Ne Zamandır Sendeyim✓

12.

"sustukça çoğalıyor tekliğim
ah benim sıska yüreğim
ah benim kimselere söz geçiremez yüreğim
ah benim
neyim kaldı elimde"
-Sığıntı kuşu , arkadaş z özger
_____________________________

Azra ve leyla ,nil ile konuştukları günden 1 gün sonra buluşmuşlardı. Nil ile yüz yüze konuşmaları gerektiğini düşünüyorlardı. Ne kadar çekinselerde düzgünce özür dilemelilerdi.
Azra sıkıntıyla kafasını araba camına yaslayıp derin bir nefes verdi. "Sence nil gitmiş midir umarım gitmemiştir gitmeden önce konuşmamız lazım"
"İşten dolayı gidemez anca hafta sonu gider yarım saatlik yol değil ki gidip gelsin sanmıyorum yani." Dedi leyla azraya bakarak.
"O zaman evine sür de çok geç olmadan konuşalım"
Leyla kafa sallayıp nil'in evine doğru sürdü.Vardıktan sonra ikili birbirine endişeli gözlerle bakmaya başladı.
" bize hala çok sinirli biliyorsun değil mi? Annesi evdeyken kavga çıkarmaz umarım" dedi azra  bakmaya devam ederken.
"Aşağıya çağıralım daha iyi olur bence hadi beklemeden inelim de arayalım"
İkili indikten sonra azra nil'i telefonla aradı. Bir kaç çalıştan sonra açmıştı.
"Ne oldu başka bir yalan uydurmak için mi aradınız yoksa" dedi nil buz gibi sesiyle.
Azra nil'in ağladığını fark etmişti.
"Ağlıyor musun sen bir dakika ne oldu?"
Dedi endişeli sesiyle. Acaba selinle mi konuştu kavga mı ettiler yoksa?
Karşı taraftan gülme sesi geldi. "Ne oldu şimdi mi endişelenir oldunuz benim için aylardır nerdeydiniz?" Dedi alayla ses tonuyla.
"Binanın hemen önündeyiz aşağı gel lütfen bir konuşalım" nil'i ikna edebilir miydi bilmiyordu ama vazgeçmeyi düşünmüyordu.
"Konuşacak hiçbir şeyimiz yok bizim gidebilirsin kapatıyorum-"
"Lütfen nil bak hatalıyız aptallık ettik ama sebeplerimiz vardı leyla ile bekliyoruz nolur gel en azından bir defa konuşalım"
"İstemiyorum dedim neden anlamak istemiyorsun-"
"Yemin ederim eğer istemezsen bir daha konuşmam rahatsız etmem ama son bir defa Konuşalım en azından lütfen nil"
Nil'in yüzüne kapattığını fark edince  sıkıntıyla nefes verip binanın merdivenlerine oturdu.
"Yok yüzümüzü bile görmek istemiyor leyla. ağlar gibi sesi vardı ne olduğunu sordum söylemedi de. Kızgınlığına hak veriyorum o yüzden susmaktan başka bir şey de yapamıyorum."
Leyla da azra'nın yanına oturup destek vermek ister gibi omzuna dokundu. "Gelmeyecek yani-"
Leyla cümlesini bitirmeden binanın kapısının açılma sesini duyunca ikili arkasına baktı. Gelmişti.
Nil merdivenlere oturup kızlara baktı. Ağlamaktan göz makyajı akmış gözleri kızarmıştı. Onlara bu şekilde görünmek istememişti ama o kadar ısrardan sonra gelmese pişman olacağını düşünmüştü.
İkili şok bir şekilde kumrala bakıyordu. Azra nil'in elini tutup endişeyle kumralın gözlerine baktı.
"Ne oldu nil bir şey mi oldu yoksa neden ağlıyorsun?"
Leyla da o sırada kumralın göz yaşlarını çantasından çıkardığı peçete ile silmeye çalışıyordu.
Nil kızların yanında ağlamasını tutamamıştı. Aptal gibi ağlıyordu sadece.
"Hüseyin ayrıldı benden sadece bir mesajla hemde." Burnunu çekip konuşmaya devam etti.
"Ama biliyor musun hiç üzülmedim. Terk edilmiş gibi hissetmedim" ağlarken alaylı sesle "üzüldüğüm tek şey selin. Aklımda sadece o vardı. Yemek yerken,uyurken, çalışırken... yıldönümümüz de bile.Şaka gibi dimi" Leyla dan peçete alıp burnunu sildi.
"Her gün aklımda olan tek şey o. Kafayı yiyeceğin amına koyayım ben anlıyor musunuz? Onu sevmediğimi hiç ilgi odağım olmadığını söyledi.. selin yüzünden mahvettin her şeyi dedi bana."
Gözyaşlarını silerken azra ve leyla şok olmuş şekilde birbirlerine bir de kumrala bakıyorlardı. Hiçbir şeylerden haberleri olmamışlardı. Selin'i teselli edelim derken nil'i bir kenara atmışlardı ve kumral yalnız başına bırakmışlardı yaşadıklarıyla. Hüseyin ile arasının kötü olduğunu bile bilmiyorlardı.
Leyla bir şey söyleyecekken nil lafını kesti. " Ama hiç pişmanlık hissettmedim. O lafları bana söylerken gram pişmanlık yoktu. Tek istediğim selin'in tekrardan gözlerime mutlulukla bakmasıydı. Biliyor musun Gülümserken gamzesi ortaya çıkınca gözlerime çok güzel görünürdü.. o kadar özledim ki azra"
Sonlara doğru sesi çatallı çıkmıştı.
Azra'nın gözleri dolmuştu. Pişmanlık sarmıştı içini. Nasıl göremedik nasıl anlayamadık? Her şeyi içinde yaşarken biz görmemeyi seçmişiz farkında olmadan.
Azra Kumralı kendine doğru çekip sarıldı. Bir eliyle saçlarını okşayıp sakinleştirmeye çalışıyordu.
"Hiç anlayamadın mı?" Dedi leyla bir an. Bazen açık sözlülüğü başına bela alıyordu ama tutamamıştı içinde.
Azra ve nil leyla'ya anlamaya çalışır gibi baktı.
Leyla derin bir nefes verip bakışlarını kumrala yöneltti. Ya şimdi söyleyeceğim ya da hiç cesaret edemeyeceğim söyle gitsin leyla.
"Diyorum ki hüseyinden ayrılmana rağmen sadece selin için üzülmen, her gün onu düşünmen,onun için bu kadar çırpınıyor olmanın sence bir sebebi yok mu? Hiç düşünmedin mi?"
Azra ne halt ediyorsun? Bakışları atsa da leyla'nın umrunda değildi. Belli ki nil hislerinin farkında değil. Eğer anlamasına yardımcı olurlarsa bir şeyler olabilirdi diye düşünüyordu.
Nil hâlâ anlamaya çalışır gibi leyla'ya bakıyordu. Hiçbir şey anlamamıştı aklı karışmıştı.
Leyla nil'in iki elini de tutarak gözlerine baktı.
" Bize anlattıklarını evde otur bir daha düşün. Neden Hüseyin'e değilde selin için bu kadar üzüldüğünü düşün. Selin senden uzaklaştıktan sonra bizde uzaklaştık ama tek aklına olan selindi. Yıldönümünde bile selin yüzünden kavga ettiğini söylemedin mi bir düşünsene birleştir hepsini. Sence bunlar bir arkadaşlık için fazla kalmıyor mu? Hislerin bundan çok daha fazlası nil anlıyor musun?"