( ReyMir ve çocuklar eve gelmişti şimdi ise salonda oturuyorlardı )
Reyyan : Miran hadi siz Umut ile oyun oynayın bizde Melek ile konuşalım
Miran : tamam gel oğlum
( Miran ve Umut avluya çıkar )
Reyyan : Meleğim hani baban ve ben Umut için daha da kıymetlisin dedik ya
Melek : biliyorum anne ben sizin öz çocuğunuz değilim ki Umut tabiki de daha da kıymetli olacak
Reyyan : o öyle değil kızım Umut bizim için kıymetli çünkü ben ona hamile iken çok zor şeyler yaşadık. Umut'u aldırmam lazımdı ama yapamadık hem baban hemde ben ona kıyamadık. Aldırmasaydım da ben doğumda ölebilirdim Umut doğdu 2 gün komada kaldım o yüzden daha da kıymetli nedeni ise bizi bırakmadı şimdi babanla avluda oynuyorlar diye ne kadar mutluyum bir bilsen
Melek : o yüzden mi
Reyyan : o yüzden ben Umut için canımdan babandan vazgeçtim kolay değildi kızım babandan sakladım bir de
Melek : anne doğumda ölebilirdim dedin şimdi de
Reyyan : yok öyle bir şey bu sefer kardeşleriniz de bende iyiyim
Melek : o zaman neden öyle oldu ki
Reyyan : bir tane düşmanımız vardı bir tane kardeşini öldürdü. Tatlı gönderdi bana da babam gönderdi dediler. Bende yedim keşke yemeseydim o yüzden oldu böyle
Melek : o kadın yine yapmaz mı öyle
Reyyan : yapmaz yapamaz belki şimdiye ölmüştür
( Miran Umut ile ilgilenir iken bir yandan Reyyan ve Meleği dinliyordur bu da Umut'u sinirlendiriyordur )
Umut : baba hadi ama
Miran : oğlum bekle
Umut : sen şimdi görürsün baba
( Umut koşarak salona gider Reyyan'ın yanına gider Miran'da arkasından gider )
Reyyan : oğlum ne oldu
Umut : anne babam benimle oynamıyor
Reyyan : Miran
Miran : ne Miran
Reyyan : ne yapıyordu oğlum baban
Umut : sizi dinliyordu
Reyyan : oğlum sen ablanın yanında dur geliyoruz biz
( Reyyan ve Miran odaya çıkar )
Reyyan : sen napıyorsun Miran ya Umut ile ilgilen oyun oynayın diye gönderdim ben sizi sen şimdiden böyleysen ikizler gelince ne olacaksın acaba
Miran : Reyyan sen farkında mısın Meleğe Umut'a hamile iken zor günler yaşadığımızı anlattın neden
Reyyan : Umut için bizim için daha kıymetli dedik ya Melek sizin öz çocuğunuz değilim ki ben Umut tabiki de daha da kıymetli olacak dedi
Miran : öyle mi dedi
Reyyan : aynen böyle dedi bende dayanamadım anlattım çünkü ben biliyorum kendini öz değil diye kıymetli sanmıyor
Miran : güzel kalpli karım benim
( Miran Reyyan'a sarılır )
Miran : sen çok güzel bir anne oldun
Reyyan : sende çok güzel bir baba oldun
Miran : yemek yer miyiz
Reyyan : seni bilemeyeceğim ama ben yiyeceğim. Malum ikizlere hamileyim
Miran : istediğin kadar ye Reyyan'ım
Reyyan : Reyyan'ın mı
Miran : Reyyan'ım ya
Reyyan : hadi çocukları alalım da mutfağa gidelim acıktık biz babaları
Miran : babaları mı
Reyyan : ikizler diye öyle dedim hadi
( ReyMir çocukları da alıp mutfağa gider otururlar )
Reyyan : e Miran kim yapacak yemek Asiye ve Lütfü'de yok
Miran : ben yaparım
Melek : baba sen yemek yapmayı biliyor musun
Miran : kızım ben annene az kahvaltı hazırlamadım
Reyyan : Umut bey eğer olur da bensiz büyümesi gerekir ise baban yemek yapmayı bilsin diye öğrettim kızım
Umut : ben sen olmadan mı büyüyecem anne
Reyyan : yok annem ne olur ne olmaz diye öğrettim o zaman
Miran : ne yapayım yemek
Umut : köfte
Miran : Reyyan olur mu
Reyyan : yap yap benimde canım çekiyordu zaten
Miran : başladık mı aşermelere
Reyyan : Miran
Miran : ciğer ve çikolatayı unutamıyorum
