yaklaşık bir hafta sonra Nevra'nın ölüm haberi bütün aileye ulaşmıştı. His, Nevra'nın nasıl gittiğini sorduğunda kimse ona cevap verebilecek kadar mecale sahip değildi. Küçük Kız günlerce halasını beklemişti, gelmeyeceğini anlayıncaya dek...

Günümüz

Şimdi gerçek ailem olarak öğrendiğim kişilerin arabasındaydım ve yeni evime doğru gidiyorduk. Benimle bir-iki defa diyalog içerisine girmeye çalışmışlardı ve ben de olmayan isteğim ve neredeyse içime kaçmış olan sesimle saçma sapan cümleler kurarak cevap vermeye çalışmıştım.

İletişim sorunlarım vardı, bunun farkındaydım. Hatta bu sıkıntımı aşabilmek için kendi çapımda küçük bir kurgu yazıyordum fakat doğal bu eylem tek başına yeterli olmuyordu.
Bir şekilde bunu aşacaktım ama ne zaman ve nasıl olacağıla ilgili en ufak bir fikrim yoktu, zaman gösterecekti.

En sonunda neredeyse eski evimin üç-dört katı büyüklüğünde bir ev karşımda duruyordu. Demek ki maddi olarak rahat bir ailelerdi. Zaten bindiğim araba da oldukça iyi bir fiyata sahip olduğunu resmen bağıyordu.
Tabii bunların hiçbiri görgüsüzce davranmamın bir sebebi değildi. O yüzden ifademi bozmadan beni yönlendirdikleri kapıdan içeriye doğru geçmiştim.

Pek de yavaş olmayan adımlarla içeri girdiğimizde, salona geçmiştik. Derin bir nefes alarak annem ve babam olarak öğrendiğim kişilerin benimle konuşmalarını bekledim.

,,
yine bir gerçek aile kitabı ve ben. aşırı hoşuma gidiyor cidden, sebebini bilmiyorum.

his'in karakteri için larar veremedim. yardımcı olursanız mutlu olurum. hangisi olsun?;