( Miran Umut'u bulmuştur )
Miran : oğlum nereye gittin babacım oldu mu böyle annen evde perişan
Umut : üzüldü mü annem
Miran : üzüldü tabi sen nereye gittin
Umut : ben sizin odadan çıktıktan sonra evin kapısına çıktım girecektim ama babaannemi gördüm gel benimle dedi. Gitmeyecektim ama ne annem ne de sen baba beni düşünmediniz ki varsa yoksa Masal ve Güneş
Cihan : gel bakalım sen şöyle Umut efendi. Benimde iki kızım var bir oğlum var Azat amcan ikisini de kıskanmadı onların abisi oldu sende ikizlerin abisi olacaksın büyüdükleri zaman sen koruyacaksın onları
Azat : Umut sanki birileri bana söz vermişti hatırlıyor musun
Umut : hayır
Miran : işine gelmedi tabi sen yok musun sen
( Konağa gelirler önce Azat Fırat Mahfuz Nasuh ve Cihan girer )
Reyyan : Umut nerde
Mahfuz : bulamadık kızım
( Reyyan'ın gözünden yaşlar akmaya başlamıştı Miran ve Umut konağa girer )
Umut : anne
Reyyan : annem
( Reyyan kollarını açar Umut annesine sarılır Reyyan Umut'u kucağına alır hem ağlar hemde öper Miran arkadan sarılır )
Miran : sana söz vermiştim bu konağa Umut'u bulmadan gelmeyeceğim demiştim
Reyyan : Miran
Miran : söyle güzelim
Reyyan : teşekkür ederim Umut'umu getirdin sen bana
Miran : Umut benimde oğlum Reyyan getirecektim tabi
Reyyan : sen nereye gittin bakalım küçük bey ben ne kadar çok ağladım biliyor musun
Umut : özür dilerim anne
Reyyan : ya sana bir şey olsaydı oğlum bir daha bizden habersiz bir yere gitme kim olursa olsun
Umut : tamam anne
Miran : Reyyan az biraz konuşalım mı
Reyyan : tamam Umut sende ablanın yanına git o da korktu annem bir seni görsün
Umut : tamam anne
( Umut Meleğin odasına gider Reyyan ve Miran salıncağın olduğu dama çıkar )
Reyyan : Miran ne oldu
Miran : annem yapmış Reyyan
Reyyan : tahmin etmeliydim zamanında benden oğlumu ve kocamı almak isteyen ama alamayan kadın şimdi niye oğlumu almasın
Miran : sakin ol güzelim ben Azra'yı arayacağım bir şekilde annemi İstanbul'a gitmesi için ikna etsin olmuyor böyle
Reyyan : benim yüzümden annenden de mi ayrı kalacaksın
Miran : bak Reyyan annemin yaptıklarından sonra düzelince bu konakta kalsın dedin hayır dedim öyle bir şey olur ise Zehra annenin hakkı dedim. Bugün oğlumuzu kaçırdı annem buna da sessiz kalamam gitsin kızında kalsın zaten beni oğlu gibi görmüyor
Reyyan : olsun biz varız ben Umut Melek ikizler yetmez mi hayatım
Miran : ne dedin
Reyyan : yetmez mi dedim
Miran : ondan sonra
Reyyan : hayatım dedim öyle değil misin
Miran : öyle miyim
Reyyan : sen benim hayatımın anlamısın
Miran : Reyyan Umut bizim onu düşünmediğimizi düşünüyor varsa yoksa Masal ve Güneş dedi
Reyyan : ben onun kaçırıldığını duyunca ne kızlara baktım ne de kendime annemler zor sakinleştirdi beni. Ne yapıcaz Miran destek mi alsak ama kızlarda daha dün doğdu
Miran : zamanla alışacak güzelim sen merak etme
Reyyan : ben bir Umut'un yanına gideyim özledim
Miran : beni özlemezsin ama
( Reyyan Umut'un yanına gider Umut yatağında uzanmış ağlıyordu Reyyan'da yanına uzanır )
Reyyan : bir tanem ne oldu sana
( Otururlar )
Umut : Masal ve Güneş'i istemiyorum anne
Reyyan : neden oğlum
Umut : hep onlarla ilgileniyorsun sende babamda ben tek kaldım ablam yine Gül abla ile Gönül yenge ile oturuyor ya ben
Reyyan : bebeğim ben senin kaçırıldığını duyunca ne ikizlere ne de ablana baktım annem. Hani diyorum ya sen benim her şeyimsin diye öylesin. Ben kaç yıl senin hayalini kurdum babanla bir çocuğum olsun istedim sen geldin
Umut : ama ikizler de var
Reyyan : baban ikizleri çok bekledi hatta benden bile heyecanlıydı baban hep hayatında olan kadınları kaybetti annem beni bile ama sonra beni kazandı. Kardeşini kaybettik o zaman sen olmasaydın biz toparlanamazdık
Umut : anne beni seviyor musunuz
Reyyan : sevmem mi ben seni. Sen benim bir tanecik oğlumsun
Umut : ama ikizler ile çok ilgileniyorsunuz
Reyyan : onlar senin gibi değil ki annem senin gibi yürüyemezler konuşamazlar. Onlar daha bebek seninle de sen bebek iken çok ilgilendim ben aramızda kalsın ama baban seni çok kıskanıyordu
Umut : öyle mi
Reyyan : öyle
Umut : anne ben babamın yanına gidicem
Reyyan : tamam oğlum yavaş git
( Umut Miran'ın yanına gider Reyyan'da ikizlerin yanına gider )
Reyyan : annem siz uyandınız mı sizinle de ilgilenemedim ki abiniz kayıptı sizi çok kıskanıyor annem ne yapıcam ben
( Reyyan yatağa oturur )
Reyyan : acıktınız mı bakalım
( Reyyan sırayla önce Güneşi'i sonra Masal'ı emzirir uyutur avluya iner herkes gitmişti )
Reyyan : Miran aradın mı Azra'yı
Miran : yok seni bekledim
Reyyan : Umut'um hadi annem sen odana git ben gelicem yanına
Umut : tamam anne
( Umut odasına gider Reyyan'da oturur Miran Azra'yı arar hoparlöre verir telefonu )
Miran : Azra
Azra : Miran nasılsınız
Miran : iyiyiz annen nasıl
Azra : pek bakamıyorum anneme malum hastane ev derken bir kaç tanıdığım var onun evinde kalıyor izin günlerinde yanına gidiyorum. Reyyan nasıl Umut nasıl
Reyyan : iyiyiz bizde Azra
Miran : Azra annem bugün hastaneden kaçmış
Azra : ne bir şey yapmadı demi
Miran : Umut'u kaçırmış bulduk Umut'u ama annemin Reyyan'a yaptıklarını biliyorsun bir de oğlumu kaçırınca bir daha bu eve gelmemeli Azra çocuklar ve Reyyan için
Azra : çocuklar derken
