Βιάστηκα να σε αγαπήσω

Τέταρτο Επεισόδιο

Μ: Είμαστε ξαδέρφια με τον Γιάννη.

Σ: Τι είστε λέει; 

Γ: Η κοπελιά είναι φίλη σου; 

Μ: Όχι, είναι πολλά παραπάνω από μία απλή φίλη. 

Γ: Όπως και να έχει να της μάθεις τρόπους. 

Μ: Γιατί τι έγινε; 

Σ: Του μίλησα λίγο απότομα μωρέ.

Γ: Λίγο; Από τα μούτρα με πήρε επειδή άργησα να έρθω να την εξυπηρετήσω. 

Μ: Ζητάω εκ μέρους της συγγνώμη Γιάννη μου. Η Στέλλα έτσι κάνει. 

Γ: Ντάξει δεν πειράζει. Για πού το βάλατε όμως; 

Μ: Πάμε στο γήπεδο. Έχει έναν αγώνα και παίζουν κάτι παιδιά από την σχολή. 

Γ: Αα μάλιστα. Η κοπέλα έξω; Και αυτή φίλη; 

Μ: Ναι, είναι η Αναστασία. Τέλος πάντων, τι σου χρωστάω; 

Γ: Τίποτα. Σήκω και φύγε. 

Μ: Πας καλά ρε Γιάννη; Κράτα αυτά. Χάρηκα που σε είδα. Να κανονίσουμε όταν έχεις κενό. 

Γ: Αμέ! Θα τα πούμε. 

Μ: Άντε καλή συνέχεια! 

Γ: Ευχαριστώ! 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Α: Καλέ! Τι κάνατε τόση ώρα; 

Μ: Δουλεύει ο ξάδερφος μου εδώ και πιάσαμε κουβέντα. 

Α: Αα μάλιστα...Και εσύ μωρή στην αρχή τι λέγατε; 

Σ: Τίποτα, απλά τσακώθηκα με τον ξάδερφό της, για...τέλος πάντων άσε. Το γήπεδο που είναι; 

Α: Εδώ θα στρίψουμε δεξιά. 

Μ: Εμείς ποιον υποστηρίζουμε; 

Α: Τους πιο ωραίους φυσικά. 

Σ: Αα και ποιοι θα είναι αυτοί; 

Α: Θα δούμε κα.....

Μ: Τι έγινε ρε; 

Α: Ρε τι μαναράκι είναι αυτό; Τι έξαλλος που είσαι εσύ μάνα μου; 

Μ: Μωρή σταμάτα! Πας καλά τι λες; 

Σ: Πω πω, Μαρινέλλα πάρτην από εδώ! 

Μ: Αναστασία, τελείωνε. Από εδώ είναι οι κερκίδες. 

Α: Καλά ρε καλά! Μην δω ωραίο τέκνο να με κοιτάζει κατευθείαν εσείς... Άντε τελειώνετε. Πάμε! Που είναι οι κερκίδες; 

Σ: Α καλά! Αναστασία, από εδώ ρε! 

Μ: Που θα κάτσουμε; 

Σ: Εδώ Μαρινέλλα, μπροστά! 

Α: Ναι ναι! Να τους βλέπουμε όλους. 

Μ: Ρε μισό! Το μπάνιο που είναι; 

Σ: Εσένα τώρα σου ήρθε; 

Μ: Τι να κάνω μωρέ; 

Α: Άντε μωρέ, κάτω είναι, δίπλα από τα αποδυτήρια. 

Μ: Ωραία! Πηγαίνω και επιστρέφω σε λίγο. 

Η Μαρινέλλα λίγο ψιλοχαμένη προσπάθησε να βρει την τουαλέτα όμως....

Π: Ώπα! Τι κάνεις εσύ εδώ; 

Μ: Ήρθα στο μπάνιο, πειράζει;

Π: Φυσικά και δεν πειράζει όμως, εδώ είναι τα αποδυτήρια, το μπάνιο είναι δίπλα. 

Μ: Τότε, να πηγαίνω. 

Π: Ήρθες να με δεις; 

Μ: Τι; Εγώ να έρθω να σε δω; Δεν ήξερα καν ότι θα είσαι εδώ.

Π: Αα μάλιστα! ( της είπε, πλησιάζοντάς την και σιγά σιγά κολλώντας την στον τοίχο ) 

Η Μαρινέλλα ένιωσε μία έξαψη, όταν άρχισε να την πλησιάζει και να την κοιτάει με αυτό το βλέμμα. 

Μ: Εμ, να πηγαίνω τώρα...

Π: Που να πας; Εδώ είσαι καλύτερα... ( της ακούμπησε το μάγουλο με το  χέρι του )

Μ: Θα βγεις να παίξεις και εσύ τώρα. Καλύτερα να πηγαίνω. 

Π: Θα κάτσεις να με δεις; 

Μ: Θα κάτσω να δω τον αγώνα. 

Π: Οπότε, θα είσαι στο τέλος. 

Μ: Ίσως...

Π: Ωραία. ( άρχισε να της πειράζει τα μαλλιά ) 

Φίλος 1: Ρε Παναγιώτη, θα έρθεις; 

Π: Τώρα έρχομαι! 

Φίλος 1: Άντε έλα κάνουμε προθέρμανση. 

Π: Έρχομαι σου λέω ρε φύγε! 

Φίλος 1: Αα είσαι με την... Γεια σου Μαρινέλλα. 

Μ: Εμ, γεια; 

Π: Τι θα γίνει ρε; Θα μας αφήσεις μόνους; 

Φίλος 1: Καλά ρε καλά! Κοπελιά, να ξες, είναι λίγο έως πολύ τσιμπημένος. 

Π: Πω, ρε φίλε... Θα μου το βγάλεις ξινό; 

Φίλος 1: Καλά καλά φεύγω. Μην αργήσεις. 

Π: Ανάθεμά σε ρε φίλε. 

Μ: Τι ήταν αυτό που πέταξε; 

Π: Ποιο από όλα; 

Μ: Ότι είσαι τσιμπημένος...

Π: Ναι, τι; 

Μ: Τι εννοείς τι ρε Παναγιώτη; 

Π: Τι δεν καταλαβαίνεις με το τσιμπημένος; Μου αρέσεις ρε παιδί μου, πώς το λένε; 

Μ: Παναγιώτη, να φεύγω. Θα μιλήσουμε αν είναι μετά. 

( ουψ, έφυγε ένα φιλί στο μάγουλό της )