Seafarer Escapade 3: Inigo Della Rovere

Chapter 15

Anastasia woke up as she felt the
sunlight touch her face. Sinubukan nyang sanggahan ng mga palad ang kanyang mukha pero may nakakalusot paring sikat ng araw sa mga daliri nya. Akmang tatagilid sya ng higa ng bigla syang nakaramdam ng pag kirot sa pagitan ng kanyang mga hita.

Napadaing siya sabay hawak sa may baba nya at pinakiramdaman iyon. Kasabay ng pag balik alaala sa nangyari kagabi. Nag init ang kanyang mukha at hindi makapaniwala sa kanyang ginawa kinagabihan. Hindi nya lubos maisip kung totoo ba ang mga iyon o isang panaginip nanaman.

"How do you feel?"

Bigla syang napalingon kung saan narinig ang boses ng step brother nya. Nakatayo ito sa may gilid ng pinto na may dalang mga pagkain. Napalunok sya ng sariling laway. Hindi nya alam kung paano ito pakikitunguhan pag katapos ng may mang yari sa kanila kagabi.

Marahan syang nag iwas ng tingin ng mapansin nyang lalapit ito sa may pwesto nya. Pinipigilan nyang mag likot kahit may nararamdamang hapdi sa baba nya. At narinig nalang ang tunog ng pagbaba ng tray sa may lamesa sa tabi ng kama na hinihigaan nya.

"Anastasia." rinig nyang tawag nito.

She cleared her throat and tried her best para hindi sya mailang at siniglahan ang boses na parang walang nangyari sa kanila.

"Yes?" she smiled.

Hindi pinansin ni Inigo ang inakto ni Anastasia. Alam nyang iniiwasan nito na pag usapan ang nangyari sa kanila kagabi. Kahit sya ay ayaw nya iyon pag usapan. Ilang oras syang nag isip kung iintayin ba nya itong magising o iwan nalang ito sa sariling suite. Pero dahil alam nyang iyon ang una nito ay ninais nyang intayin itong magising. Uusigin sya ng kanyang konsensya sa isipin na nag hihirap sa sakit dahil sa ng yari sakanila.

"Will you be okay if I leave now?" nag aalangan niyang tanong.

Anastasia nodded. "Yup."

Tinitigan nya ang mukha nito upang masigurado kung okay lang ba talaga ito.

"You sure?" paninigurado nya.

"Yup, I'm fine. You can leave now. Baka sumbatan mo pa ako kapag nalate ka sa trabaho mo." nguso nito.

Napataas naman ang sulok ng labi nya sa narinig.

He could nod only even he knows that she's pretending to be okay. "Okay, I'll leave now." paalam niya.

Nag aalangan pa syang nag lakad patungo sa may pintuan. There's something in him na parang he wants to explain why he need to leave her. Ayaw nyang mag isip ito na parang walang syang pakialam sa nangyari sa kanila. He follow what his body tells. Tumigil sya at muling humarap kay Anastasia.

"There's an emergency to ER and I need to be there....I'd go back as soon as I'm done on my business there." he explained

Anastasia smiled as she nodded. "Okay."

Napabuntong hininga nalang sya at tumango saka tuluyan ng umalis ng suite nya. He wants to cursed himself for no apparent reason.  Hindi nya alam kung anong nangyayari sa kanya. Tila mas lalong nalalim ang nararamdaman nya sa kanyang step sister. Hindi na ito matanggal sa kanyang isip. Halos ay dala dala nya lagi ang presensya ng dalaga. Alam nya sa sarili kung anong klaseng pag tingin ang meron sya para sa kanyang step sister. His body and heart were felt the same way towards her only his mind were opposed with it.