Δέκατο Όγδοο Κεφάλαιο

5 3 0
                                    

Μετά από πολύ καιρό, όλα κυλούσαν ομαλά. Η Αναστασία τα ξαναβρήκε με τον Κώστα και υποσχέθηκαν να μη τσακώνονται για ανόητους λόγους. Η Μαρινέλλα ήταν ακόμα μαζί με τον Παναγιώτη και είχαν ξεπεράσει μέχρι στιγμής το πρόβλημα που έμπαινε συνεχώς στην σχέση τους, την Μαρία. Η Στέλλα είχε κλειστεί πολύ στον εαυτό της από τότε που είχε εξαφανιστεί ο Γιάννης, και ακόμα δεν είχε γίνει τίποτα. Μπορεί να ήταν περαστικό αυτό που είχαν κάνει εκείνο το βράδυ αλλά για αυτήν σήμαινε πολλά. Εξακολουθούσε όμως να ακούει θόρυβο κάθε βράδυ που ήταν μόνη της από το παράθυρο της κουζίνας. 

Ένα βράδυ κανόνισαν να βγουν. Φυσικά η Στέλλα δεν πήγαινε πουθενά. Λες και περίμενε να επιστρέψει ο Γιάννης, αλλά μετά από τόσο καιρό το θεωρούσαν απίθανο. 

Μ: Άντε βρε Στέλλα, ετοιμάσου να έρθεις και εσύ μαζί μας. 

Σ: Αφού με ξέρεις δεν βγαίνω. Φύγετε. Την ίδια ανούσια συζήτηση θα κάνουμε κάθε φορά όταν είναι να βγείτε; 

Π: Άστην βρε αγάπη μου. Μην την πιέζεις. Αφού ξέρεις, δεν πρόκειται να πει ναι μετά από τόσο καιρό. 

Σ: Ορίστε. Ένας λογικός άνθρωπος. Πες τα ρε Παναγιώτη. 

Α: Ελάτε παιδιά πάμε. Θες να σου φέρουμε κάτι Στέλλα; 

Σ: Όχι. Δεν πολυπεινάω. 

Μ: Καλά. Εντάξει. Ότι χρειαστείς πάρε τηλέφωνο. 

Σ: Ναι λέμε. 

Μ: Άντε τα λέμε. 

Σ: Καλά να περάσετε. 

Τα παιδιά έφυγαν. Η Στέλλα και πάλι μόνη της στο χαριτωμένο διαμέρισμά της. Καθώς έβλεπε τηλεόραση και απολάμβανε το αναψυκτικό της άκουσε πάλι αυτόν τον ήχο. Αλλά ήταν λίγο πιο δυνατός. Κάθε φορά ο ίδιος αλλά σήμερα λίγο διαφορετικός. Έτρεξε γρήγορα στην κουζίνα, με ένα τηγάνι στο χέρι που έπαιρνε πάντα όταν έφευγαν τα παιδιά χωρίς να τους έχει πει λέξη για αυτό. Μόλις είδε έναν μαυροφορεμένο νεαρό με κουκούλα τον χτύπησε απαλά στο κεφάλι. 

~ : Πας καλά; Τι κάνεις; 

Σ: Εγώ τι κάνω; Μου έχεις στοιχειώσει τους τελευταίους μήνες όλα μου τα βράδια να μένω με τον φόβο. Για να δούμε τώρα ποιος είσαι. 

Αυτός τραβήχτηκε αμέσως και με μία απότομη κίνηση της έκλεισε το στόμα με το χέρι του και την πλησίασε σε απόσταση αναπνοής. Κάπου το ήξερε αυτό το άρωμα που την ζάλισε για λίγο, αλλά δεν μπορούσε να θυμηθεί από πού. Με αργές κινήσεις, έβγαλε την μάσκα του και...

Σ: Τι κάνεις εσύ εδώ; 

~ : Τι κάνω; Κάθε βράδυ έρχομαι για να σε βλέπω. 

Σ: Πας καλά; Ξέρεις πόσο ανησυχούσαμε όλοι αυτόν τον καιρό; Είσαι τρελός Γιάννη;

Γ: Στέλλα, κοίταξέ με. Δεν έφυγα έτσι. Έχω πολλούς λόγους. Ξέρω πράγματα. Και έφυγα επειδή με απείλησαν. Νομίζουν πως έφυγα για Αμερική, αλλά στην αλήθεια δεν πήγα πουθενά.

Σ: Είσαι τρελός; Θα μπορούσες να μου το πεις. Να με πάρεις τηλέφωνο. Όλοι τρέμαμε μην τυχόν σου έχει συμβεί κάτι. 

Γ: Έλα σταμάτα να κλαις. Θα σου τα εξηγήσω όλα. Έλα να καθίσουμε. 

Πήγαν να καθίσουν στο σαλόνι αλλά πριν χαλαρώσουν την αγκάλιασε σφιχτά και την φίλησε με τρόπο που της έδειξε πόσο του είχε λείψει. 

Σ: Θέλω να μου τα πεις όλα. 

Γ: Για ποιο λόγο να κάτσω να σου λέω τέτοια; Μου έχεις λείψει πολύ. Ας περάσουμε την νύχτα μαζί. Γίνεται;

Σ: Φυσικά και γίνεται αλλά να μην ξέρω τους λόγους που σε στερήθηκα τόσο καιρό; 

Γ: Πριν σου είπα ότι θα σου τα πω όλα αλλά δεν χρειάζεται να χάνουμε ώρα. Τα παιδιά ίσως γυρίσουν νωρίτερα από ότι το κανονικό. 

Σ: Δηλαδή, γνωρίζεις τι ώρα γυρίζουν; 

Γ: Όλα τα ξέρω. Σας παρακολουθώ όλους. Αλλά δεν έπρεπε να το κάνεις αυτό στον εαυτό σου. 

Σ: Δεν έκανα τίποτα κακό, απλά έκοψα τα ξενύχτια. 

Γ: Εμένα δεν μπορείς να με κοροϊδέψεις. Στην σχολή γιατί δεν πάτησες το πόδι σου για αρκετό καιρό; Γιατί πήγες κρυφά σε ψυχολόγο; Γιατί κύλησες στα ναρκωτικά και το αλκοόλ. Αμφιβάλλω να πιστέψω πως σε εκείνο το μπουκάλι έχεις αναψυκτικό. Γιατί όλα αυτά για εμένα; Γιατί δεν βρήκες κάποιον άλλο; 

Σ: Γιατί σε αγάπησα ρε βλάκα! Μοιράστηκα μαζί σου στιγμές που δεν πρόκειται να το έκανα με κανέναν. Και όλα αυτά, ναι, τα έκανα εξαιτίας σου. Μας παράτησες. Νόμιζα πως είχες πάθει κάτι κακό, δεν θα το άντεχα να σε χάσω. 

Την πολυλογία της την σταμάτησε με ένα φιλί, την αγκάλιασε σφιχτά και ξέσπασε σε κλάματα. Δεν την άφησε άλλο να στενοχωριέται και να έχει πληγές στην καρδιά και το κορμί της και έτσι της αναπλήρωσε αυτά τα κενά τόσου καιρού, ώσπου στο τέλος της βραδιάς...

Βιάστηκα να σε αγαπήσωWhere stories live. Discover now