Reyyan : iki kızımız daha oldu
Azra : ne zaman doğdular ya haberim de yoktu gelirdim
Reyyan : daha dün doğdular bir de Meleğimiz var
Azra : Melek sizin evlat edindiğiniz kız demi
Miran : Melek benim öz kızım olmasa bile öz kızım gibi seviyorum onu Azra böyle konuşma yanında
Reyyan : Melek benim de öz kızım gibi Azra. Umut çok kıskanıyor ikizleri
Azra : Reyyan doğum nasıl geçti zor muydu
Reyyan : yok tek sıkıntı Umut'un kıskançlığıydı
Azra : onun kıskançlığı da biter zamanla şimdi yeni doğdular tüm ilgi ikizlerde ondandır
Miran : sen annemi ikna et Azra sende kalsın burda olmaz o çocuklar için
Azra : tamam bir şekilde hallederim ben
( Telefonu kapatırlar )
Reyyan : eminsin demi Miran
Miran : eminim güzelim sen içini ferah tut annem kendi yaptı böyle
Reyyan : benimde oğlum var az çok anlıyorum anneni
Miran : sen ve annem aynı değilsiniz ki güzelim. Anneme benim öldüğümü söylemişler hiç araştırma bile yapmamış dememiş benim oğlum yaşıyor. Sen Umut için canından olacaktın az daha annem ve kendini aynı kefeye koyma
Reyyan : iyi ben Umut'un yanına gideyim sende Meleğin yanına git çocukları çok boşladık
Miran : tamam meleğim hadi
( Reyyan Umut'un yanına Miran'da meleğin yanına gider )
Miran : Meleğim
Melek : baba
Miran : gelebilir miyim
Melek : gel
( Miran yatağa oturur )
Miran : Meleğim nasılsın kızım
Melek : iyiyim baba
Miran : kardeşlerinin doğması Umut'un kaçırılması derken seninle de ilgilenemedik
Melek : bir şey olmaz baba ben zaten sizin öz
( Miran Meleğin lafını keser )
Miran : sen ister benim öz kızım ol ister olma sen benim kızımsın Melek
Melek : annem aynı fikirde mi baba ikizler doğduğundan beri yanıma bile gelmedi
Miran : Umut çok kıskanıyor kızım kardeşlerini annende hem onunla hemde ikizler ile ilgileniyor dünde zaten hastaneye gelebilmek için düşmüş. Annende aynı fikirde tabi kızım
Melek : baba yıllarca kızın olsun istedin biliyorum iki tane de kızın oldu beni yine sevecek misiniz
Miran : tabi sevecez kızım sen bizim canımızsın. Annen ile alışverişe gittiğimiz gün ne konuştuğunu öğrendim kızım
Melek : baba sen vurulunca ben çok korktum
Miran : korkma kızım hep yanınızda olucam ben
Melek : söz mü
Miran : söz ama sende kardeşlerini kıskanma. Hani annen diyor ya Umut benim ilk bebeğimdi diye ben babalığı ilk sende tattım annen ilk sende tattı anneliği. Umut daha küçük kızım biliyorsun ama sen büyüdün. Benim gözümde hala ilk konağa geldiğin gün baba masal okur musun demiştin ya kızım
Melek : evet
Miran : hala öylesin Meleğim hani bebekler için büyüdükleri zaman küçücüktü diyorlar ya benim gözümde hala öylesin sen kızım
Melek : baba seni çok seviyorum
( Melek Miran'a sarılır Miran'da Meleğe sarılır saçlarını öper )
Miran : bende seni çok seviyorum Meleğim. Annende seni çok seviyor kızım
Melek : öyle mi
Reyyan : öyle tabi kızım
( Reyyan Umut'u uyutmuş Melek ve Miran'ı izliyordu yatağa oturur )
Reyyan : sen benim kızımsın annem seni çok seviyorum ben annem
Melek : anne sen Umut ve ikizler ile çok ilgilenince
Reyyan : Umut daha küçük kızım ikizleri nasıl kıskanıyor görüyorsun o kaçırıldığı zaman korktum. Kızım Umut ilk defa kaçırılmadı ki
Melek : ne
Reyyan : Miran sen ikizlere bak biz yalnız konuşalım Melek ile
Miran : peki hanımlar
( Miran ikizlerin yanına gider )
Reyyan : Umut doğduğu zaman 1 günlük 2 günlük filandı baban evde değildi ( Reyyan'ın gözlerinden yaş geliyordu ) daha kardeşin küçükken onu kaçırdılar kızım
Melek : anne buldular mı Umut'u
Reyyan : baban buldu getirdi Umut'u ama ben çok korktum kızım daha küçüktü. Sana bir şey olsa bile benim canım nasıl Umut'a bir şey olunca acıyorsa sende de öyle kızım
Melek : ikizler doğduğundan beri hep Umut ve ikizler ile ilgilenince
Reyyan : sen benim kızımsın annem kimse bunu değiştiremez. Baban ve ben seni öz kızımız gibi seviyoruz annem
Melek : ama
Reyyan : senin bebekliğini görmemiş olabiliriz seni ben doğurmadım ama senin ailen biziz kızım kimse bunu değiştiremez. Anladın mı kızım
Melek : anne ben seni de babamı da çok seviyorum
Reyyan : bizde seni seviyoruz annem. Sen benim ilk kızımsın annem senin yerin bende hep ayrı olacak
( Miran kucağında Masal ile odaya gelir )
Miran : hanımlar konuşmanızı bölüyorum ama. Reyyan Masal acıktı galiba bir emzirsen az daha Güneş'ide uyandıracaktı
Reyyan : ver sen onu bana sen git Güneş'in yanında ol şimdi ağlarsa duyamayız da
( Miran Masal'ı Reyyan'ın kucağına verir odadan çıkar )
Reyyan : çok tatlı demi ablası
Melek : evet. Anne Masal ve Güneş ikiz ama hiç benzemiyorlar birbirlerine
Reyyan : Güneş babana Masal'da bana benziyor kızım
Melek : Umut'un bebekliğini az çok hatırlıyorum anne Güneş aynı Umut'un bebeklik hali
Reyyan : Umut babana çok benziyordu kızım hala da öyle. Ben eğer oğlum olursa babana benzemesini istiyordum oldu
Melek : babamda sana benzeyen bir kızı olsun istiyordu o da oldu. Anne neden sen babama benzemesini istedin Umut'un
Reyyan : babanı çok seviyorum kızım eğer babana benzer ise iki tane Miran'ım olur dedim. Umut'un gözlerine baktığım zaman sanki babana bakıyorum gibi oluyorum bazen
