Back To Us //Harry Styles

35. The Blackest Day¬

Maalesef dram dolu bir
bölüm paylaşıyorum :(

Sonraki bölüm final olacak,
hepinize iyi okumalar aşklarım <3

Kız yerde yatan sevgilisini görünce dehşeti birebir olarak yaşamıştı.

Hızla yere yığılmış sevgilisinin yanına koştu ve dizlerinin üzerinde, yanına çöktü.

Adamın başını dizlerine yatırdı ve elini onun kalbine, kurşun yarasını üzerine bastırdı.

Harry yarım açabildiği gözleri ile son görebildiği şeyin güzeller güzeli sevgilisi olduğu için ne kadar şanslı biri olduğunu düşündü.

Carmen'a bakıp gülümsedi. Bu ağzından kanlar akmasına sebep olsa da o gülümsemeye devam etti.

Bir elini güçlükle kaldırıp kızın yanağına götürdü ve hafifçe okşadı.

Zorlukla "Sizi seviyorum." diye fısıldayabildiğinde sözleri biter bitmez gözleri kapandı ve Carmen'in yanağını okşayan eli kızın kucağına doğru düştü.

Göğüs kafesi artık inip kalkmıyordu.

Kız yaşadığı şok yüzünden birbirine kilitlenmiş olan dudaklarını zorlukla araladığında ağzından çıkan kelimeleri düşünmeden sıralayı vermişti.

"Harry?! Hayır, hayır şimdi olmaz. Şimdi gidemezsin, ç-çok erken. Uyanman gerek, uyan bebeğim lütfen!" Carmen kucağındaki adama sıkıca sarılıp böyle şeyler sayıklarken Louis şaşkınlık içinde hareketsizce olanları izliyordu.

Kardeşinin kolundan tutup onu kaldırmaya çalıştı "Hadi Carmen, buradan gitmemiz gerek."

Carmen başını hırsla abisine doğru çevirdi.
Kalan son gücüyle "Saçmalama Louis! Gel ve bana yardım et, onu hastaneye yetiştirmek zorundayız!" diye bağırdığında Louis elindeki silahı yere atıp koşar adımlarla dışarı çıktı.

Kız ağlarken kendine vuruyor tüm olanlar için kendini suçluyordu. Hırsla kendi saçlarını çekiştirirken gözü yanında duran silaha kaydı.

O fikir aklını çelmek üzereyken gözlerini silahtan çekti ve tekrar Harry'nin yüzüne yöneltti. Harry'nin ona ihtiyacı olduğunu düşünüp ayakta kalmaya çalıştı.

"Merak etme bebeğim. Yardım çağıracağım, seni kurtaracağız."

Hâlâ sevgilisinin belki ölmemiş olabileceğini düşünmek istiyordu. Buna hazır değildi, buna asla hazır olamazdı.

Louis'nin herhangi bir yardım getirmeye gitmediğinden de emindi. O sadece kaçıp kendini kurtarmaya çalışıyordu.

Harry'nin başını onu incitmemek ister gibi yavaşça dizlerinden kaldırdı ve yere yatırdı.

Koşarak telefonuna sarıldı. Konuştuğu acil durum servisi yakında oraya varacaklarını söylediğinde Carmen hızla tekrar Harry'nin yanına gitti.

Telefon hâlâ elindeydi ve yardım gelene kadar telefondaki kadının söylediklerini yapması gerekiyordu.

Karşı tarafın sakinliği kızı biraz olsun rahatlatmamakla birlikte iyice paniğe sürüklemişti. Yine de bunları düşünmemeye çalıştı.

Kadın yara alan kişinin nefes alıp almadığını sorduğunda Carmen duraksadı. "Sanırım o öldü." demek istemiyordu ama yine de nefes almadığını söylemek zorundaydı.

Kadının söylediği birkaç farklı yöntem ile Harry'nin hâlâ hayatta olup olmadığından emin olmaya çalışıyordu. Ve emin olduğu tek şey, ellerinin arasındaki bedenin bir ölüden ibaret olduğuydu.