Βιάστηκα να σε αγαπήσω

Τριακοστό Δεύτερο Κεφάλαιο

Η αστυνομία της Ισπανίας ανακοίνωσε στην Μαρινέλλα πως πλέον είναι ελεύθερη και όλες οι κατηγορίες είχαν αποσυρθεί εναντίον της. Την ενημέρωσαν επίσης για τον ένοχο της υπόθεσης και πραγματικά έμεινε σοκαρισμένη. 

Α: Καλά, πόσο κακία μπορεί να έχει ένας άνθρωπος; Γιατί να τα κάνει όλα αυτά; 

Μ: Ξαδέρφη άστο. Δεν θέλω να το συζητήσουμε. Μετά από αυτό, πρέπει να το γιορτάσουμε. 

Α: Έχεις δίκιο. Θα διοργανώσουμε ένα πάρτι. 

Μ: Τι πάρτι βρε; Μεταξύ μας έλεγα, όχι να καλέσουμε κόσμο. 

Α: Σταμάτα! Θα τα κανονίσω όλα. Εσύ απλά πήγαινε μια βόλτα στα μαγαζιά. 

Μ: Καλά. Ότι πεις. Δεν θα σου φέρω σήμερα αντιρρήσεις. 

Α: Άντε τελείωνε. 

Μετά από μία πολύωρη βόλτα στα μαγαζιά, η Μαρινέλλα έφτασε στο σπίτι το βράδι. Αντικρίζοντας τόσο κόσμο δεν ήξερε πού να αφήσει τα ψώνια που έκανε και τα παράτησε στα χέρια της θείας της αυθόρμητα. Όταν συνήλθε πήγε στο δωμάτιό της, για να αλλάξει και να κατεβεί κάτω να γιορτάσει με τους υπόλοιπους. Καθώς όμως πήγε να κουμπώσει το φόρεμά της, ένας αναπάντεχος επισκέπτης μπήκε στο δωμάτιό της. 

Μ: Σεμπάστιαν; Τι κάνεις εδώ; 

Σ: Συγγνώμη, πάρτι δεν κάνετε; 

Μ: Ναι, αλλά εσύ...

Σ: Καλεσμένος είμαι. Δεν μπορώ να γιορτάσω μαζί σου αυτή την χαρούμενη είδηση; 

Μ: Φυσικά, αλλά δεν το περίμενα. Εξαφανιστήκατε. 

Σ: Όχι κάνεις λάθος. Κανένας δεν εξαφανίστηκε. Ερχόμασταν και μας έδιωχναν. Στέλναμε γράμματα, αλλά δεν ξέρω πόσα έφταναν σε σένα. 

Μ: Δεν με είχαν ενημερώσει για τίποτα. 

Σ: Δεν πειράζει. Καταλαβαίνω. Το έκαναν για να σε προστατέψουν. 

Μ: Το ξέρω αλλά ήταν υπερπροστατευτικές. 

Σ: Έτσι πρέπει. 

Μ: Μήπως μπορείς να με βοηθήσεις λίγο;

Σ: Ναι. 

Μ: Ευχαριστώ. 

Σ: Είσαι μια κούκλα. 

Μ: Υπερβάλεις. 

Σ: Εγώ; Ποτέ! Ξέρεις ότι πάντα λέω την αλήθεια και είμαι πολύ αυθόρμητος και μερικές φορές παρασύρομαι όταν είσαι μπροστά μου. Θέλω να κάνω πολλά. 

Μ: Σεμπάστιαν, σου είπα. 

Σ: Ναι ξέρω. Το σέβομαι και το κατανοώ, αλλά είναι πολύ δύσκολο να σβήσεις τόσα συναισθήματα.