You Are Not Alone Anymore

Chapter2

No one's pov

Isang lingo na ang nakakalipas buhat ng mag tungo si Tom sa adoption center. Kaagad namang sinimulan ang adoption process ni Simon. Hindi ito ipinaalam ni Arlene sa bata dahil na rin sa pakiusap ni Tom, nais nya kasing maging sorpresa ito.
********
3 weeks after.
The adoption is finally granted matapos ang ilang house visits at assesments.
"Simon, Simon gising na." Panggigising ni Arlene sa kanya.
"Simon? May sasabihin si ate Arlene sayo." Sabi nya rito matapos nyang hilamusan ang mukha ng bata, tumingin naman sa kanya ang huli, naghihintay sa kung ano ang sasabihin nya.
"May mag a adopt na sayo." "A adopt? Simon?" "Yes my dear. Di ba dapat happy ka?" Tanong nya rito, bigla namang tumulo ang luha ng bata.
"I I'll never see kuya Tom again. S sabi nya babalik sya for Simon, h he not come and I'll never see kuya Tom again." Sabi nya habang umiiyak.
"Aww, I'm sure you will see him again Darling, you can wach his videos pa rin naman di ba? You have a picture naman together." Hindi naman ito pinansin ng bata.
"P pwede mo po sya tawagan? I say bye, pwease?" Pakiusap nya kay Arlene na kaagad naman nitong pinagbigyan.
"Hello?" Boses iyon ni Tom mula sa kabilang linya.
"K kuya Tom." "Simon? Is that you? Why are you crying my love." "K kuya t Tom, s sowwy." "Why are you saying sorry buddy?" "I I n never s see you a a again. Sabi ni ate Awlene someone a adopt S Simon." "O isn't that good buddy? You will finally have a home." "A a ayaww p po, k kuya Tom, a adopt me p p pwease." Napangiti naman si Tom sa sinabi ni Simon.
"Stop crying na Simon, I'm sure na magugustuhan mo roon sa house ng mag a adopt sayo. Kain ka na ng breakfast, then pack your bag okay? You think you can do that? Can you be a good and brave boy for kuya Tom?" "O o opo, I be good. I wuv you k kuya T Tom." "I love you two Simon, I'll see you soon okay? Bye."
********
"Uy! May mag aampon na raw sayo?" Sabi ni Aaron sa kanya bago sya umalis.
"Bubugbugin ka roon, hindi ka nila papakainin tapos palalayasin ka rin nila." Dugtong pa nito. Hindi nya ito pinakinggan dahil sabi ni kuya Tom sa kanya noon ay don't listen to Aaron pero napaisip sya. Paano kung totoo nga?
********
Namalayan na lamang nyang nakatayo na sila ni Arlene sa harap ng isang bahay.
"We're here Simon, you see that house? Dyan ka na titira." "S big!" "It sure is, be a good boy okay?" "O o opo." Pinindot ni Arlene ang doorbell dahilan para mag tago ang bata sa kanyang likuran. Bumukas ang gate.
"Good morning po." Bati ni Arlene.
"Simon? Say hi to your new dad. Come on don't be shy." "No it's okay Arlene, take your time my love." Ng marinig nya ang boses na iyon ay kaagad syang tumingala.
"K kuya Tom?" He says unsurely.
"Yeah buddy it's me." Upon hearing that he immediately ran in to Tom and cryed.
"Y you adopt m me???" "Of cours i do." "A are you my dada now?" "Yes I am your dada now. Gusto mo ba yon Simon?" O opo! Opo! Opooo!!! Dada, dada, dadadadaaa." Sabi nya.
"You will stay here forever Simon." Sabi ni Tom tsaka binuhat ang anak.
"Heto na po ang bag ni Simon sir, nandito na po ang lahat ng gamit nya." "Maraming salamat miss Arlene." "Bye Simon. Be a good boy for your dada okay? Visit us if you can." "Bye ate Awlene, t'ank you." He says with a wave.
"Let's go inside baby."
*Tom's pov
"Woooww!" Simon exclaimed pagkapasok namin sa loob.
"S big dada!" "You like this house baby?" "Opooo!" Dito na ikaw titira anak." "Weally? With dada?" "With dada and." "Doggy!!!" Sabi nya pagkakita sa aso kong Labrador.
"That's toffee baby, mabait yan." "Dada wook! Kiss nya akooo." "Because love ka nya anak. Gusto mo na kumain Simon? He nodded his head.
"Ano gusto mo kainin anak." "I want um, t'icken nuggets. Pwease dada?" How can I say no to that?
"Okay baby, dada will cook chicken nuggets and we will explore the house after you eat yeah?" "Otay dada
********
"Let's start sa living room first baby?" "Otay.

Sa sala ay may isang malaking bilog na sofa na nakapaikot, at sa gitna naman ay naroon ang isang center table.
"Dada cookies!" Sabi ni Simon pagkakita sa isang jar na puno ng cookies na nakapatong sa lamesa.
"You want cookies baby?" "Opo, pwease?" "Very good baby." Sabi ko tsaka sya binigyan ng isang cookie.
"T'ank you, dada."
Sa harap naman ng sofa, katabi ng tv ay naroon ang isang upright piano, sa kabilang gilid naman ng tv ay naroon ang isang may kalakihang aquarium.
"Dada fishies." "Yes baby, thats a fish." "Dada ulam yan?" Natawa ako sa cute na tanong na iyon.
"No baby, pet natin yan." Saglit pang pinanood ni Simon ang mga isda bago kami mag tungo sa ibang parte ng bahay.
"Dada it's you!" Sabi nya pagkakita nya sa picture ko na nakasabit sa pader. Picture ko yon ng makatanggap ako ng award for playing the Phantom of the Opera completely blind.
"Yeah it's dada baby." Pagkatapos namin sa sala ay dumiretso naman kami sa aking music room. Dito ay makikita ang isang stage kung saan naman nakalagay ang grand piano, may iba't iba ring musical instruments sa paligid.
Dada can Simon pway piano?" "Sure my love." Sabi ko tsaka iniangat ang cover ng piano. Nagulat ako dahil tinutugtog ni Simon ang Twinkle Twinkle little star habang sinasabayan nya ng kanta.
"Twinkle twinkle, littwle staw.
How I wandew what you awe." "Very good baby!!!! That was amazing!" Sabi ko while hugging and kissing him.
"T'ank you dada." He says with a giggle.

Sunod ko namang pinakita kay Simon ang labas ng bahay kung saan naabutan ko roon si ate Rose, ang aking house helper na nagwawalis, habang ang asawa naman nitong si kuya Armand ay naglilinis ng aking sasakyan.
"Good morning Tom." Bati nilang dalawa. Oo tama kayo ng basa, hindi ako nagpapatawag ng kahit anong bossy names sa kanila. Kasi una ay mas matanda sila sa akin, at isa pa, ayaw kong iba ang pakikitungo ko sa kanila. Sinasama ko nga sa inuman si kuya Armand e, hindi naman kasi ibig sabihin na pinapasahod ko sila ay pagmamayari ko na ang pagkatao nila.
"Good morning po." Magalang na sagot ko naman.
"Sya na ba si Simon Tom?" "Oppo ate." "T they know Simon?" Bulong ni Simon na noon ay karga-karga ko.
"Of cours they know you baby. Can you say hi to ate Rose and kuya Armand?" Hi ate Wose, hi kuya Awman." "Hello little Simon, ang cute cute mo." "T'ank you pooo." "Nag almusal na po ba kayo?" "Hindi pa Tom, inuna kasi naming linisin ang garahe mo." "Mag almusal na po muna kayo ate, may pagkain pa po sa lamesa, mag timpla na rin po kayo ng kape." "Salamat hijo"
********
After lunch
"You tired baby?" "Opo dada." "You like to sleep? Later ipapakita ko sayo yung ibang part ng house pag gising mo, okay ba yon?" "O opo, dada buhat mo Simon?" "Sure thing my love." Sabi ko tsaka sya kinarga papunta sa taas.
"Let's get you out of this clothes baby." Sabi ko pagkapasok namin sa kwarto.
"Arms up." Kaagad naman syang sumunod, hinubad ko ang t-shirt nya at wala namang naging problema. Ngunit ng huhubarin ko na ang shorts nya ay roon sya nag react.
"D dada n no." "What's wrong baby?" "Y you laugh at Simon." "Baby bakit naman? Promise I won't laugh." "I w wear diaper d dada." "Aw come here baby, listen to dada. It's normal that you still wear diapers my love, you don't have to be embarrassed or shy okay?" "O otay dada. So i strip him off his shorts, changed his diaper tsaka sya binihisan ng damit na pambahay.
"Dada I wan milki, pwease?" "Sure baby." Hinanap ko ang bottle sa bag na binigay ni Arlene atsaka tinimpla ang gatas. Ako kasi ang minsang nag aalaga ng mga kapatid at pinsan ko noon kaya sanay ako sa mga ganyang bagay.
"Here is your milk Simon." Sabi ko matapos ko itong alogin ng ilang segundo. Inabot ko sa kanya ang bote.
"How's your milki baby?" "S nice, sawap! T'ank you dada." Sabi nya tsaka muling ininom ang gatas.
"Sweet dreams anak. I love you." "Wuv you dada." Tahimik ang kwarto, aside from the sound of Simon drinking his milk ay wala ka nang ibang maririnig. Ilang minuto lang ay pareho na kaming nakatulog

A/n
Hello!!! May nagbabasa ba? Anyways. Here's chapter2, a bit longer kaya sana po ay magustuhan nyo.
Yon lang po. Thank you so much po for reading ❤️
Klo.