Jerome's POV
Uwian na namin ngayon. Aayain ko si Cheska na sabay na kami umuwi kasi hindi ko na siya nasasabayan pauwi eh. Tsaka hindi ko na rin siya masyadong nakakausap, dahil kay Andrey. Hindi ako magpapatalo sa kapatid ko. Kung laro ito, at si Cheska ang premyo, sisiguraduhin kong ako ang mananalo.
Andito na ako sa tapat ng room nila Cheska. Hinihintay ko siyang lumabas. Tapos nakita ko na halos wala nang tao sa room nila.
"Nakauwi na ba si Cheska?" Tinanong ko sa dun sa classmate niya.
"Uhh.. kabababa lang po. B-bakit?" Tanong naman nung classmate niya.
"Ahh wala lang.. Sige thank you!" Sabay baba na ako.
Hinahanap ko si Cheska sa quadrangle. Ang dami kasing estudyante ehh. Hanggang sa nakita ko siya. Nainis ako nung nakita ko siya. Kasama nanaman niya si Andrey. Hinabol ko sila.
"Cheska!"
Good thing she heard me cause she turned around. Even Andrey did. She was smiling while walking towards me with Andrey following behind, shooting death glares at me while I only smirked at him mockingly.
"Hi kuya Jerome!" Sabi niya.
Namiss ko siya. Nagkikita pa naman kami, pero nagngingitian lang kami, hindi ko na siya nakakasama at nakakausap. Last ko siyang kasama nung gumala kami ehh. Pero babawi ako.
"Tara! Sabay na ako sainyo!" Sabi ko.
"Sige!" Sagot naman ni Cheska.
And then we proceeded to walk. Silence encircled the three of us. I can see from the corner of my eye that Andrey was glaring at me. So I looked at him and smirked. This somewhat kind of annoyed him so he averted his gaze from me.
"Cheska, anong gagawin niyo ni Gene sa talent portion?" Tanong ni Andrey sa kanya.
"Secret." Sabi naman ni Cheska habang dinilaan si Andrey.
"Andaya ahh!" Sabi ni Andrey.
Cheska's POV
Bakit ganun silang dalawa? Ang tahimik nila. Parang hindi sila magkapatid. Kung kami lang ni Ate Nathaly, grabe ang ingay namin nun.
But the both of them are really different. I can feel that there is tension between them cause, I've been noticing them, Andrey will be glaring at kuya Jerome, but he will only smirk at him and smile cockily for the whole time we've been walking. Why were they like that? Did they had a fight? I was feeling a little awkward myself, until Andrey spoke.
"Uy.. ano kaya yung prize dun sa pageant no?" Bigla niyang tanong.
Nagulat naman ako, kaya bigla rin akong nacurious sa sinabi niya.
"Ako, alam ko." Narinig ko namang nagsalita si Kuya Jerome.
"Ohh?? Ano???" Tanong ko. Gusto ko malaman ehh!
"Bawal sabihin ehh. Sorry." Sabi niya pero patuloy ko pa rin siyang kinukulit hanggang sa makarating kami dun sa sakayan.
"Uy.. tingnan mo yung 1st year na yun ohh. Ang kapal ng mukha. Niyaya pa si Jerome Rodriguez na samahan siya pauwi."
"Oo nga. Ang landi naman nun. Tiningnan mo nga oh. Pati yung kapatid nilandi rin."
"Kaya nga. Ang kapal ng mukha. Lalo na't 1st section pa siya."
"Oh?? 1st section? Nakakahiya naman. Masyado kasing malandi ehh. Ang gagwapo nila tapos hindi naman siya maganda. Hindi bagay!"
My eyes widened same for Andrey and Kuya Jerome as we heard those girls talking, and I assure that it was me that they were talking about. I was feeling too many mixed emotions right now that I can't even express them in words. Hearing those words makes me want to cry, I tried to held it back, but unfortunately I failed, cause teardrops started to roll down my cheeks. I was shocked when Kuya Jerome went towards those girls and started talking.
BINABASA MO ANG
Wanting for Love
Teen FictionMary Cheska Mendez. Isang simpleng teenager na talented, matalino, maganda at mabait sa mga taong mabait sa kanya. Kung mabait ka sakanya, mas mabait siya sayo. Kung masama ka sakanya, well, mas masahol pa siya sa bully kung mang away. Isang teenage...
