Seafarer Escapade 3: Inigo Della Rovere

Chapter 22

Na upo si Anastasia sa kama pag katapos ay matamlay ang mukha na tumingin sa kanyang step brother.

"Should I stay here nalang?" 

Natigil ito sa ginagawa at humarap sa kanya pag katapos umiling iling.

"Don't be stubborn Anastasia. Go attend your tour. Sayang ang binayad mo dun."

Naka nguso sya habang napa padyak ng paa. "Pero mapapagod lang ako dun. Dito nalang ako kuya."

"Then what are you going to do here alone?---- Hindi kita masasamahan. I have a job to do." sabi nito pag katapos ay tinuloy ang ginagawang pag aayos ng mga papeles.

Hindi na sumagot si Anastasia at pinanood nalang ang sa ginagawa nito. She knows na dapat ay nag tatrabaho na ito sa mga oras na ito. It's already 8:30 am pero dahil sa pangungulit nya ay naroroon parin ito at ngangayon lang inaayos ang mga papeles na hindi nya alam kung para saan.

Biglang nag liwanag ang kanyang mukha dahil sa na isip. Gusto nyang sumama kung saan ito pupunta. "Can i come with you?"

"No!" mabilis na pag tanggi nito.

"Why?" busangot nyang tanong pag katapos ay tumayo sya at lumapit dito. "Are you ashamed of me?" tanong nya.

Naka kunot na lumingon si Inigo kay Anastasia. "What are you talking about?"

"Bakit ayaw mo kong isama? Siguro nahihiya ka talaga kasama ako no. Ang dami ko ng eksena na nagawa dito sa barko. Tapos na sampal pa kita nuong isang araw....Oh siguro may babae ka sa pupuntahan mo no."

Inigo smiled widely. "You're thinking too much." Tapos ay ginulo ang buhok nya.

Napanguso siya dahil sa naalala nya ang pag sampal nya dito. Na guguilty sya sa ginawa nyang iyon. Nadala lang sya ng inis at galit kaya hindi nya napigilan ang sarili. Paano nalang ang nakakita nuong ginawa nya. Kapitan ng barko ang kuya nya. Baka bumaba ang tingin ng iba sa kuya nya dahil nag pasampal ito sa kanya. O baka naman sa kanya talaga galit ang ibang nakakita dahil iniisip ng mga ito na wala syang respeto sa kapitan ng barko.

Bakit ngangayon lang ito sumagi sa isip nya? Nakakahiya pala ang ginawa nya. Sigurado syang napa hiya ang kuya nya sa ginawa nyang pag sampal dito. Kung maibabalik lang nya ang oras na iyon ay hindi nya iyon gagawin.

Napansin naman ni Inigo na malalim ang iniisip ni Anastasia at tinigil ang ginagawa. "Are you okay?"  sabay hawak sa may siko nito.

Malamlam na tumingin si Anastasia sa kanya. "Hmm. About what happened last day. I slapped you----- I'm sorry. Nabigla din ako sa nagawa ko."

Inigo felt the sincerity and guilt in her eyes. Ang totoo naman ay wala na iyon sa kanya. Oo at naka ramdam sya ng pamamahiya pero kahit alam nyang ginawa lang nya ang tama ay mas naguilty sya sa nagawa nya sa kapatid. Kung tutuusin ay wala iyon sa ginawa nya ng inangkin nya ito.

"Let's forget about that." he smiled.

Hindi sumagot si Anastasia at pinagmasdan lang ang mukha ng kanyang step brother na pilyong naka tingin sa kanya habang kagat kagat ang ibabang labi na tila ay may kapilyuhang iniisip.

"What?" she raised her eyebrow.

He smiled as he shook his head. "Nothing."