9. Nervous Lou¬

386 23 36
                                    


İyi okumalar bebisler 💘

O akşam her şey normal gitti.
Sizi uğurladıktan sonra tekrar odama döndüm ve sıradan hayatıma devam ettim.
Ertesi gün de oldukça sıkıcı ve rutine uygun geçmişti. Seni hiç göremeden...

~Yolculuk Günü~

Sabah alarmımın lanet sesi ile uyandım.
O an kendi kendime "sikeyim tatili, uyumak istiyorum" diye söylenmemin ardından uykuma geri dönecekken senin de orada olacağını hatırladım ve bunun verdiği heyecan ile yataktan kalkıp hazırlandım.

Yolculuk Kombini:

Yolculuk Kombini:

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.

Ben hazırlanırken Lou uyandığımdan emin olmak için odama geldi ama beni uyanık yakalayınca geri gitti

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Ben hazırlanırken Lou uyandığımdan emin olmak için odama geldi ama beni uyanık yakalayınca geri gitti.

Kısa bir süre sonra hazırlanma işlemini bitirip aşağı indim. Louis ve babam kahvaltı ediyorlardı, masada göremediğim annem muhtemelen hala uyuyordu.  Hiçbir güç onu sekizden önce uyandıramazdı.

"Günaydın" diyerek yanlarına, yemek masasına oturdum. İkisinin aynı anda "Günaydın" demesi beni gülümsetmişti.

Sabahın bu saatinde nasıl kahvaltı edebildiklerini aklım almıyordu.
Babam boş boş onun tabağını izlediğimi fark ettiğinde "Carmen, neden kahvaltı etmiyorsun?" diye sordu.

Kibar bir tınıda olmasına dikkat ettiğim ses tonum ile "Henüz kendime gelemedim, şimdi kahvaltı etmek istemiyorum baba" dedikten sonra hafif hareketlerle -hafif hareketlerle çünkü babam ona tavır yaptığımı falan düşünürse tüm günümü mahvetmeye yetecek laflarını kullanmaktan çekinmezdi- masadan kalktım. Ve mutfağa yöneldim.
Her hangi bir şey babamın istediği gibi gitmezse o çekilmez birisi oluveriyordu.
Bu yüzden onunlayken hep tedirgindim. Kendimi ne güvende ne de rahat hissettiriyordu. Sadece her an bir şeye kızabilecek düşüncesi ile canımı sıkıyordu. 

Mutfaktan aldığım soğuk kahveyi içerken bahçeye çıktım. Temiz havayı içime çekerek kendimi rahatlattım.

Onun (babamın) varlığı bile ortada hiçbir şey yokken beni bu kadar gerebiliyordu.
Ve bu durumdan nefret ediyordum.
Bunu düşünmemeye çalıştım ve  düşüncelerimi senin üzerinde yoğunlaştırdım.

Back To Us  //Harry StylesHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin