Beneath Your Smile (The Old And The New Series #1)

Kabanata 18

Kabanata 18

"Babalik ka ba agad sa trabaho? I asked while I kept smelling his smell. Amoy baby pa rin. Baby cologne kahit na may kaunting amoy ng pawis. Mabango pa rin at hindi masakit sa ilong ang pawis niya.

"Hindi ako dapat na magtagal dito..." he trailed off.

Tumango ako. I understand. Deeply understand that he has a job and the time we will have may not be enough for the both of us. But it's okay. It's okay for me.

"Okay..." Nilayo ko ang mukha sa dibdib nito at tiningala siya. "Magkita na lang tayo sa Lunes," sabi ko.

"Sa Lunes," sabi nito. Ginulo niya ulit ang buhok ko pero kalaunan ay inayos din agad.

Humigpit ang yakap ni Demetrio at mas lalo akong hinila palapit sa dibdib niya.

"Eanne..."

"Bakit?" I asked, slightly leaning closer to his chest. Naririnig ko ang mabilis at walang pahinga na pagtibok ng puso nito.

Can I record it and put it as my ringtone for my upcoming messages from Demetrio? I giggled mentally with my silly thoughts.

"Baka hinahanap ka na sa loob..."

"Hindi pa nila ako hinahanap. Baka kumakain pa sila..." Mas lalo ko lang hinigpitan ang kapit sa kanya.

Naramdaman ko ang kaunting tawa at paggalaw ng dibdib nito. "Hindi ka ba kakain? Hindi ka nagugutom?"

Umiling ako. "Pupunta ako dapat mamaya sa McDo but Tobias has a scheduled date with Audrey. Inuna niya si Audrey kaysa sa akin. Kaya ka nandito ay dahil 'yon sa ginawa ni Tobias." Parang bata na sumbong ko rito. I can't help but to pout my lips.

Demetrio light chuckle rose.

"It's okay. Gusto kong ako ang pumunta rito. Baka pagod ka na kaya..."

"But I want to watch you go around McDo. Gusto kong pagmasdan ka habang nagtatrabaho," angil ko.

Demetrio pulled me even more. Even closer to his body. He sighed. "You can do that some other time. Unahin mo muna ngayon ang kailangan mong gawin."

"Is Monday okay? Wala naman siguro tayong maraming gagawin. Maybe training pero I still want to go there and watch you work. And if ever we have assignments, kahit tinatamad ako at hindi ko ugaling gumawa, I can stay at McDonald's and do my homework there," I absentmindedly said.

Naramdaman ko ang kamay ni Demetrio sa ulo ko. Mahina at dahan-dahan niyang sinuklay ang buhok ko gamit ang mga daliri nito. Matagal bago siya nakasagot kaya nabahala ako sa sinabi. Hindi ko pa naman iyon pinag-isipan.

Though if he doesn't want to be watched then it's okay with me. I can just take a peek of him working then go out or go home directly. Basta makita ko lang siya roon.

"Hmm... Gusto mo talaga akong makita?" naninigurado na tanong nito sa akin. "Hindi ba sapat na makita mo ako sa school?" he asked and I instantly shook my head. Tumawa ulit ito at naramdaman ko ulit ang panginginig ng katawan niya. "Then come and watch me work. I'll modify my schedule so I can help you with our assignment."

Napalayo ako ng mukha. Tumingala ako. Ngumuso dahil sa sinabi niya. "I want to be there without disturbing your work, Demi. I want you to focus on it."

"I can't focus if you'll be staying there. Hindi ko 'yan makakaya. Kaya mas pipiliin na lang kita..."

"But your salary will shorten..."

"It doesn't matter as long as I'm with you and I'll not keep you waiting for me," he said while looking at me, while lowering his head.

"But I don't want your work getting affected," pilit ko pa.