Σε όλη αυτή την φασαρία, η παρέα αναρωτήθηκε τι μπορεί να ήταν.
Μ: Καλέ γιατί κάνουν έτσι όλοι αυτοί;
Α: Δεν ξέρω. Κάποιος θα ήρθε. Λογικά κανένα μαναράκι.
Κ: Μαναράκι;
Α: Ε ναι παιδί μου. Μόνο τότε κάνουν έτσι.
Κ: Και αν ήρθε καμία δίμετρη κουκλάρα με μελαχρινά μαλλιά;
Α: Θα την θάψω!
Π: Έλα ρε κουλάρετε λίγο. Τώρα θα δούμε τι είναι.
Και ξαφνικά, μόλις τελειώνει ο Παναγιώτης την κουβέντα του, η πόρτα της καντίνας ανοίγει διάπλατα και εμφανίζεται αυτή που στην συγκεκριμένη φάση δεν θα έπρεπε να είχε πάει εκεί.
Σ: Ιιιιι...Παναγιώτη.
Π: Τι έγινε;
Σ: Γύρνα να δεις.
Π: Η Μαρία;
Μ: Ποια είναι αυτή;
Α: Η πρώην του δικού σου.
Μ: Τι είναι λέει;
Κ: Καλή φάση τώρα. Γουστάρω.
Α: Σκάσε βρε συ.
Ο Παναγιώτης μόλις είδε το μοχθηρό βλέμμα της Μαρίας να τον κοιτάει, βούτηξε την Μαρινέλλα και την φίλησε δίχως να το περιμένει.
Α: Ωωω κάποιος θέλει να κάνει κάποια να ζηλέψει...
Π: Αγάπη μου, πάμε να φύγουμε από εδώ.
Μ: Μα, Παναγιώτη...κάτσε. Τι σε έπιασε;
Π: Δεν θέλω να είμαι στον ίδιο χώρο μαζί της. Θα σου εξηγήσω.
Μ: Καλά καλά. Πάμε.
Την έπιασε σφιχτά από το χέρι και την οδήγησε έξω από εκείνο το μέρος καθώς ήξερε πως το βλέμμα της Μαρίας ήταν καρφωμένο πάνω τους.
Μ: Επ, παιδιά τι κάνετε; Δεν θα έρθετε να με καλωσορίσετε;
Α: Γεια σου. Σου αρκεί;
Μ: Αχ Αναστασία πάντα έτσι να είσαι ξινή.
Α: Αχ Μαρία γιατί να είσαι πάντα τόσο...
Μ: Τόσο;
Α: Τόσο χαζή.
Μ: Χαχαχα. Πολύ αστείο.
Α: Μα δεν είπα κάτι αστείο. Την αλήθεια είπα.
Μ: Εσύ Στέλλα μου; Γιατί με κοιτάς λες και είδες εξωγήινο;
Σ: Γιατί ίσως να είδα;
Μ: Εσύ και οι χαζομάρες σου. Δεν θα με συστήσετε στο παιδί από εδώ;
YOU ARE READING
Βιάστηκα να σε αγαπήσω
RomanceΗ 18χρονη Μαρινέλλα, σπουδάζει οικονομικά σε ένα πανεπιστήμιο της Πάτρας. Εκεί, συνάπτει φίλες, την Στέλλα και την Αναστασία, με τις οποίες μοιράζεται να πάντα και συγκατοικούν πλέον μαζί. Τυχαία, σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου γνωρίζει έναν νεαρό, τον Π...