Miran : oğlum sen sevindin mi bak kardeşlerin olacak
Umut : kardeş ne
Miran : nasıl anlatayım ki şimdi ben sana bunu. Annen varya Gül ablan var onlar da kardeş sonra Bahar var onun gibi. Ama iki tane olacak
Umut : iki mi
Miran : evet
Asiye : hayırlı olsun Miran bey
Miran : sağol Asiye ama şimdilik kimseye bir şey deme Lütfü dahil Reyyan ile beraber ailelelere söylemek istiyoruz
Asiye : tamam Miran bey
( Asiye mutfağa gider )
Miran : sen ne ara büyüdün oğlum
Umut : büyüdüm mü ben
Miran : büyüdün tabi oğlum abi olacaksın sen
Umut : ablam ne olacak
Miran : o da abla olacak senin ablan olduğu gibi
( Reyyan ve Melek gelir otururlar )
Miran : ne konuştunuz bakalım anne kız
Reyyan : Umut'un ikizi vardı ya onu anlattım
Miran : anladım
Reyyan : Umut sen sevdindin mi oğlum
Miran : o daha neyin ne olduğunu anlamadı
Reyyan : saat de geç oldu haydi çocuklar uyku zamanı
Umut : baba masal anlat
Reyyan : oğlum bu zamana kadar ben anlattım size masal
Umut : babam anlatsın
Reyyan : anlatacak mısın
Miran : olur ama bir şartım var beraber dinleyeceksiniz
Melek : tamam baba
Umut : tamam
Miran : hadi bakalım siz gidin Umut'un odasına
( Melek ve Umut önden gider )
Reyyan : bugünlerin gelmesini ne çok bekledik demi
Miran : bekledik kaç yıl bekledik ama değdi ya ona bak
Reyyan : daha dur daha iki tane daha geliyor. Miran ben yine de korkuyorum iki tanesi ile bu haldeysek iki tane daha gelince ne olacak
Miran : Melek var o sana yardımcı olur
Reyyan : sen nereye beni çocuklar ile evde bırakıp gidicek misin
Miran : hayır bende yanınızda olucam. Şirket için de Fırat ile amcam ile konuşurum rahat ol
Reyyan : Miran çocukların yanında özellikle Umut'un yanında dikkat et şimdi daha küçük ama illa ki anlar ve kıskanır. Melek anlayışlı bir kız
Miran : senin gibi çünkü annesi sensin
Reyyan : hadi gidelim artık çocukların yanına
( Reyyan ve Miran Umut'un odasına gider yatağa uzanırlar yatak büyük )
Miran : ne anlatalım annesi
Reyyan : Gül'e eskiden anlattığın masal vardı ya onu anlat
( Miran masalı anlatır Melek ve Umut uyumuştur )
Miran : bir de diyor ki baba ben büyüdüm
Reyyan : onlar daha küçük. Benim bebeklerim onlar hala
Miran : peki ben
Reyyan : sen en küçük bebeğimsin hadi Meleği yatağına götür sen bende gideyim
( Miran Meleği yatağına götürür )
Reyyan : iyi geceler oğlum. İyi geceler umudum
( Reyyan odalarına gider kıyafetini değiştirip yatağa girer oturur )
Reyyan : e şimdi sizde geldiniz ben hanginize yeticem. Ama sizden de vazgeçmem bebeklerim hoşgeldiniz
( Miran odaya gelir )
Miran : başlamışsın sen konuşmaya
Reyyan : başladım bilsinler ki anneleri hep yanlarında olacak
( Miran'da kıyafetini değiştirir yatağa oturur )
Miran : hoşgeldiniz mercimeklerim
Reyyan : mercimek deyince aklıma geldi Umut'u hep mercimek diye sevdin
Miran : yanımızda ya o yetiyor. Reyyan ben çok korkuyordum sana belli etmek istemedim korkma diye ama hem senden hem oğlumdan nasıl
Reyyan : ben biliyorum senin hep önceliğin bendim ama seni de evladından ayıramazdım ayırırsam eğer bir daha evladımız olmazdı
Miran : olurdu neden olmasın Melek gibi bir kız ve erkek çocuk olur bebek olur sahiplenirdik. Hem babam demiyor muydu sana kanımdan değil ama canımdansın diye
Reyyan : Melek aynı babama benzemiyor mu özellikle gözleri
Miran : benziyor
Reyyan : Umut'ta aynı sen. Hep derdim hamileliğim boyunca oğlum olursa eğer sana benzesin diye oldu da. Senin hayalin olmadı ama
Miran : benim için cinsiyetin bir önemi yok senden olsun yeter bana
