ΗΜΈΡΑ ΤΟΥ ΧΟΡΟΎ:
Α: Πω πω, πότε έφτασε η Πρωτοχρονιά;
Μ: Ναι κορίτσια. Δεν το πιστεύω.
Π: Τι δεν πιστεύετε;
Μ: Ότι έφτασε η Πρωτοχρονιά. Σαν να πέρασε μία μέρα.
Κ: Όντως! Τι ώρα να περάσουμε να σας πάρουμε το βράδυ;
Α: Μμ, κατά τις 9.30. Και ας είναι ο χορός στις 9. Έχουμε αφήσει την Μελίνα υπεύθυνη, αφού δεν έκανε τίποτα πριν ήρθε η ώρα να κάνει.
Π: Καλά κάνατε. Δεν θα κουράζεστε συνέχεια εσείς.
Σ: Καλέ, τι λέτε;
Π: Για τον χορό. Δεν πιστεύω να μην έρθεις;
Σ: Μα ξέρετε να βγαίνω ρε παιδιά;
Μ: Αφού τον τελευταίο καιρό ξεπορτίζεις.
Σ: Ξεπορτίζω για το καλό μου. Αλλά ο χορός πιστέψτε με δεν θα μου κάνει καθόλου καλό. Καλύτερα να κάτσω σπίτι όπως κάθε βράδυ.
Κ: Μην την πιέζεται. Αφού την ξέρετε. Τώρα θα την μάθετε;
Π: Δίκιο έχεις. Έτσι κι αλλιώς δεν θα αργήσουμε. Μόλις πάει 12.01 θα έχουμε έρθει πετώντας.
Μ: Ναι. Τις επόμενες ώρες θα είμαστε μαζί. Θα έχουμε γυρίσει πριν καν το καταλάβεις.
Σ: Ντάξει βρε. Αφού με ξέρετε, δεν παρεξηγώ.
Α: Τι να κάνουμε μετά;
Μ: Νομίζω μια τελευταία βόλτα στα μαγαζιά θα ήταν πολύ αναζωογονητικό.
Α: Δίκιο έχεις. Πάμε τώρα σπίτι να κάνω ένα μπάνιο, γιατί από τα τρεξίματα τα σημερινά, έχω γίνει χάλια.
Μ: Άντε παραπονιάρα πάμε. Δεν θα σε αφήσουμε να ξανά γίνεις έτσι και να κουραστείς τόσο πολύ του χρόνου.
Α: Ανδριάνα μου, αν χρειαστείτε κάτι με την Μελίνα, τηλεφώνησέ μου.
Ανδριάνα: Αναστασία μου, μην αγχώνεσαι. Δεν πρόκειται να πάει τίποτα στραβά. Πήγαινε να ξεκουραστείς και τα λέμε το βράδυ.
Α: Εντάξει κοπέλα μου. Τα λέμε. Καλή συνέχεια.
Π: Πού πάμε;
Μ: Εμείς για ψώνια. Εσείς για μπέργκερ και συνάντηση στο σπίτι στις 2.
Κ: Οκαυ, ελπίζω να είμαστε στην ώρα μας.
Α: Όχι ελπίζεις Κωστάκη, θα είστε στην ώρα σας.
Π: Καλά καλά. Θα κανονίσω εγώ για αυτό.
YOU ARE READING
Βιάστηκα να σε αγαπήσω
RomanceΗ 18χρονη Μαρινέλλα, σπουδάζει οικονομικά σε ένα πανεπιστήμιο της Πάτρας. Εκεί, συνάπτει φίλες, την Στέλλα και την Αναστασία, με τις οποίες μοιράζεται να πάντα και συγκατοικούν πλέον μαζί. Τυχαία, σε έναν αγώνα ποδοσφαίρου γνωρίζει έναν νεαρό, τον Π...