( Reyyan Miran ve çocuklar odaya gider Zehra konağa gider )
Reyyan : oğlum bak sen böyle yapıyorsun ama ben üzülüyorum yapma
Umut : ama anne
Reyyan : Umut'um oğlum sen benim ilk bebeğimsin yapma annem
( Akşam olmuştu Reyyan yatağa uzanır Umut yanına uzanır )
Reyyan : uyuyalım mı oğlum
Umut : evet
Reyyan : Miran sen kızlar uyanırsa bakarsın
Miran : bakarım ben siz uyuyun
( Reyyan Umut'a sarılmış uyuyordular )
Miran : ( içinden ) ne şanslıyım ama beni seven bir sevdiğim oğlum Umut'um kızlarım Meleğim Güneş'im Masal'ım ne olursa olsun bırakmadı beni yine sevmeye devam etti iyi ki varsın Reyyan'ım
( Reyyan 1 2 saat uyur sonra uyanır )
Reyyan : Miran
Miran : güzelim iyi misin
Reyyan : iyiyim sanki ilk defa doğum yaptım gibi davranma
( Reyyan ve Miran uyur sabah olur ikizler ağlar )
Miran : geldim Güneş'im
( Miran Güneş'i kucağına alır Reyyan'ı uyandırır )
Reyyan : bu daha başlangıç biliyorsun demi
Miran : biliyorum hadi kızım ama
Umut : anne
Reyyan : uyu oğlum bir şey yok
Miran : uyuma oğlum
Reyyan : Miran
Miran : hadi hazırlanalım da eve gidelim
Umut : oley
Reyyan : oğlum bağırma ama kardeşlerin uyuyor
( Miran Güneş'i yatağa koyup çıkış işlemlerini yapmak için odadan çıkar )
Umut : anne Masal ve Güneş neden o kadar küçük
Reyyan : sende küçüktün oğlum. Uyandığım ilk an seni sordum sana bir şey olsaydı yaşayamazdım ben annem
Umut : anne ne zaman eve gidicez ben evi özledim
Reyyan : konakta kalsaydın böyle olmazdı oğlum
( Miran gelir hazırlanırlar konağa giderler herkes Umut konağındaydı )
Zehra : kızım hoşgeldiniz
Miran : ağa Umut'ta yapamadın diye şimdi mi davul zurna ekibi tuttun
Fırat : size de yaranılmıyor ama
Reyyan : Miran uyanacaklar şimdi
( Miran davul zurnayı susturur )
Miran : hadi güzelim gel yatıralım ikizleri sonra geliriz
( Reyyan ve Miran odaya çıkar Masal'ı ve Güneş'i yatırır )
Reyyan : Miran
Miran : efendim güzelim
Reyyan : hani doktor demişti ya bir daha çocuğunuz olamaz diye ben üzülmüştüm Umut abi olamayacaktı diye
Miran : Masal ve Güneş bizim mucizelerimiz olacak hep
Reyyan : inşallah hadi gidelim
( Avluya inerler otururlar )
Ayşe : Reyyan kızım iyisin demi
Reyyan : iyiyim babaanne bir şey yok bende kızlar da iyi çok şükür
Ayşe : Umut'u ne yapacaksınız. Dün gelir gelmez odaya kilitledi Miran geldi öyle çıktı
Miran : bilmiyorum babaanne ama bir şey yapmamız lazım. Reyyan içinde ikizler içinde iyi değil
Zehra : ne yapacaksınız oğlum
Miran : Reyyan hanım öğretmen bir şeyler bulur demi Reyyan
Reyyan : Umut böyle değildi birden ne oldu bende anlamadım
Handan : alışır alışır Azat'ta zamanında az kıskanmadı Yaren'i
Gönül : Reyyan bir konuşalım mı
Reyyan : tamam canım sen geç geliyorum. Miran kızlara bak sende
( Gönül ve Reyyan mutfağa geçer )
Reyyan : Gönül ne oluyor
Gönül : annem buraya gelmiş benim Azat ile evlendiğimi duyarsa maf olurum
Reyyan : hiç bir şey yapamaz merak etme. Kaç yıl oldu siz evleneli hem Sultan hanımdan nasıl sakladın onu da merak ediyorum da neyse
( Avluya giderler )
Ayşe : Gönül ne oldu kızım
Gönül : annem geliyormuş babaanne
Ayşe : korkma kızım ne yapabilir artık ortada çocuk var
Gönül : Azat ve benim evlendiğimi bilmiyor
Nasuh : bunca zaman nasıl sakladın kızım
Cihan : babam haklı
Handan : Sultan hanımı az çok tanıyoruz senin mutlu olman için her şeyi yapar ama bunca yıl sakladın diye kızar
Miran : yengem haklı
Fırat : Sultan hanımın Azize Aslanbey'in Ayşe Şadoğlu olduğunu öğrendiği yüz ifadesini görmek istiyorum
Reyyan : bende o anı kaçırmak istemem
( Konağın kapısı açılır )
Gönül : anne
Ayşe : Sultan hoşgeldin
Sultan : hoşbulduk Azize hanım
Miran : hoşgeldin yenge
Sultan : Gönül senin ne işin var burda
Azat : Gönül artık bir Aslanbey değil Sultan hanım o bir Şadoğlu
Sultan : ne
Gönül : Azat ile evlendik anne bu da kızımız Naz
Sultan : 5 yıl yoktum neler neler olmuş
Fırat : o bir şey mi Ayşe hanım ve Nasuh bey evlendi
Sultan : Ayşe kim
Gönül : babaannem
Sultan : Reyyan sen nasılsın iyi mi çocuk
Reyyan : o zaman birini kaybettik Sultan hanım. Yapamadığımız bir şey yüzünden bunun acısını yine ben ve Miran yaşadık ne istediniz benim evlatlarımdan
( Reyyan ağlıyordu )
Miran : tamam meleğim ağlama. Bak bana çocuklar iyi ikizler odada uyuyor Umut ve Melek burda ağlama ki korkmasınlar
