Reyyan : babacı olacak bunlar belli. Olsun benim de oğlum var
( İkizler ağlamaya başlar )
Miran : biz sadece Umut ile değil bu ikisi ile de ilgileniceğiz galiba kıskanma konusunda
Reyyan : hadi kızım hadi Masal'ım uyu artık annem
Miran : Reyyan acıkmış olmasınlar
Reyyan : sen gittin ben emzirdim ikisi de ne kadar oldu yarım saat anca olmuştur( Doktor odaya girer )
Doktor : ne olmuş bu hanımlara bir sıkıntı mı var
Reyyan : yok yok kıskançlık var hemde bol bol
Doktor : çocuklar nerde
Miran : anneannelerinin yanındalar sıkılmazlar hiç değilse
Reyyan : Umut çok kıskanıyor ama kendini odaya kilitlemiş düşünün
Doktor : daha yeni ya alışması için zaman lazım
Reyyan : Masal ve Güneş'te aynı. Babacılar dedim olsun benim de oğlum var dedim başladılar ağlamaya
Doktor : dikkat edin çocukları tek bırakmayın
Miran : doktor hanım biz ne zaman taburcu olabiliriz
Doktor : ne olur ne olmaz diye bu akşam burda kalın yarın sabah taburcu olursunuz
( Doktor odadan çıkar Masal ve Güneş uyumuştu )Reyyan : kuzularım benim bir tanelerim iyi ki geldiniz annem babanızın hayalini gerçekleştirdiniz siz bir tanelerim hayallerimizi gerçekleştirdiniz siz bizim
( Reyyan ve Miran ikizleri yataklarına koyar sarılırlar )
Miran : Reyyan sana teşekkür ederim
Reyyan : ne için
( Reyyan yatağa oturur Miran'da yatağın yanında ki sandalyeye )
Miran : Umut için kızlar için
Reyyan : Miran sen olmasaydın onlar da olmazdı
Miran : beni affettin. Yeniden evlendik her şey için teşekkür ederim
Reyyan : bana en güzel nasıl teşekkür edersin biliyor musun. Benim ve çocukların yanında kalarak beni ve çocukları sevmeye devam edersen en güzel teşekkürü edersinMiran : hadi uyu sen ikizler uyanmadan
Reyyan : sen bakarsın demi bir şey olsa
Miran : bakarım merak etme
( Reyyan uyur Miran'da yıllarca beklediği mucizelerini izler Güneş uyanır Miran ağlamadan kucağına alır sallar )
Miran : tamam babacım ağlama bak annen ve Masal uyuyor uyanmasınlar
( Reyyan birden uyanır )
Miran : Reyyan iyi misin
( Reyyan oturur Güneş'i kucağına alır )
Reyyan : Miran ben rüyamda kızımı gördüm
Miran : ne dedi
Reyyan : bir şey demedi Miran hani diyordun ya ben bebekliğini gördüm diye aynı ablası benim kızım
Miran : bebekliğini mi gördünReyyan : evet
Miran : birden uyanınca korktum
Reyyan : korkman normal bende korktum
Miran : Reyyan ne gördün rüyanda
Reyyan : Güneş'i gördüm yıllar önce kaybettiğimiz kızımızı annen alıyordu Miran benden intikam almak için kızımı alıyordu uzaklaştırıyordu
( Reyyan kızına sarılmış ağlıyordu )
Miran : sakin ol Reyyan
Reyyan : Umut daha doğmadan da bir rüyamda onu alıyordu benden. Miran annemi ara çocukları sorMiran : iyi misin sen
Reyyan : iyiyim ama çocuklarda aklım. Git al çocukları
Miran : Reyyan güzelim bak annem hastaneden kaçsa bile annen çocuklara yaklaştırmaz onu annen yengem babaannem her şeye şahitti unuttun mu yaklaşamaz çocuklara. Çocuklar gelse sıkılarlar. Yapma böyle
Reyyan : Miran içim hiç rahat değil bir ara
Miran : tamam dışarda konuşayım ver bana Güneş'i yatağına koyayım
( Miran Güneş'i yatağına koyar dışarı çıkar Zehra'yı arar )Miran : alo Zehra anne çocukları merak ettikte nasıllar
Zehra : iyiler oğlum sadece Umut düştü
Miran : nerden düştü
Zehra : Reyyan'ın yatağında çocuklar ile zıplarken düşmüş bizde hastaneye geldik
Miran : hangi hastanedesiniz
Zehra : sizin olduğunuz hastanedeyiz
Miran : Reyyan'ın içi sıkılıyor söylesem mi
Zehra : oğlum hastaneden çıkmayacaksınız doktora sor ikizleri de alıp gelin Umut Reyyan'ı istiyor
Miran : tamam ben bir doktor ile konuşayım o zaman( Miran doktor ile konuşur doktor kabul eder Reyyan'ın yanına gider )
Miran : meleğim
Reyyan : Miran iyiler miymiş
Miran : Umut düşmüş yataktan senin yatağında zıplarken
Reyyan : bu hastanedeler mi
Miran : evet hadi geç sende giyin çocukları alıp gidelim. Sırf buraya gelmek için yaptı kesin
( Reyyan hazırlanır ikizleri yatakları ile götürürler )Reyyan : anne Umut nerde
Zehra : odada kızım
( Reyyan hemen odaya girer )
Reyyan : annem ne oldu sana
Umut : düştüm anne
Reyyan : hastaneye gelmek için yapmadın demi
Umut : gelmek için yaptım
Reyyan : annem sen anneannene söylesen baban gelip seni alırdı bu kadar şeye ne gerek vardı oğlum
Umut : özür dilerim
Reyyan : bir tanem kardeşlerini kıskanma. Sen bizim tek oğlumuzsun. Sen benim bir tanemsin
Umut : anne ben iyiyim beraber uyuyalım mı senin odanda
Reyyan : olur tabi ama bir anneannen ile konuşayım ben doktorun ne demiş filan
( Reyyan Zehra ile konuşur Melek evdeydi Miran Umut'u hazırlar )