Zawgyi
တစ္လဟူေသာ အခ်ိန္က လူတစ္ေယာက္ကို ေမ့ဖို႔အတြက္ အေတာ္အသင့္မွ် လုံေလာက္သည့္ကာလဟု ဆို၍ရေသာ္ျငား မင္းျမတ္အတြက္ေတာ့ ထိုကဲ့သို႔ မဟုတ္။အစ္ကို႔ကို ႏွင္ထုတ္ၿပီး အေဝးသို႔ တြန္းပို႔ခဲ့တာက သူကိုယ္တိုင္ဆိုေသာ္လည္း မေတြ႕ရေတာ့လည္း တစ္ခုခုလိုေနသလို ခံစားရသည္။
အစ္ကိုကလည္း သူ႔ကတိသူ အတည္လြန္ၿပီး ႐ြဲ႕ေနသလားဟုပင္ ေတြးမိသည္အထိ ေက်ာင္းမွာ မေတာ္တဆ မ်က္ႏွာခ်င္းဆိုင္မိလွ်င္ေတာင္ မျမင္ခ်င္ေယာင္ေဆာင္ၿပီး ေရွာင္ထြက္သြားတတ္သည္။အၿမဲတမ္း ဂ႐ုစိုက္တာကိုသာ ခံလာရသည့္သူ႔အတြက္ အခုအေျခအေနက လုံးဝကို စိမ္းသက္သက္။
"မင္းျမတ္!ဟာ၊ေဟ့ေကာင္။ဘာေတြ စဥ္းစားေနတာလဲ။က်စ္၊ရႈံးၿပီ"
ေဘးနားက သူ႔သူငယ္ခ်င္း၏ ၿငီးတြားသံကို ၾကားေတာ့မွ ခ်က္ခ်င္းအသိျပန္ဝင္လာကာ ေဘးဘီကို လွည့္ၾကည့္မိသည္။ဂိမ္းဆိုင္ေရာက္ေနတာကို သတိရေတာ့မွ အလန္႔တၾကားျဖင့္ ျပန္အာ႐ုံစိုက္မည္လုပ္ေတာ့ ရႈံးသြားၿပီျဖစ္ေသာေၾကာင့္ သူလည္း စိတ္ရႈပ္စြာျဖင့္ ခုံကို မွီလိုက္သည္။ေဘးနားတြင္ေတာ့ ေအးစက္စက္ျဖစ္ေနၿပီျဖစ္ေသာ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ တစ္ပန္းကန္။
"ဘာျဖစ္ေနတာလဲ၊မင္းျမတ္။မင္းအခုရက္ပိုင္း နည္းနည္းထူးဆန္းေနသလိုပဲ"
"ငါက ဘာေတြ ေျပာင္းလဲေနလို႔လဲ၊ေျပာပါဦး"
"မင္းက အရင္ကဆို ႏွစ္ဆယ့္ေလးနာရီ တက္ႂကြေနတာေလ။အခုက်ေတာ့ မႈိင္ေတြေနလိုက္တာမွ လူစားထိုးခံထားရတာလားလို႔ေတာင္ သံသယဝင္မိတဲ့အထိပဲ"
မေက်မနပ္စကားသံကို ၾကားမိေတာ့ သူသေဘာတက် ေအာ္ရယ္လိုက္မိသည္။အဲ့ဒီေကာင္ ေျပာလည္း ေျပာခ်င္စရာပဲ။သူကိုယ္တိုင္ကိုက ဒီရက္ပိုင္း ဘာလုပ္လုပ္ စိတ္မပါ။ဘာမွလည္း လုပ္ခ်င္စိတ္မရွိ။အဲ့ဒီအတြက္ အေၾကာင္းျပခ်က္ကို ျပပါဆိုလွ်င္ အစ္ကို႔ကိုပဲ လက္ညိဳးထိုးျပရေလမလား။
"ေနာက္တစ္ပြဲေလာက္ ထပ္ေဆာ့မလား"
"ဟင့္အင္း၊စိတ္မပါေတာ့ဘူး။ငါျပန္ေတာ့မယ္"
YOU ARE READING
Confession
RomanceIs it OK to fall in love with your best friend? Note-This fiction is just my imagination.Thank you. Start date-1/7/2021 End date-31/10/2021
