Tom's pov
"I can feel the love tonight." She said after that slightly long kiss, ako naman ay hindi makagalaw sa kinatatayuan ko. Tila ba ako, si Stanley at si Lea lamang ang mga tao sa paligid.
"Mahal na mahal kita, mister Tom Alfred Santos. From now on, Sayong-sayo na ako." Hindi ako makapagsalita. Totoo ba ito?
"L-Lea." "Bakit, ayaw mo ba?" She said while rubbing Stanley's back na noon ay tulog na.
"Hindi, a-ano kasi. Hindi lang ako makapaniwala na nangyayari nga ito." Medyo naluluhang sagot ko.
"I love you Tom." Lea said sweetly.
"I-I love you two, miss Lea Salonga." I said then hugged her tightly.
"Tita Lea? Bakit po." Stanley said in his sleep.
"Sorry, Stanley. Uuwi na kayo, ingat ha?" She answered softly.
"Thank you tita Lea, apy birthay po." Stanley replied. I actually doubt kung gising ba sya o alam nya ang mga nangyayaari.
"Sige na Tom, punta na kayo sa car, kanina pa naghihintay sina Wendy roon." Sabi naman ni Lea tsaka ako inalalayang maglakad palapit sa sasakyan ko.
********
Lea's pov"Lea got a boyfriend, Lea got a boyfriend." Paulit-ulit na sabi ni Christalla habang pasayaw-sayaw pa sa harap ng salamin dito sa kwarto ko.
"Huy! Ano ba? Parang mas kilig na kilig ka pa sa akin ah, yung totoo?" I said while laughing.
"E kasi naman Leaaaa, Sa tinagal-tagal nating magkakilala ay wala ka pang nagiging boyfriend, aba kung ako ang nasa katayuan mo... Hindi ko lang alam kung kakayanin ko." "Alam mo kasi Tala, kung talagang mahal mo ang isang tao... Handa kang maghintay nang maghintay nang maghintay para sa kanya. Kahit gaano pa katagal, kahit gaano kahirap kakayanin mo, titiisin mo para sa taong minamahal mo, lalo na kung alam mo namang worth it ang matagal na panahon mong paghihintay." "Nax namaaaan!!! So, ibig bang sabihin nyan ay hindi na On my own ang drama mo ngayon?" Napatawa naman ako dahil sa tinuran ni Christalla. Noon pa man kasi ay pang-asar na nila sa akin yang On my own na yan, e... Totoo naman kasing relate na relate ako dyan noon, pero noon yon hahahahaha.
"Oo. Kaya tigil-tigilan nyo na ang kakaasar sa akin ha? A heart full of love." Pagkanta ko.
"Ah ha! So A heart full of love na pala ang theme song mo ngayon." "Actually hindi. Alam mo ba yung someone like you?" "Oo naman, yung kay Adele yon di ba? Never mind, I'll find someone like youuuu!" Tala belted out.
"Gaga hindi. Ang layo naman nyan sa nararamdaman ko e.." Tawa naman nang tawa ang babae.
"Yung sa Jekyll and Hyde kasi, hindi yung kay Adele." Sa wakas ay natigil din sa pagtawa ang gaga.
"Ayiiiieeeee!!! Oo ngaaa. Saktong-sakto yon." Sabi nya habang niyuyugyog ang buong pagkatao ko.
"Christallaaa, nakakahilo. Ganyan ka ba talaga kapag tuwang-tuwa?" I asked.
"Oo, di ba kahit noon pa naman??" Natawa na lamang ako dahil sa pinagsasasabi nitong babaeng to.
"Pero... Seryoso frend, I'm sooo happy for you." She said sincerely. Huwag kayo, kahit gaaganyan-ganyan si Tala, sa kanya ako madalas magkwento noon ng mga nararamdaman ko. Lalo na nga kapag tungkol kay Tom.
"Thank you Tala, sobrang na-a-appreciate ko kayo kahit hindi ako madalas magsalita." I replied.
"Anubayan, ganyan ba talaga kapag in love? Nagiging madrama? Naku ayoko na." We laughed.
"Ate, tara sa rooftop, inom tayo." Sabi naman ni Gerard pagkaraan nya sa tapat ng nakabukas kong kwarto.
"Oh, ano namang meron at nagyayaya kang uminom ha? Hindi ka ba nakainom sa party kanina?" I said. Bihira lang kasing magyaya nang inuman yan si Gerard.
"Wala naman, I-ce-celebrate lang natin yung bagong relationship nyo ni kuya." Pang-aasar pa nya. Wala naman kaming nagawa ni Tala kundi sumunod sa kanya paakyat.
**
Tom's pov"Tom, kanina ka pa nakangiti nang malaki ah, mukhang masaya kang mahusay. Bakit?" Nang-aasar na tanong ni ate Rose pagkapasok namin sa bahay.
"Nakrrrrrrrr!!! Parang alam ko na." Sabi naman ni Wendy.
"Dahil ba yan sa masarap na food?" Tanong ni mommy. Huminga ako nang malalim tsaka nagsalita.
"Kami na ni Lea." Sabi ko na naging dahilan para magsigawan sila na tila ba nanalo sa loto.
"Waaaaa!!! Sinasabi ko na nga ba e, kaya pala kayo nagpaiwan kanina ha?" I nodded my head.
"Kaya rin siguro may pa Kailangan kita ang Lea Salonga." Sabi naman ni momy.
"O tapos may I can feel the love tonight pa si Tom. Talaga namaaaan!!!" Si ate Rose.
"Buti na lang pala hindi ako agad sumakay sa sasakyan kanina." Sabi naman ni kuya Armand habang naglalakad palabas ng kusina.
"Pinicturan ko kayo Tom hahahahahaha." Dagdag pa nya na naging dahilan naman para mag-init ang magkabilang pisngi ko.
"Kuya, seryoso ka?" "Oo, may video pa nga e, kaso lang hindi buo. Pero pwede nang pang-prenup to hahahahahaha." Ganyan sila ka-advance. Kasasagot pa lang saakin ni Lea nasa preparation na sila ng kasal.
"Dapat pala Tom nagkabit ka ng lapel kanina para malinaw rin yung sinasabi hahahaha." Sabi naman ni mommy habang pinapanood ang video ni kuya Armand.
"E wala naman tayong dalang lapel, pero oo nga. Di bale Tom. Sa proposal mo dapat meron na ha?" Sabi naman ni ate Rose. Nagulat naman ako nang mapagtantong hindi ko na hawakk ang kamay ni Stanley. Nagising kasi sya noong pababa na kami ng sasakyan, kaya naman hindi ko na sya kinarga papasok ng bahay. Pero Nakahawak pa rin sya sa kamay ko, halata naman kasing pagod na pagod sya e, parang wala nga sya sa sarili noong naglalakad kami.
"Nasaan si Tanley?" Tanong ko sa kanila.
"Di ba nakatayo lang dyan sa tabi mo?" Sagot ni mommy.
"Oo nga, e nasaan?" "Nandito sa sofa nakaupo kuya, katabi ni Simon." Sabi ni Roman.
"Ha? Paano sya napunta dyan, ahahahahahahaha." "Hindi ko rin alam, di ko nga napansin e.." Sabi ni ate Rose habang naglalakad papunta sa kusina.
"Kuya Tom, pwede ako matulog sa kwarto mo?" Tanong ni Charlie na noon ay kasalukuyang kumakain ng cake sa lamesa. Tinanguan ko naman sya habang nakangiti. Pagkatapos ay naglakad na ako palapit sa sofa kung nasaan sina Stanley at Simon.
"Tanley, tara na. Akyat na tayo." He just mumbled something na hindi ko maintindihan.
"Ha? Tara na, sleep na tayo sa kwarto." "Dito na lang.." Natawa naman ako dahil sa sagot ni Stanley.
"Hindi pwede dito anak, hindi tayo kasya." I replied.
"Ang layo dada e.." He whined, high pitched and upset.
"Hmmm?" "Malayo pa.." "Alin ang malayo Stanley." Feeling ko tulog sya, at hindi nya alam kung ano ang sinasabi nya hahahahaha.
"Malayo yung kwarto." "Hindi anak, aakyat lang tayo. Nasa sala tayo ngayon e, hindi tayo pwedeng mag-sleep dito." I explained.
"Paano yan dada?" Hindi ko talaga mapigilan ang pagtawa, ang cute kasi nya hahahahaha.
"Alin ang paano." Tanong ko.
"Karga." He mumbled.
"Oo Stanley, kakargahin ka ni dada. Let's go." "Gusto ko ng tubig." Sabi nya.
"Nauuhaw ka?" He hummed sleepily.
"Okay, ikukuha kita ng tubig ha? Tapos akyat na tayo sa taas." Sabi ko tsaka tumayo mula sa pagkakaupo sa tabi nya.
*****
"Anak o, heto na yung water mo.." Sabi ko habang iniaabot sa kanya ang isang basong tubig, Stanley leaned on me tsaka kinuha ang tubig mula sa kamay ko. Hindi ko binitawan ang baso dahil baka mabitawan nya.
"Careful." Sabi ko. Maya-maya lang ay bigla syang naubo, nasamid siguro sa tubig. Kaagad ko namang kinuha ang baso mula sa kanya tsaka ipinatong sa center table.
"Da-da." Sabi ni Stanley habang patuloy pa rin sa pag-ubo, nagluluha rin ang mata nya. Hindi ko alam kung umiiyak ba sya or what. I rubbed his back comfortingly.
"Ayaw ko na." Sabi nya nang makahuma na sa pag-ubo. I wiped his cheek and clothes with a tisue. Nabasa kasi noong umubo sya.
"Sleep na tayo anak." I said while rubbing his arm.
"Kargahin mo ako dada." He said then hugged me.
"Of course. Halika na." Sabi ko tsaka iniayos ang pagkakabuhat sa kanya, matapos yon ay tumayo na ako mula sa sofa. Babalikan ko na lang si Simon mamaya.
"Tara na Charlie. Akyat na tayo." Pagtawag ko sa kanya.
"Opo kuya Tom, inom lang din ako ng tubig." Sige, sunod ka na lang sa amin ha?" Sabi ko tsaka umakyat na sa taas habang karga si Stanley.
"Saan tayo dada?" He asked.
"Papunta na sa kwarto anak." I wispered to his ear.
*****
"Dito na tayo." Sabi ko pagkapasok namin sa room.
"Palit ka muna ng damit anak. Naka pang-alis ka pa o?" Sabi ko. Nahiga na kasi kaagad si Stanley pagkababa ko sa kanya sa kama. He whined tiredly.
"Dada, nasaan yung Superman ko na damit?" He asked then sat up.
"Nandito anak, wait lang." Sabi ko habang hinahanap ang damit nya.
"Heto na Stanley, Arms up." Kaagad naman syang sumunod. I dressed him in a red pyjamas and his white Superman shirt.
"Okay anak, you can sleep na." I said then helped him to lay on his back.
"Comfy?" He hummed tiredly.
"Dada nasaan si bare?" Stanley mumbled. Ang hinahanap nya ay yung unan nyang hotdog na may ulo ng bare na kaagad ko namang ibinigay sa kanya.
"E si spider dada." "Spider?" I asked in confusion.
"Si spiderman." "Ah... Heto anak o." Sabi ko naman tsaka iniabot sa kanya ang spiderman na unan.
"Dito ka lang ha? Babalikan ko lang si Simon sa baba. Sleep ka na." I said then kissed his forehead.
"Love you dada." He mumbled.
"I love you two Stanley." Sabi ko tsaka tumayo na para lumabas ng kwarto.
"O, Charlie. Kanina ka pa dyan?" I said in surprise. Nakatayo lang kasi sya sa labas ng kwarto. Tumango naman sya bilang sagot sa tanong ko.
"Higa ka na roon, tabihan mo muna si Stanley. Babalikan ko lang si Simon sa baba. Kaagad naman syang sumunod sa sinabi ko. Pagkababa ko sa sala ay nandoon pa rin silang lahat.
"Ano Tom, kumusta hahahahaha!" Bungad ni ate Rose sa akin.
"Tulog na, babalikan ko lang si Simon tapos matutulog na rin ako." "Kami rin, antok na antok na ako e.." Sabi ni mommy tsaka tumayo na mula sa dining table kung nasaan silang lahat.
""Baby, akyat na tayo sa taas." I said to Simon pagkalapit ko sa kanya. Hindi naman sya nagsalita kaya binuhat ko na lang din sya.
"Akyat na kami." Sabi ko sa kanila.
**
Anizza's pov
BINABASA MO ANG
You Are Not Alone Anymore
FanfictionThe story tells about a 29-year-old blind man named Tom Alfred Santos, who is a famous musician and theater actor in the Philippines and around the world. Despite his success, he feels something is missing in his life, which he believes is having a...