Aşırı kaos dolu bir bölüm oldu.
Böyle olmasını bende beklemiyordum hahsjshjsshsİyi okumalar asklar <3
Senin yanında biraz daha kaldıktan sonra yokluğum fark edilmeden odama dönme kararı aldım.
Tam odama girecekken arkamda abimin sesini duydum. "Carmen, konuşmamız gerek." dedi.
İçimden "Tanrım, lütfen nereden geldiğimi sorgulamasın." diye yalvarmaya başladım. Herhangi bir yalan ile daha savaşamazdım.
Abime döndüm ve kısık bir sesle "Dünden bahsedeceksen lütfen sonraya sakla. Yeterince gerginim zaten." dedim.
Hızla iyice dibime ulaşan Louis konuştu.
"Hani en son Vic ve Harry'den bahsederken kapımız çalmıştı ve konuşmamız bölünmüştü ya, işte şimdi sana devamını anlatmam gerek."Önce bunu hiç beklemediğim için şaşırsam da sonra "Ben bunu zaten biliyorum." dedim.
Abimin gözleri şaşkınlıkla açıldı. "Nasıl? Bunu bir tek Harry ve ben biliyoruz. Nasıl öğrendin?" diye telaş içinde sorular sıralamaya başladı.
"Harry bunu kendisi söyledi. Çok önceden birine aşık olmuş ama sonra kız ölmüş ve böylece ilişkileri sona ermiş." diye kendimi açıkladığımda Louis'nin kaşları çatıldı.
"Elbette böyle anlatacaktı." diye kendi kendine söylendiğinde söze girdim. "Victoria'nın sonunu öğrendiğimde Harry'den uzak duracağını söylemiştin. Kızın ölmüş olması bana Harry'den uzak durmam için bir sebep vermiyor."
Louis kolumdan tutup beni odama çekiştirirken hırsla "Belki de o kızı Harry'nin öldürmüş olması sana bir sebep verir ha?" demişti.
Odama geçtik. Louis kelimenin tam anlamıyla diken üstünde gibi görünüyordu. Senin 'en büyük sırrını' açıkladığı için vicdanen fazlasıyla rahatsız olduğuna emindim.
"Bunu bu güne kadar kimseye söylemedim. Ben sözüne sadık biriyim Carmen, bilirsin. Ama siz iki aptal beni buna mecbur ettiniz. Gözümün önünde aşk yaşayacak kadar kontrolden çıktıysanız Victoria'nın sonunu sana anlatmam gerek. Çünkü seni Harry'den ancak bu uzak tutar."
Avuç içlerim gittikçe terliyordu. Hissettiğim bu aşırı hayal kırıklığı ve endişe karışımı hisler bütünü, beni yavaş yavaş öldürüyor gibiydi.
Dolan gözlerim ile içimi dökmeye başladım. "Yalancı! Sen bencil bir yalancısın. Yalan söylüyorsun çünkü Harry'e deli gibi aşıksın." diye bağırdığımda Louis hızla az önce oturduğu yerden kalkıp yanıma geldi ve sıkıca bir bileğimi kavradı.
"Aptal mısın Carmen?! Gerçekten bu kadar aptal mısın? Sana 'Victoria, öldürüldü' diyorum. Onu Harry öldürdü."
İşte şimdi zaman durmuş gibiydi. Sanki zaman benim için durdu ve tek bir cümlenin esiri oldu. Tüm evrende kulaklarımdan gitmeyen o cümle yankılanıyor gibiydi. "Onu Harry öldürdü."
Birden çok savunmasız hissettim. O an için senden korkmaya başladım. Senden kaçmak istedim, o kıza bunu neden ve nasıl yapmıştın?
Ben öyle düşüncelerle dolu bir havuzda boğuluyor gibiyken abim derin bir nefes alıp tekrar söze girdi "İzin ver de sana anlatayım." dediğinde onu başımı sallayarak onayladım.
Abim onayımı aldıktan sonra devam etti. "O gece Harry ağlayarak beni aradı ve Vic'i öldürdüğünü söyledi. Victoria'nın onu aldattığını sonra bu yüzden kavga ettiklerini, o sırada kontrolden çıkıp onu öldürdüğünü anlattı."
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Back To Us //Harry Styles
FanfictionHikaye yaş farkı ve cinsel ögeler içeriyor ⚠ Abisinin en yakın arkadaşı Harry'e aşık olan ve aşkı hiç beklemediği bir şekilde karşılık bulan Carmen, abisi Louis'nin de Harry'den hoşlandığını nasıl tahmin edebilirdiki? -Larry kurgusu değildir.-