Zawgyi
ေက်ာင္းပိတ္ခါနီးေသာေၾကာင့္ ဆရာကန္ေတာ့ပြဲလည္း နီးေနၿပီျဖစ္သည္။စာလည္း သိပ္မသင္ရေတာ့ေသာေၾကာင့္ ေက်ာင္းသားတခ်ိဳ႕က ေဟာခန္းထဲမွာ ဝိုင္းကူေပးရင္း အလုပ္ရႈပ္ေနၾကသည္။
ေသာၾကာေန႔ျဖစ္ေသာေၾကာင့္ အက်ႌလက္ရွည္ကို ဝတ္ရသည္။ရာသီဥတုက အေတာ္ေလးပူသည့္အျပင္ လိုက္ကူေပးေနရေသာေၾကာင့္ တိမ္စိုင္တစ္ေယာက္ သူ႔အက်ႌလက္မွ ၾကယ္သီးတို႔ကို ျဖဳတ္ရင္း ေခါက္တင္ထားရသည္။ေသြးေၾကာစိမ္းစိမ္းတို႔က လက္ဖ်ံနားမွာထင္းလို႔။
ေဟာခန္းက ျပတင္းေပါက္မွ ၾကည့္လွ်င္ ႐ႊန္းလဲ့တို႔ အခန္းဆီသို႔ တန္းေအာင္ ျမင္ေနရေသာေၾကာင့္ သူ႔အတြက္ တကယ္အဆင္ေျပသည္။မ,စရာရွိေသာ ခုံေတြကို မ,လိုက္၊တစ္ဖက္အခန္းကို ေငးလိုက္ႏွင့္ တစ္ေယာက္တည္း အလုပ္ရႈပ္ေနရွာသည္။
"တိမ္စိုင္!"
အေဝးမွ ေျပးလာေသာ ၿဖိဳးခန္၏ေအာ္သံေၾကာင့္ သူ႔အၾကည့္တို႔က တစ္ဖက္သို႔ ေရာက္ရွိသြားသည္။မ,ထားေသာ ခုံငါးခုံးကို ၾကမ္းျပင္ေပၚခ်လိုက္ၿပီးေနာက္ သူ႔ကို မ်က္ခုံးပင့္ကာ ေမးလိုက္သည္။
"ဘာျဖစ္တာလဲ။ေအာ္ႀကီးဟစ္က်ယ္နဲ႔"
"ေတးထက္ အျမင့္ကေန ျပဳတ္က်လို႔"
"ဟင္၊ဘယ္အျမင့္လဲ"
"စတိတ္စင္ေပၚကေန"
ထိုအခါမွ သူ႔အၾကည့္တို႔က ခပ္လွမ္းလွမ္းမွာ လဲက်ေနေသာ ေတးဆီသို႔ ေရာက္သြားေတာ့သည္။စင္က အေတာ္ေလးျမင့္ေသာေၾကာင့္ ေတာ္ေတာ္နာသြားမည့္ပုံ။သူအလ်င္အျမန္ပင္ ေတးနားသို႔ ေျပးသြားလိုက္ကာ ဒူးေထာက္ထိုင္ခ်လိုက္သည္။သမံတလင္းေပၚသို႔ ျပဳတ္က်သြားေသာ အရွိန္ေၾကာင့္ တံေတာင္ဆစ္နားမွာ ေတာ္ေတာ္ေလးပြန္းသြားသည္။
"ေတး၊ရရဲ႕လား။ဘာလို႔ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ဂ႐ုမစိုက္တာလဲ"
"ကြၽန္ေတာ္က သူမ်ားေတြကို ေရွာင္ေပးရင္း ျပဳတ္က်သြားတာပါ။ကြၽန္ေတာ့္ကို မဆူပါနဲ႔"
"စင္က ဘယ္ေလာက္ျမင့္လဲဆိုတာ မင္းမသိတာလား!"
"အာ၊တိမ္စိုင္။ေတးထက္ကို ေက်ာင္းေဆးခန္းေခၚသြားေပးလိုက္ေလ။ေဆးထည့္ေပးရဦးမယ္မလား"
YOU ARE READING
Confession
RomanceIs it OK to fall in love with your best friend? Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/7/2021 End date-31/10/2021
