Zawgyi
မေဟာ္နဲ႔မင္းျမတ္တို႔ မေတြ႕ျဖစ္ၾကတာ အခုဆို ႏွစ္လနီးပါးေတာင္ ရွိေနၿပီျဖစ္သည္။အရင္တစ္ေခါက္ စိတ္ဆိုးတုန္းကဆိုရင္ ဖုန္းတစ္ခါတေလေျပာျဖစ္ေပမယ့္ ဒီတစ္ေခါက္ကေတာ့ ဆက္သြယ္လိုက္တိုင္း ကိုင္ေတာင္မကိုင္ဘဲ ဖုန္းခ်သြားတတ္သည္။
ေက်ာင္းခ်ိန္ႏွင့္က်ဴရွင္ခ်ိန္ကို အလြတ္ရေနၿပီျဖစ္သည့္အတြက္ သူရွိေလာက္မယ့္အခ်ိန္ကို ခန႔္မွန္း၍ သြားေစာင့္ေနတတ္ေပမယ့္ တမင္ပင္လုပ္ေနသလားလို႔ ထင္ရသည္အထိ ဘယ္ေတာ့မွ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မေတြ႕ျဖစ္ၾက။ဒီတစ္ေခါက္ကေရာ ဘာကိစၥေၾကာင့္ သူ႔ကို စိတ္ဆိုးသြားရျပန္တာလဲ။အိမ္ျပန္လိုက္ပို႔တဲ့ေန႔ကလည္း သူတို႔ႏွစ္ေယာက္ အဆင္ေျပေျပရွိေနၾကတာ မဟုတ္ဘူးလား။
တစ္ေယာက္တည္းအေတြးလြန္ေနၿပီး ေက်ာင္းေခါင္းေလာင္းထိုးသံၾကားေတာ့မွ ေက်ာင္းေရွ႕ေရာက္ေနမွန္း အသိျပန္ဝင္လာေတာ့သည္။ေက်ာင္းေပါက္ဝနားသို႔ အၾကည့္ျပန္ပို႔လိုက္ကာ မင္းျမတ္ကို ေစာင့္ေနမိျပန္သည္။ဆယ္မိနစ္နီးပါးေလာက္ ေစာင့္ေနေပမယ့္ အရင္ေန႔ေတြကလိုပင္ မေတြ႕တာေၾကာင့္ သက္ျပင္းခ်လိုက္မိသည္။
အၾကည့္လႊဲမလို႔လုပ္စဥ္ ေက်ာင္းထဲမွ ထြက္လာသည့္ ေတးထက္ကို ျမင္လိုက္တာေၾကာင့္ အနားသို႔ ေျပးသြားလိုက္သည္။မင္းျမတ္ ဘာကိုစိတ္ဆိုးေနလဲဆိုတာ သိရဖို႔က အဲ့ဒီေကာင္ေလးကို ေမးၾကည့္မွာပဲ သိရေတာ့မွာေလ။
"ညီေလး"
ကိုယံႏွင့္အတူ အိမ္ျပန္မလို႔လုပ္တုန္း အေနာက္မွ ေခၚသံေၾကာင့္ ေျခလွမ္းမ်ားက တုံ႔ခနဲရပ္သြားကာ လွည့္ၾကည့္မိသည္။မေဟာ္ျဖစ္ေနတာမို႔လို႔ သက္ျပင္းခ်လိုက္သည္။ၾကည့္ရတာ ဒီေန႔လည္း မင္းျမတ္ကို လာေစာင့္ေနပုံရသည္။ဟိုေကာင္ကျဖင့္ သူ႔ကို မေတြ႕ခ်င္လို႔ မုန္႔ေဈးတန္းဘက္ကေန ျပန္သြားတာေလ။
ၾကားရဲ႕သားနဲ႔ ျပန္မထူးလွ်င္ ယဥ္ေက်းမႈမရွိသလို ျဖစ္မည္စိုးတာေၾကာင့္ လွည့္ၾကည့္လိုက္သည္။တိမ္စိုင္ကလည္း မေဟာ့္ကို အရင္ကတည္းက ေက်ာင္းမွာ ျမင္ဖူးေနက်မို႔လို႔ ဘာမွမေျပာဘဲ ေတးထက္၏ ေဘးနားတြင္သာ ၿငိမ္ၿငိမ္ေလး ရပ္လို႔ေနသည္။
YOU ARE READING
Confession
RomanceIs it OK to fall in love with your best friend? Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/7/2021 End date-31/10/2021
