Miran : Reyyan'ım ne oldu da güldün
Reyyan : sen Şadoğlu'sun e bende aynı bizim çocukların sayısı ile yeni aşiret kurarız biz bu gidişle tabi bu kadar çocuk yeter de artar bile bize. Umut nerde
Miran : en son hazırlanıyordu. Umut hadi oğlum
Reyyan : dört tane çocuk olunca yetişemiyoruz işte
Miran : şikayetçi misin Reyyan
Reyyan : iyi ki varlar ama zor oluyor Miran hem Umut daha küçüktü
Miran : büyüyorlar ama. İkizlerimiz haftaya bir yaşına girecek
Reyyan : zaman ne çabuk geçiyor demi. Umut'u ilk öğrendiğimiz gün doğduğu gün Meleğin ilk eve geldiği gün ikizleri öğrendiğimiz doğduğu günler
Miran : özledin mi o günleri
Reyyan : ikizler daha küçük ama Umut'un bebekliği bir başkaydı ilk yürümeyi öğrettiğimiz günü hatırlıyor musun
Miran : unutur muyum
Flashback
( Reyyan ve Miran Umut'a yürümeyi öğretiyordu Melek ise oyuncakları ile oynuyordu Miran Umut'u tutuyordu Reyyan ise Miran'ın karşısında yerde oturuyordu )
Reyyan : Umut'um hadi annem gel bana
( Umut ayağını bile oynatmaz Meleği izliyordu )
Miran : Umut hadi ama oğlum sen gitmezsen annene ablan gider demi Meleğim
Melek : evet
Miran : koş bakayım annene
( Melek Reyyan'ın yanına gider Reyyan'a sarılır Umut ağlamaya başlar )
Miran : sen gitmezsen ablan gider Umut efendi hiç ağlama
Reyyan : Miran deme şöyle şeyler çocuğa
( Reyyan Umut'u kucağına alır )
Reyyan : ben ikinizin de annesiyim kıskanmayın birbirinizi bebeklerim benim
Flashback son
Reyyan : çok kıskanıyordu beni
Miran : Melek geldikten sonra daha da çok kıskandı bizi
Reyyan : Umut hadi oğlum
Miran : uyumuş olabilir mi
Reyyan : uyudu ise uyanması lazım Melek bizi yanında görmeyi çok istiyor
Miran : Gönül ve Azat'ı çağırırız uyudu ise
Reyyan : hepimizi yanında görmek istiyor Miran kız
( Miran Umut'a bakmaya gider Umut hazırlamış ama oyuncakları ile oynamaya dalmıştı )
Miran : Umut oğlum hazırlanmışsın hadi gidelim
Umut : nereye baba
Miran : ablan bugün karne alacak ya oğlum
Umut : unuttum
Miran : hadi gidelim annen ve kardeşlerin bizi bekliyor
( Hazırlanırlar okula giderler Azat Gönül Fırat ve Zeynep'de okula gider )
Reyyan : Meleğim heyecanlı mısın
Melek : çok
Miran : benim Meleğimin karnesi güzeldir ama demi Meleğim
Melek : evet
Umut : anne karne ne
Reyyan : ablanın bu sene derslerinin ve sınavlarının yazdığı kağıt bebeğim
Masal : anne
Reyyan : efendim Masal'ım
( Reyyan Masal'ı kucağına alır öper )
Miran : Masal hani ilk baba diyecektin kızım
Güneş : baba
Miran : ben seni yerim ama
( Miran Güneş'i öper )
Gönül : bunlar nasıl ikiz biri anneye düşkün biri babaya
Reyyan : Umut ve Masal anneci Melek ve Güneş babacı. Böyle olması daha iyi oldu ama yoksa bir doğum daha kaldıramazdım riski biliyorsunuz
Azat : ikizler mucize gibi geldi size
Miran : mucizelerimiz onlar bizim zaten
Reyyan : hiç beklemediğimiz anda geldikleri için mucizemiz ama Melek Umut ve ikizler bizim hep bebeklerimiz olacak
Zeynep : Reyyan Güneş aynı sen
Reyyan : Miran'ın hayaliydi bana benzeyen bir kızımız olmasını çok istiyordu
( Meleği sınıfa çağırırlar gider diğerleri bahçede bekliyordu )
Miran : ama Reyyan'da bana benzeyen bir oğlumuz olmasını çok istiyordu
Reyyan : oldu hayallerimden bile güzel oldu iyikilerim onlar benim
( Melek 4. Sınıfa geçmişti karnesi alıp bahçeye çıkar Reyyan ve Miran ikizleri bebek arabasına oturtur Reyyan sarılır Meleğe )
Reyyan : meleğim benim
( Miran'da sarılır Reyyan karneye bakar )
Miran : nasılmış annesi Meleğimin karnesi
Reyyan : güzel karnesi
Miran : o zaman bir ödülü hak etti
Melek : ne ödülü
Reyyan : biz babanla beraber düşündük Meleğimizin karnesi eğer güzel gelirse lunaparka gidelim diye hem kardeşlerin de mutlu olur. Gidelim mi
Melek : gidelim
Reyyan : önce eve gidelim hazırlanalım sonra toplanırız
Yeni bölüm haftaya Cuma günü gelecek
Hikaye ile ilgili bölüm ile ilgili sorularınız varsa sorun
