Βιάστηκα να σε αγαπήσω

Όγδοο Κεφάλαιο

Η ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΤΟΥ ΠΡΟΗΓΟΥΜΕΝΟΥ:

Μ: Μα καλά ρε Παναγιώτη, είμαστε αναίσθητοι. Την αφήσαμε μόνη της τώρα.  

Π: Μην ανησυχείς. Έχω κανονίσει κάτι. 

Μ: Τι έκανες; 

Π: Έχω ένα φίλο που του αρέσει η Αναστασία. 

Μ: Τι έχεις λέει;

Π: Έλα ρε Μαρινέλλα. Μην κάνεις έτσι. Έμεινε για να μας αφήσει μόνους. Θα την αφήσουμε έτσι; 

Μ: Καλά καλά. Πώς τον λένε; Είναι καλό παιδί; Από που είναι; 

Π: Πω πω πω! Ο Κώστας; Το καλύτερο παιδί. Άσε βρε! Μια χαρά θα περάσουν και αυτοί και εμείς. 

Εντωμεταξύ ο φίλος του Παναγιώτη, ο Κώστας, έφτασε στο σπίτι των κοριτσιών. 

Α: Πω πω έλεος ρε Μαρινέλλα. Δεν παί...

( ανοίγει την πόρτα )

Α: Ποιος είσαι εσύ; 

Κ: Πάντως δεν είμαι η Μαρινέλλα. 

Α: Ναι, αυτό το βλέπω. 

Κ: Κώστας. Χάρηκα! 

Α: Ανα..

Κ: Ξέρω ξέρω. Αναστασία. 

Α: Που το ξέρεις; 

Κ: Όποιος ενδιαφέρεται, ψάχνει και βρίσκει. 

Α: Αααα μάλιστα. Και εσύ γιατί  ενδιαφέρεσαι; 

Κ: Ας πούμε...για σένα; 

Α: Για μένα; Αφού δεν γνωριζόμαστε ρε φίλε. 

Κ: Μπορούμε να γνωριστούμε όμως. 

Α: Και αν δεν θέλω; 

Κ: Αν δεν θες...μπορούμε να βγούμε για ένα ποτάκι. Μην μου πεις πως ούτε αυτό δεν θες; 

Α: Για ποτάκι; Με έναν άγνωστο; 

Κ: Άγνωστος; Ξέρεις το όνομά μου. 

Α: Χαίρω πολύ ρε φίλε. Σιγά. Τι άλλο ξέρω για σένα; 

Κ: Αν θες να μάθεις η πρόσκλησή μου ακόμη ισχύει. 

Α: Αααα, μάλιστα. Έτσι κάνεις με όλες; 

Κ: Με ποιες; 

Α: Με τις άλλες που βγαίνεις. Τις πας για ποτάκι στην αρχή και μετά στο κρεβάτι; 

Κ: Συγγνώμη που θα σου το χαλάσω αλλά δεν είμαι τέτοιος τύπος.

Α: Μάλιστα. Και τι τύπος είσαι;

Κ: Έλα να μάθεις. 

Α: Από την μία ξέρεις τι λέω; 

Κ: Πολύ θα ήθελα να μάθω. 

Α: Ρε φίλε, είναι ένας που ήρθε στην πόρτα σου και σου ζητάει να βγείτε για ποτό. Συνηθισμένο. Από την άλλη...

Κ: Έχει και άλλη; Για να ακούσω..

Α: Μην με διακόπτεις σε παρακαλώ...

Κ: Έχεις δίκιο. Συνέχισε..

Α: Από την άλλη λέω, ότι κανένας δεν ήταν τόσο μυστήριος. 

Κ: Να μαντέψω! Σου αρέσουν οι μυστήριοι;

Α: Εμμ, δεν θα το έλεγα ακριβώς έτσι αλλά..

Κ: Εγώ μία απάντηση θέλω στην ερώτησή μου. 

Α: Ξανακάνε την ερώτησή σου. 

Κ: Θα έρθεις για ποτό μαζί μου, Δεσποινίς; 

Α: Δεσποινίς κιόλας; Άσε με να σκεφτώ...

Κ: Πόση ώρα θα το σκέφτεσαι; 

Α: Δεν ξέρω. Όση χρειαστεί για να σε παιδέψω λιγουλάκι.