Ne Zamandır Sendeyim✓

30.

Çok uzun süredir bölüm atamadım.. çok üzgünüm 🥺 uzun bir süre yaşadığım özel problemlerden kaynaklı yazamadım. Zaten finale çok az kaldı arkadaşlar uzatmadan iyi okumalar dilerim. Oylamayı ve yorum atmayı unutmayın lütfen 💖💖

3 ay sonra( Nil ve selin yeni evlerinde)

"Bitanem, leyla'yı arar mısın nerde kaldılar? Yemekler soğuyacak."
Nil masayı hazırlarken selin'de etrafı toparlıyordu. Kızları bugün yemeğe davet etmişlerdi.
Cebinden telefonu çıkarıp leylayı aradı. Bir kaç çalış sonrası açtı " Kızım nerde kaldınız? Yemekler soğursa nil'in gazabına uğrarsınız artık söyleyeyim."
Azra leyla'nın telefonu aniden aldı " 10 dakikaya ordayız merak etmeyin. Konu yemek olunca geç kalmam biliyorsunuz."
Azra'nın konuşmasını bitirmesine izin vermeden telefonunu eline aldı " Her şeye geç kalan sen konu yemek olunca başımı yedin erken çıkalım diye. Senin şu yemek aşkınla başa çıkamıyorum ben, allah enişteye sabır versin."
Selin gülerken, hattın diğer ucunda Leyla'nın söylenmelerini duyabiliyordu.
" Söylenmeyi bırakında gelin hadi bekliyoruz."

Telefonu kapattıktan sonra telaşla bir odaya bir mutfağa mekik dokuyan sevgilisinin arkadan yaklaşarak belinden tutup kendine çekerek boynuna öpücük bıraktı " Gayet mükemmel bir masa hazırladın hayatım artık koşuşturmayı bırakır mısın?"
Şampuanın kokusuna o kadar kaptırmıştı ki kendisini, gözlerini kapatarak minik öpücükler kondurmaya devam etti.
Selin huylanırken bir yandan da gülüyordu. Arkasını dönüp sevgilisinin dudağına minik bir öpücük bıraktı. Nil'de öpücükle karşılık verdi " Yemek konusunda sürekli kötü olduğumla ilgili şakalaşırlardı, bu yüzden bu sefer gülemeyecekleri bir sunum yapmak istiyorum."
İyice yakınlaşıp sarışının kalçalarını avuçlayıp sıktı ve kulağına doğru eğilip fısıldadı" Yemeğim kötü olabilir ama tatlım mükemmeldir. Asla doyamıyorum."
Selin nasıl karşılık vereceğini bilemeyince utangaç bir şekilde gülümseyerek itti "kızlar gelir şimdi rahat dur"
Birbirleriyle uğraştıkları sırada kapı çaldı
Nil hızlıca kapıya yürüdü " geliyorumm"
Kapıyı açtıklarında ikili gülümseyerek nil'in üstüne çullanarak sarıldılar
" Boğacak mısınız beni nefes alayım bir be"

Herkes gülerek içeri geçtikten sonra nil herkesi hızlıca masaya geçirdi.
Leyla çaktırmadan cama bakıp selin'in annesinin gelip gelmediğini görmeye çalışıyordu ama selin bir şeyler sezmişti bile.
"Bir şey mi oldu? Birini bekliyor gibisin."
Leyla sıçtık ifadesiyle gergince gülümserken açıklayıp açıklamamak arasında kalmıştı

*Flashback

Akşam olduğu için Leyla çöpleri hızlıca atmak için dışarı çıktığında selin'in annesini bir anda binanın kapısının önünde görmesiyle korkudan sıçradı " Abla gecenin bu vaktinde ne oldu? Bir şey mi var? Korkuttun beni." Korkudan hızlanan kalbinin üstüne elini koyarken şaşkınlığını hâlâ üzerinden atamamıştı.
Annesi çekinceli bir şekilde konuya girdi " leyla kızım aslında sana bir şey demek istiyorum. Belki kızacaksın ama bana kızımın ev adresini veremez misin? O kadar uzun zamandır görmüyorum ki.. çok özledim."
Yaşanılan onca şeyden sonra adresini vermesi selin'i sinirlendirir miydi? Annesini kırmakta istemiyordu ama selinden habersiz de hareket etmek istemiyordu.
" Abla vermek isterdim ama-"
Lafını bitirmesine izin vermeden leyla'nın ellerini avucunun arasına alarak mahçup bir şekilde baktı " Biliyorum benimle görüşmek istemiyor ama rahatsız etmeyeceğim söz veriyorum. En azından bir kere de olsa uzaktan göreyim, bunu da çok görme lütfen."

Leyla üzgün bakışları görünce gardını indirivermişti. Umarım selin kızmazdı.
***

Azra sıkıntıdan göz devirdi " söyleyecek misin artık? Hepimiz oturmuş anlatmanı bekliyoruz şu an hani."
" Ben bir kaç gün önce binamın önünde şeyle karşılaştım."
Herkes sorgulayıcı bakışlar atarken devam etti
" Şey yani a-annenle. Biraz muhabbet ettik de."
Selin bir kaşını kaldırıp bakmaya devam etti " Ee sonra? Sakın bana bakıp durduğun kişinin annem olduğunu söyleme."