Back To Us //Harry Styles

30. Save Me Harry¬

Okurken Carmen'in babasına
söveceğinizin garantisini
bırakıyorum buraya :')

İyi okumalar asklar <3

Babam okuduğu birkaç sayfa sonra hızla arkasını dönüp bizden uzaklaştı ve eve girdi.

Yanıma gelen Cara ile arka bahçeye gittik. O beni sakinleştirmeye çalışsa da bu hiçbir işe yaramıyordu.

Çok geçmeden annem herkese davetin son bulduğundan bahsedip onları nazikçe uğurladı ve yanıma gelip babamın beni çağırdığını söyledi.

Cara gitmek zorunda kaldığında tek başıma, korku içinde eve girdim ve salona yöneldim.

Babam ve Louis oturuyorlardı, benim arkamdan annem de salona girdi.

Babam "Bakalım, Carmen hanımın aşk hayatında ne fırtınalar kopuyormuş." dedikten sonra rastgele açtığı sayfayı okumaya başladı.

" 'Biliyorum bu çok yanlış ama Harry'i gördüğümde hislerime engel olamıyorum. Aramızdaki yaş farkı ve abimin ondan hoşlanması artık umrumda bile değil.' "

Babam okudukları ile şok olmuştu, yüzüne gördüğüm en şaşkın ifadesi yerleşmişken kafasını hızla abime çevirdi.

Bu yüzyılda hâlâ homofobik olabilen birisiydi babam, aptalın teki işte.

"Louis, ne demek oluyor bu?!" diye bağırdığında abim iç çekmekle yetindi.

Annem araya girip "Ne yani sence şuan konumuz bu mu? Sen Carmen olayına geri dön. Neler yapmışlar oku bakalım." dedi.

Her zaman olduğu gibi annem ilk göz ağrısı ve şirketimizin en önemli varisi olan biricik oğlunu kurtarmak için "işe yaramaz kızını" yani beni ateşe atmıştı.

Louis "Carmen yanlış bir şey yapmadı. Sadece Harry'den hoşlanmış, hepsi bu. Bu konuyu daha fazla uzatmadan günlüğünü ona geri teslim edin." dediğinde babam elbette altta kalmadı ve hırsla söze atıldı.

"Belki onun kendisinden on yaş büyük bir adama olan platonik aşkı sana normal gelebilir. Peki Louis, kardeşinin Harry ile bir ilişki yaşaması da normal mi?" sözlerinden sonra birkaç sayfa çevirdi ve gördüğü satırları okumaya başladı.

" 'Harry bacaklarımın arasındayken sanki başka bir boyuttaymışım gibi hissediyorum.' "

Louis günlüğümü babamın elinden kaptı ve ona bu boka son vermesi gerektiğini söyledi.

İkisi arasında çıkan itiş kakışı izlerken kalbimin mememi delebilecek kadar hızlı çarptığını hissetniştim.

Alnım karıncalanıyordu. Salonun ortasında donup kalmış, sadece yaşlı gözlerle olanları izleyebiliyordum.

Bu sırada babam günlüğümü Louis'ye kaptırmanın verdiği öfke ile koşar adımlarla yanıma geldi ve beni bileğimden yakalayıp yukarı kata doğru sürükledi.

Louis peşimizden gelirken annem salonda oturmakla yetindi. Beni bu kadar çok önemsediğin için teşekkürler anne(!)

Odama ulaştığımızda babam tüm yalvarışlarıma rağmen beni içeri soktu ve kendisi de arkamdan girdi. Ben odanın ortasında durmuş ağlarken Louis yanıma gelip bana sarılmaya çalıştı.

Onun bana sarılması daha çok vicdan azabı çektiriyordu bu yüzden kendimi geri çektim.
Bu sırada babam laptobumu ve telefonumu aldı. "Louis, buraya gel." dedikten sonra abim ile birlikte dışarıya çıkıp kapıyı üstüme kilitledi.