Seafarer Escapade 3: Inigo Della Rovere

Chapter 12

ANASTASIA was leaning back her elbow to the railings. She's in the upper deck of the ship where some mini bar and huge main pool is located. Pinagmamasdan nya ang nangyayari sa kanyang paligid. Lahat ay nag sasaya ang mga tao duon. Ang iba ay naka babad sa may swimming pool habang may hawak na mga baso na may lamang ibat ibang uri ng inumin. Ang iba naman ay kagaya nya na nasa may gilid habang nakatingin sa may karagatan at ang iba ay nag kekwentuhan.

Sa lumipas ng tatlong araw ay hindi sya nag kulong sa loob ng suite ng kanyang kuya. Sinubukan nyang mag libot sa  barko. At hindi nya inakala na mag eenjoy sya sa pag lilibot at pagmasdan ang nadadaanang karagatan.

Looking around, she suddenly remembered the bathroom scene with her step brother. Pag katapos ng nakakahiyang pang yayaring naganap sa may banyo ay hindi nya alam ang mukhang ihaharap dito. Hiyang hiya sya, kung maaari lang syang mag palamon sa sahig ay nagawa na nya. Hindi nya inakala na makikita sya ng kanyang step brother na walang kasuotan sa katawan na kahit isa.

Mahigit isang oras syang nanatili sa loob dahil sa naramdamang hiya. Mabuti nalang ng pag labas nya ay hindi nya ito naabutan sa loob ng kwarto o sa buong suite. Sa isip nya ay baka natagalan uli ito sa kanya kaya sa baba na ito nag bihis para pumunta sa trabaho.

Pero sa katunayan ay madali din syang naka move on sa pang yayaring iyon. Siguro ay dahil sa ugali na nya talaga ang pag sasawalang bahala sa mga pang yayari. Hindi sya yung tipong mag papalaki ng problema kung alam nya sa sarili nya na wala naman syang ginawang mali. At saka alam din nyang wala lang sa step brother nya ang pangyayaring iyon, kaya hindi narin nya iyon masyadong pinakaisip. Isang gabi lang sya binagabag ng pangyayaring iyon at mabilis din syang naka get over.

But she knows that he and her become alienated to each other again. Hindi naman sya umiiwas dito, halata lang nya na iniiwasan sya nito. Kaya hinayaan nalang nya, hindi sumagi sa isip nya na epekto iyon pang yayaring ng umagang iyon. Dahil sa sanay na naman syang ganun ang pakikitungo nito sa kanya.

Just like the old times. No changes.

Halos nga ay hindi na sila nag papan-abot sa suite nito. Alam nyang tulog na sya pag dating nito at nakaalis na bago sya magising. Kapag nag kakasalubong naman sila minsan sa barko ay tila pareho silang mga estranghero sa bawat isa.

Minsan ay gusto na nyang komprontahin ito kung bakit bumalik na naman ito sa dati. Pero kapag malapit na sya ay bigla nalang nag babago ang isip nya tila may pumipigil sa kanya. Hindi nya alam kung ano.

"Hey." napa lingon sya sa may boses sa gilid nya.

Pinagmasdan nya ang lalaki mahigit ng ilang segundo. Iniisip ba nya kung ie-entertain ba nya ito o hindi. Tila na trauma sya sa huling nangyari ng nag bar sya. "Yes?" she asked.

The man smiled. "Do you mind if I join you here?"

Her face was blankly staring at the man infront of her. She knows that man was trying to flirt her. She looked at the man from head to toe. The man is really handsome. He is almost perfect, wala ata syang masasabing pangit sa lalaki. He looks a nice person who will never do a bad thing. Maybe she just a bit judgemental. After all, not all man are bad. She still sees good man and her step dad is one of that good man. He treated her like a real child, which her real father did not.

She nodded then smiled at the man. Alam nyang maldita sya at hindi basta basta kumaka usap ng isang estranghero. But she don't know why she suddenly feel comfortable with the presence to the man infront of her.